Yüzyıl ölümün yüzyılı, ölüm bizzat bize dönük, her bir insanın kırk kez öldürülmesine yetecek kadar imkana sapibiz, silahlarımızla ne yapacağımızı şimdiden bilemiyoruz, binalar artık bize yetmiyor, dağları oymaya başladık bile, ölüm araçlarımız toprağın derinliklerine yığılıyor. Bizim ökümenimiz sanki askeri cephanelik, on milyonlarca insan savaş için çalışıyor, ahlak ile çıkarın ittifak yaptığı bu çözüm yolunu bozmayı artık hayal bile etmiyoruz, gençliğimiz paradoksun bedelini yarın ödeyecek, o bunu hissedip isyan ediyor, bizse ona mucize vaat edemiyoruz, yavan söylevler çekmeye bile cesaret edemiyoruz, çoktan mahkum edildiğini ve devrimlerle nasibinin değişmeyeceğinin farkındayız.
İçime girdiğindeyse komik hiçbir şey kalmamıştı.
Evimdeydim.
Tamamlanmıştım.
Bütündüm.
Ona aittim.
Liam yavaş yavaş gidip geliyordu ama ikimiz de fazla
dayanamayacaktık. Elini aramıza soktu ve klitorisimi okşamaya başladı. Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti, giderek
yükseliyordum. Aşk, arzu ve diğer tüm duygular birbirine
karışmıştı. Aşmamız gereken kalkanlarımız yoktu. Aramızda duran gizlerimiz yoktu. Birbirimize bedenimizi ve ruhumuzu veriyorduk. Yarın o bana adını verecekti ve ben de
ona kalbimi.
Zirveye ulaşmıştım ve orgazmın şiddetiyle sarsılıyordum.
Liam sessizce peşimden geldi ve ikimiz de soluk soluğa yatağa uzandık.
“Kimin bekarlığa veda partisine ihtiyacı var ki? Senin
bekarlığa veda törenini tercih ederim,” dedi gülerek ve göğ
süne hafifçe vurdum.
“Hazır mısın?” diye sordum cevabı çoktan bildiğim
halde.
Liam dirseğinin üzerinde doğruldu. Yüzü hemen yü
zümün yanındaydı. “Hayatımda hiçbir şeye bu kadar hazır
olmamıştım. Ne eğitimlere, ne görevlere ne de hayatımdaki başka bir şeye. Sen, sen hayatım boyunca beklediğim o
şeysin. Hiç tahmin etmezdim. Ve bunu resmileştirsek de
resmileştirmesek de her zaman benim olacaksın.”
“Seni seviyorum.”
💜📚 Göz alerjisinden dolayı günlerce gözlerimi açamadım ve yaşardığı için uyumaktan başka bir şey yapamadım. Bugün iyi hissetmeye başlayınca kitaplığı düzenleyeyim dedim. Bu akşam kitaplık düzenlemeye gittiği için yine kitap okuyamadım. Saatlerce yapmayı sevdiğim işi yani kitapları düzenleme işini yaptım ama en sonunda ne yaptım onu da bilmiyorum 😂 Gün boyunca zamandan kazanmak için her boşlukta kitap okuyan benle, araba kullanırken bile o sıralar okuduğum kitabın sesli kitabını dinleyen veya öğrencilerin yazmasını beklerken kitap okuyan benle bu akşamki ben nasıl aynı zihinde yaşıyor bilmiyorum. Yıldım bu kendimden 😅 Tüm akşamım boşuna gitmiş gibi hissediyorum. Zamanımı neden böyle müsrifçe çar çur ettim diye hayıflanırken teselli olarak farz et ki bu akşam da hastaydın yattın diye cevap geldi içimden 😅 Sanırım aklı ve mantığı da bir yerde iki kitabın arasına koyup kaybettim düzenlerken 😅 Neyse yarın da onu ararım gece 1’e kadar 😂
📸