Bazı insanlar başlarına gelen musibetlerin nedenlerini araştırmazlar. Yaptıkları şeylerin dinimizde yeri olmadığını söylerken hem bu dünyada hem de ahrette kendi yüzlerine kara olduğunu görmezler. " Güçlüyüm " deyip başkasını ezmeye çalışanlar eninde sonunda ezilmeye mahkûm olduklarında anlarlar yaptıklarının başkasına nasıl acı verdiğini. Başlarına bela gelmeden başkalarının şeref ve onurunu hiç sayar, ellerine fırsat geçti mi zevkleri için babalarını harcarlar. Yedikleri kadar çöpe atarken yanı başlarındaki açları fark etmezler.
İnsanlar ne garip? Bir zamanlar yediğimiz, içtiğimiz ayrı gitmeyenler bir gün tanımıyorlar. Olanların yaşananların tarifi yok, kim ne anlam yüklerse yüklesin fakat tüm olanların sebebi yalnızlığımdır.