Tibor Fischer Yorumları ve İncelemeleri
Tibor Fischer yorumları ve incelemelerini, Tibor Fischer kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Tibor Fischer puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
238 syf.
8/10 puan verdi
Aslına bakarsanız bu kitaba bir inceleme yazmayacaktım ama…bu kitabın bir incelemeye ihtiyacı var.
Bizler aşırı ‘başarı’ güdümlü değerler zincirinin üyeleri olduk çıktık. Acıdır ki, başarı dediğimiz şey de, servet ile ilişkilendi. Değerler de zıvanadan çıktı. Son satırda; paran varsa başarılısın…yoksa, masal anlatma.
Dünyaya Nasıl Hükmedersin size bu devranın sürüp sürmeyeceği ile ilgili fikir veriyor…üstelik bunu salt mesaj bazında değil gayet bağıra bağıra altını çize çize anlatıyor.
Yetmez,
Başarısızlık psikolojisini birinci elden sunuyor. Bir psikolog açısından bu yönü ile eşsiz bir kaynak niteliğinde.
Tibor Fischer espri anlayışı 
Feyyaz Yiğit çok benziyor. Anlamak için kapasite gerektiren bir mizah türünden bahsediyorum. Baz komiklikten oluşmuyor, komik olan bambaşka bir espri, durum, hâl, söyleme şekli. Hele Cenaze ile ilgili bir tanım var ki orada koptum. Fakat kitap içinde bu ofansif mizah öğesi var…yani komik olmayan komik anlatı mevcut. Hepsi bu. Vaadler arasında mizahi olması yok.
Kurgu…karasız kaldığım tarafı. Aslında sona doğru akışkanlık bozuldu. Sonda toplandı ama…buna gerek yoktu. Aradaki detaylar…kafa karıştırıcıydı.
Eğer 
Olduğu Kadar okuduysanız ve beğendiyseniz…bu kitaba bayılacaksınız. Bir de şu kutsal Biz Başarılıyız, Başarmalıyız, Başaracağız tayfasına uyuz oluyorsanız…gene hoşunuza gidecek.
Velhasıl kütüphanede enteresan ve arada göz atmanın çok yararlı olduğu eserler rafına kaldırılır…alkışlarınızla… Tibor Fischer
350 syf.
9/10 puan verdi
Absürt’ü, bir edebiyat kolu olarak okumak gerekir. Bu kolun -tabii ki bence- temsilcileri Tibor Fischer , 
Tom Robbins bizden ise 
Murat Menteş, Feyyaz Yiğit hatta ve hatta 
Vüs'at O. Bener bu iklime dahil edebilmek mümkün.
Düşünce Çetesi absürt bir kitap ve absürt komik, absürt felsefe, absürt karanlık insan tahlili sevenlerin ayıla bayıla okuyacağı türden.
Eğer 
Boris Vian 
Günlerin Köpüğü sevdiyseniz, bu kitabı da seversiniz. Gerçeküstü değil, gerçek de değil…absürt yani.
Absürt’lerin bir özelliği de, özellikle sözkonusu insan tahlili olduğunda dümdüz gitmeleri. Ayıpsız, sakıncasız, kim ne düşünürsüz… Bunun okuyucuya katkısı da aşırı samimiyet ve ana kahramanla kolay özdeşleşimdir…yan etkisi ise zaman zaman yabancılaşma olarak görülür. Mesela 
Tutunamayanlar da kendinizi koyduğunuz bir yer vardır…ama o senaryo her döndüğünde orada olmazsınız…yani o derece karamsar, aydınlık, hasta ne ise artık…öyle hissedemezsiniz. Yani bir absürtlük vardır.
Hah işte o Düşünce Çetesi nde de var. Yanlış anlaşılma olmasın Tutunamayanlar tadında değil…türünde.
Ve ben buna bayılıyorum. Bu yarım yamalak anlattığım (veya anlatamadığım) her yazarın da hayranıyım. 
Isaac Asimov tamam ama benim absürtüm ##$##yazarSeolar:i2286.$$#$$ 
Orhan Pamuk tamam ama benim Nobel ödüllü absürtüm ##$##yazarSeolar:i127.$$#$$ Ve zirveyi de tutanların elebaşısı da tartışmasız 
Franz Kafka ‘dır.
Nereden nereye geldik…
Düşünce Çetesi yukarıdaki yazarlar kümesi sizi kapsıyorsa okumakta geç kaldığınız bir kitaptır. Kapsamıyorsa…okumasanız da olur…çünkü beğenmezsiniz. Ve bunu anlayabilirim.
