Yemek Duası
Ölümsüz tanrılar, para dilenmiyorum sizden; Tek dileğim kendim için olacak yalnız:
Kimsenin sözüne, yeminine
İnanacak bir insan olmaktan koruyun beni!
Ne ağlayan bir orospuya kanayım.
Ne uyur gibi görünen bir köpeğe!
Ne zindandan kurtulmak için zindancıya güveneyim,
Ne de başım darda iken dostlara.
Amin! Tanrılar iştah versin;
Zengin günah işler, sen kök yersin.
Yemek Duası
Şu duâ da yemekden sonra yapılan me’sûr duâlardandır.
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى اَطْعَمَنَا وَسَقَانَا وَجَعَلَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاحْفَظْ صَاحِبَ الطَّعَامِ وَاْلٰاكِلِينَ وَلِمَنْ سَعَى فِيهِ وَلِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ. اَللّٰهُمَّ نَوِّرْ قُلُوبَنَا بِاَنْوَارِ مَحَبَّتِكَ وَذِكْرِكَ يَا
Sayfa 89 - Erkam Yayınları - Baskı 2001Kitabı okudu
Yönetici dediğin..
-KOCAKARI ILE ÖMER-
Yok ya Abbas'ı bilmeyen, kimdi?..
O sahabiyi dinleyin, şimdi:
"Bir karanlık geceydi pek de ayaz..
İbni Hattâb'ı görmek üzre biraz,
Çıktım evden ki yollar ıpıssız.
Çenobil’den sonra istediğinizi yemek serbest, ama kendi bokunuzu kurşuna gömmeniz gerek.
Sayfa 141 - KafkaKitabı okudu
Kasaba halkı 1950'ler
Riyakarlık değil birader,işsizlik ve ümitsizlik. Seni penceresiz , bomboş bir odaya kilitlesek,okuman da olmasa ,ne düşünürsün bilir misin? Topu topu üç konu olur kafanda ; yemek, cinsiyet,bir de din
Sayfa 33 - Kalite MatbaasıKitabı okudu
En çok köylüler için üzülüyordum, masumdular ve hiçbir suçları yokken acı çekiyorlardı, tıpkı çocuklar gibi. Çünkü Çernobil'i icat edenler köylüler değildi, onların tabiatla kendilerine özgü bir ilişkileri vardı ; güvene dayalı, talancı, istilacı olmayan, tıpkı yüzyıl önce, bin yıl önce olduğu gibi. Tıpkı ilahi düzende olduğu gibi... Ve bu insanlar neler olduğunu anlayamıyordu, rahiplere inandıkları gibi biliminsanlarına, okuması yazması olan herhangi bir insana da inanmak istiyorlardı. Ama onlara deniyordu ki :" Her şey yolunda. Korkacak hiçbir şey yok. Yemek yemeden önce ellerinizi yıkayın, kâfi." Hemen değil, ancak bir kaç yıl sonra anladım ki, hepimiz birer iştirakçiydik... Hepimiz bu suça ortak olmuştuk...
Sayfa 328 - Kafka Kitap