'Zaman her şeyin ilacıymış derler,
Unutursun geçer derler;
Ama yıllar boyu gülüşler ve gözyaşları
Kalbimin bamtelini büktüler!'
Sayfa 293Kitabı okudu
"Cinsel ilişki hepimizde, her zaman ve en baştan beri var olan o doldurulamaz eksiğin, o doyurulamaz kuraklığın, o aşkın yalnızlığın, yani doğmuş olma felaketinin ilacıymış gibi olur. Ama çoğu ilaç gibi, tedavi etmez, yalnızca semptomları giderir, o da bir süre için.”
O sırada zavallı Madam Ortans acele acele yastığının altını yokluyor, bir şey arıyordu. Tehlikeyi sezer sezmez sandığından, beyaz, parlak kemikten yapılmış bir İsa’yı bulup çıkarmış, yastığının altına saklamıştı. Sandığın dibinde, yırtık iç gömlekleri ve kadife paçavraların arasında, yıllardır onu unutmuştu. Sanki İsa, yalnızca ağır hasta olunduğu zaman alınan bir ilaçmış da, yaşadığımız, iyi günler gördüğümüz, yiyip içtiğimiz, öpüştüğümüz zaman gereği olmazmış gibi.
Sayfa 292
Zaman her şeyin ilacıymış derler
Unutursun geçer derler
Ama yıllar boyu gülüşler ve gözyaşları
Kalbimin bamtelini büktüler..
Kara Salih ile Gül Hemşirenin Hikâyesi (:
Dağ köylerinden birinde Salih adında gürbüz, tuttuğunu koparan, uzunca boylu, kara yağız bir delikanlı yaşlı anasıyla beraber iki göz kerpiç bir evde yaşarmış. Bu Salih dedelerinden kalma 'Akratlı Yazi'dedikleri iki dönümlük tarlayı öylesine ekip biçermiş ki diğer köylülerin beş dönümden alamadıkları mahsulü bu tarladan alırmış.
Sayfa 38 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık - 2022Kitabı okudu
Ressamın resmettiği şey Öteki'yi cezbetmek için oradadır ama Öteki’yi kendisinden uzakta cezbetmek için. Malraux’un çevirmeninin Picasso hakkındaki kitabına Picasso's Mask ismini vermesinin gerçek manası da bu değil midir? Picasso’nun Afrika sanatıyla, özellikle de Paris'teki Musée Trocadéro’da onu büyüleyen kabile maskeleriyle karşılaşmasına her zaman büyük anlam yüklenmiştir. Picasso, Malraux’ya, bu el yapımı maskelerin neden yapıldığını görür görmez anladığını söylemişti: “Ben de her şeyin bilinmez, her şeyin bir düşman olduğuna inanıyorum! Her şey!... Bütün fetişler aynı amaçla kullanılmış. Silahmış onlar İnsanların ruhların etkisi altına girmekten kaçınmalarına yardım etmek, özgür olmalarına yardım etmek için. Araçmış onlar.” Ve şunları eklemişti: “O an anladım neden ressam olduğumu. Maskelerle dolu o korkunç müzede tek başımayken... Demoiselles d’Avignon bana işte tam o gün gelmiş olmalıydı, üstelik hiç de biçimlerden kaynaklı olarak değil: Çünkü o gün benim ruh kovmak için ilk resim yapışımdı.”
