Annem hakkında yazıyorum çünkü onu dünyaya getirme sırası sanırım bende.
Sayfa 29
Ama elimi çabuk tutmam gerek. Arkadaki satırlarda ne kaldığını anında unutarak, az sonra ne yazacağımı ben de bilmeyerek yazıyorum çünkü.
Sayfa 85
"..Bu gece Derne kuvvetlerimizin bütün kumandanları ve subayları ile bir akşam eğlencesi tertip etmiştik. Mektubumu çadırıma dönüşümde yazıyorum. Bu güzel kalpli, kahraman bakışlı arkadaşlarımın, bu küçük rütbeli, fakat düşmanı titreten büyük kumandanların gözlerinde vatan için ölmek aşkını okuyorum. İçimde büyük bir sevinç ve gurur ile kendilerine 'Vatan mutlak selâmet bulacak, millet mutlak mesut olacaktır.' Çünkü kendi selâmetini, kendi saadetini, memleketin ve milletin selâmeti için feda edebilen vatan evlâtları çoktur.''
"Bunları çok kişi için değil, senin için yazıyorum. Çünkü ikimiz birbirimiz için, koskoca bir dinleyici kitlesi gibiyiz."
Jaguar KitapKitabı okudu
"Bunları çok kişi için değil, senin için yazıyorum. çünkü ikimiz birbirimiz için, koskoca bir dinleyici kitlesi gibiyiz."
...
Yaratıcımız, kitabında "Her şey belirlenmiş bir vakte kadar akar," buyuruyor. Ölüm hayatın meyvesidir, hepimiz hayatımız boyunca hazırladığımız bir ölümü tadarız.
Bu satırları yazıyorum; çünkü bilinsin istiyorum ki dünyadan geriye iyilik kalır. İyilik ölümsüzdür. İnsan ancak iyilik ve güzelliğe ram olarak ölümsüzlüğü tadabilir.
...
Sayfa 29Kitabı okuyor
Gitmeden önce bu dört duvar arasında beni cüzam gibi ya da habis bir ur gibi içten içe yiyip bitiren dertlerimi kağıda dökmek istiyorum. Ancak bu şekilde düşüncelerimi toparlayabilirim. Amacım vasiyetname mi yazmak? Asla! Çünkü ne malım var devlere yedireyim ne dinim var şeytana vereyim! Dahası bu yeryüzünde benim için az da olsa değer taşıyan ne var ki! Hayat denen şeyden el çektim, bıraktım, elimden yitip gitsin istedim. Ben ölüp gittikten sonra bu kağıt parçaları ister okunsun, isterse sittin sene okunmasın, canı cehenneme! Ben sadece yazmak ihtiyacından, benim için aciliyet arz eden bir zaruretten dolayı yazıyorum. Buna muhtacım. Çünkü düşüncelerimi hayali varlığıma, kendi gölgeme aktarmaya eskisinden daha çok ihtiyacım var. Lambanın ışığıyla duvara düşen şu yamuk, uğursuz gölge ne yazdıysam hepsini dikkatle okuyup yutuyor adeta. Bu gölge kesinlikle benden daha iyi anlıyor onları. Ben yalnızca kendi gölgemle güzelce konuşabiliyorum. Beni konuşmaya zorlayan da oydu zaten. Yalnızca o tanır beni, mutlaka anlar.
Sayfa 42 - Kırmızı KediKitabı okudu
Rengini dünyaya ilk defa sunan
Adsız bir çiçek gibi parlıyorsa gözlerim
Sevgilim Bana ‘sen bir şairsin’ dediğin zaman.
Yalnız sana yazıyorum bu şiiri
İstersen bir şiir gibi okuma
Çünkü her yıl yeniden yazacağım onu
Soğuklar başlayınca havalanıp
Millerce yol katettikten sonra
Güneyi tadan bir kuşun sevinciyle.
Ve yazmış olacağım bir de
Her dönemde her çağda
Sevdanın kendine özgü diliyle.
Bu satırları içim ürpererek, neredeyse ellerim titreyerek yazıyorum. Çünkü "yazdığımı ve söylediğimi kime beğendirmek istiyorum" endişesi kaplıyor yüreğimi.
Bizi Kim Beğenecek
Bunalıyorum, üzülüyorum, kırılıyorum sonra bunlara hakkım olmadığını düşünüp üzülüyorum. Bunu buraya yazıyorum çünkü şuanda tek hissediyorum, üzüntümü yaşamak istiyorum ama daha çok faaliyete geçebilmek, bu halden sıyrılmak...
Bu iletiyi sinirlendiğim için silmiştim ama onca şeyin de çöp kutusunda olmasına gönlüm el vermedi. Bu alttaki yazımı yazarken emindim olsam da sanırim aşk gerçekten sadece yanılsamadan ibaret.
Yine de zamana bırakıyorum ;-;
öhöm öncelikle bu yazıyı anı olarak yazıyorum, belki ilerde balıklarımız okur💕 Hayatımızda kendimizce bastırılmış zaman
Annem hakkında yazıyorum çünkü onu dünyaya getirme sırası sanırım bende.
Sayfa 29 - Can YayınlarıKitabı okudu