İstanbul otogarında oturuyordum, arabamin kalkmasına daha bir kaç saat kalmış.Baktim birisi bilgisayar çantası gibi bir çanta ile geldi , 35 yaşlarında.abi dedi parfüm var almak ister misin ?. Baktım çantanın içine ama almak istemiyordum ve o anki karakterimin eksikliği ile abinin parfümlerini kötüledim bir kaç defa . Kalıcı değil şöyle yok böyle . Bana baktı böyle dedi sustu biraz .belli ki kızmıştı.sonra çantadan bir parfüm çıkardı bileğini getir dedi istemeyerek götürdüm ve bir kaç fıs sıktı sonra elime tutuşturdu dedi al bunu yarim saate geleceğim ve kokusu hala ilk an ki gibi kalacak .Yok dedim almam dedim.al dedi ücretsiz falan .neyse istemeyerek aldım. Kıyafeti degistirdim otobüse bindim . Baya zaman geçmişti baktim gelmiş otobüsün etrafını turluyor.indim abi burdayim dedim. Geldi. Geldi dedi kokla bakalım, kokladım koku ilk an ki gibi . Sonra telefonunu çıkardı. Ailesini gösterdi, hasta çocuğunu, durumunu . Sonra döndü dedi ki .
"Bak dedi ben bu işi yapıyorum ve gerçekten çok zor ama ailemin buna ihtiyacı var ve sen gelip benim ekmeğimi taşlıyorsun, kötuluyorsun." O an durdum üzerime soğuk sular dökülmüş gibi , gözlerimde yaş ve ne diyeceğimi bilemedim.Hediye etti parfümü ve gitti.
O parfüm Keşan'a gidene kadar gitmedi kokusu.hatta daha fazla.Dersimi almıştım ama bir insanı kırarak bunu yapmıştım.
"Ölçü alır" gibi, "kaderimizi ya da ipleri elimize alır" gibi yaş almıyoruz. Daha ziyade "soğuk alır" gibi ya da "nem alır" gibi yaş alıyoruz. "Göstermek" ve "almak" fiillerinin ne demek istediği muğlaktır, biz mi yaşı alır gösteririz, yoksa yaş alınır ve gösterilir mi? Etken ve edilgen çatı arasında gidip gelen başka deyimlerde başka fiillerle kullanılır: "Yaşımız ilerliyor," sanki bir yere gidiyormuşuz gibi ama vardığımız zaman ise ilerlemiş olan yaş olur, sanki bir arabadan bahseder gibi: "Arabanız ilerledi". Yaş mı ilerler? Biz mi yaşta ilerleriz?
Tolstoy'un çok sevdiği tren garında donarak ölürken, 3 gün sonra bulunan yırtık ayakkabısıdır. Ömrün ortasına '35 yaş' şiiri yazıp 46'sında ölen Cahit Sıtkı'nın kederi, İstanbul'u gözleri kapalı dinlerken, belediye çukurunu görmeyip düşerek ölen Orhan Veli'nin kaderidir. Edebiyat, keyif almak için, Yoksulluktan ve yoksunluktan bihaber yapılamaz...
...İşi vahşi değildi.Vahşi topraklardan değil, topraklarını almak için halkını katleden sınır beylerininkinden çok derinlere kök salmış ve sağlam temelleri olan bir kültür ve gelenekten geliyordu.Vahşi bir yerde değil,kendisinin de halkının da tepe tepe,nehir nehir,taş taş bilip aziz tuttuğu aşina bir dünyada yaşıyordu.O altın tepeleri kan,yas ve cehalet dolu vahşi bir yer haline getiren kimdi?
Medeni olan ile barbar olan arasında,anlamlı olan ile anlamsızlık arasında sınırlar varsa da bunlar ne bir harita üzerindeki çizgilerdir ne de yeryüzünün bölgeleri.Sadece zihin sınırlarıdır.
Sayfa 44 - Metis yayınlarıKitabı okudu
Edebiyat nedir?
Virginia Woolf'un
ceplerini taşla doldurarak
Ouse nehrine bıraktığı bedenidir.
Sylvia Plath'in
fırına sokup boğduğu dünyaya
"ağır" gelen kafasıdır.
Tolstoy'un
çok sevdiği tren garında donarak ölürken,
3 gün sonra bulunan yırtık ayakkabısıdır.
Ömrün ortasına "35 yaş" şiiri yazıp 46'sında ölen Cahit Sıtkı'nın kederi,
İstanbul'u gözleri kapalı dinlerken ,
belediye çukurunu görmeyip
düşerek ölen Orhan Veli'nin kaderidir.
Edebiyat ,
keyif almak için, yoksulluktan ve
Yoksunluktan bihaber yapılamaz.💙
Murat Gülen
Onu sevmek, nefes almak gibidir. Gel de nefes almaktan vazgeç şimdi" demiş Mevlana. Sevmek, şansın yoksa yaşarken ruhen ölmeyi göze almaktır.
Stefan Zweig' in Satranç kitabını okudum ve beğenmişle beğenmemiş arasında kaldım. Yalnız iyi olan bir tarafı var bu yazarın; olay örgüsü kuvvetli ve okurken film izliyormuşçasına bir his uyandırıyor.
Biliyorsunuz,
yas tutmaktan yeğdir öç almak.
Sayfa 72 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Edebiyat nedir?
Virginia Woolf'un ceplerini taşla doldurarak Ouse nehrine bıraktığı bedenidir.
Sylvia Plath'in fırına sokup boğduğu dünyaya 'ağır' gelen kafasıdır.
Tolstoy'un çok sevdiği tren garında donarak ölürken, 3 gün sonra bulunan yırtık ayakkabısıdır.
Ömrün ortasına '35 yaş' şiiri yazıp 46'sında ölen Cahit Sıtkı'nın kederi,
İstanbul'u gözleri kapalı dinlerken, belediye çukurunu görmeyip düşerek ölen Orhan Veli'nin kaderidir.
Edebiyat, keyif almak için,
Yoksulluktan ve yoksunluktan bihaber yapılamaz...
Şu hayatta en büyük aptallığım beni kaybetmekten korkmayan insanlar için varımı yoğumu ortaya dökmek oldu, bilirsiniz, sevginin en güzel hâlidir kaybetmekten korkarak sevmek. Tatlı bir korku barındırır içinde. Bu duyguyu sevilen değil, kaybetmekten korkarak seven bilir. Ara ara kalbin sıkışır böyle, hafif acı verir. Nefes almakta bazen güçlük
Gençlik, tabiatın bir hediyesidir fakat yaş almak bir sanat eseridir.
Stanislaw Jerzy Lec
Sayfa 24Kitabı okudu
Yaş almak her sene hüzün akıtıyorsa yüreğinize
Artık genç değilsinizdir… Gölge düşmüştür o çocuksu sevincinize..
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,1bin okunma
Belki yaş pek önemli değildi; asıl önemli olan yetenekleriniz ve istediğinizi almak için yapabileceklerinizin sınırlarıydı.
Sayfa 140
