Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Aysecim
Aysecim
@Aysecantemiz
Matematik Öğretmeni
170 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
"Ben bir insandım!"
Ölen kahramanlarımızın arkalarında bıraktıkları miras.
Hikaye İbrahim isimli gazetecinin, çocukluk arkadaşının ölümünü araştırmak için Mardin'e gitmesiyle başlıyor. Hüseyin Mardinli, yardımsever ve dindar biridir, mülteci kamplarında insanlara yardım etmeye çalışır. Mültecilerden biri olan Meleknaz ile
En sevmediğim özelliğim; kafada çok kurmak, her şeye fazla anlam yüklerim, gereksiz fazla...
Ee yani?... Konu ile alakası ne diyeceksiniz, haklısınız tabii.
Şu ki, yani konu ile alakası şu; Bu kitabın bana denk gelmesine de fazla anlam yüklemiş olabilirim. Ali Lidar sayesinde çok güzel bir şey kazanmıştım zamanında... Borç bildik tabii kitabını okumayı da...Sayfalar arası her durağımda, Dük Efendi, abartma diyecektim. Bir kitapta en fazla kaç cümlenin altı çizilebilir?
Z raporu, şirketlerin kapanış raporu olarak bilinir. Ali Lidar Beyefendi de bu kitabı kendi hayatının z raporu olarak sunmuş olabilir. Kitapta sohbet havası hakim, dili bana göre fazla sade. Bir numarası yok yani üslubun. Kitap, ne full anı ne deneme ne öykü, karışık. Hikayeleri güzel fakat yıllar sonra insanlar bunu neden okusunlar ki, diye düşünüyor insan. Her yaşa hitap edecek bir kitap olduğunu da düşünmüyorum. Mesela ben 19 yaşında okuduğum için beni fazla etkiledi:/ Anladınız...
Söyleşi tarzında ele alınan, Doğan Cüceloğlu'nun Deniz Bayramoğlu ile ortak ve en son kitabı. Yaşanmışlıkları ile hayatın vazgeçilmez parçası haline gelen, temel sorulara cevap veren kitap. Temelde herkese aynı gözle bakmak var. Bireye öncelikle insan olduğu için değer vermeyi, hata yapma şansı tanımayı anlatır bolca.
Bir tavsiyeler geçidi havasından uzak gayet samimi ve tam anlamıyla mentorluk amaçlı üretilen bir kitap. Bu zamanda, hangimiz tecrübelerine ihtiyaç duyduğumuz ya da bilgisine güvendiğimiz insanlarla, altüst ilişkisinin olmadığı bir sohbet yakalayabiliyoruz? İşte bu kitapta hayatımizdaki bu eksikliği yakalıyor. Kitabın belli bir noktasından sonra farkındalık hissi etkili olmaya başlıyor. Okurken aynı zamanda; yaşamınızı hal ve hareketlerinizi, söylediklerinizi, söyleyemediklerinizi, insani düşüncelerinizi analiz etme fırsatı buluyorsunuz.
Okur Takip Önerileri
Bu kitabi okumuş olmayı kendime görev bildim hep:) Ve nihayet bir gün aldım elime. Muhakkak herkesin duyduğu bildiği bir eserdir.
Yakup Kadri karaosmanoglu'nun kahraman bakış açısı ile yazdığı ve dönemi gerçekten hissetiren, tarihi kurgu romanıdır. Dili gayet sade ve anlaşılır. Tarihi roman önyargılarınızı kıracak cinsten, benimkini kırdı mesela.
Ahmet Celal isimli Çanakkale gazisinin, savaşta kolunu kaybettikten sonra Eskişehir'de Porsuk çayının civarında bir köye yerleşmesiyle başlıyor hikaye. Hiç bilmediği alışık olmadığı bir halkın arasına karışıyor. Onun vasıtası ile geldiği köyde, eski eri Mehmet Ali'den başka pek kimseyle anlaşamaz. Onun hal hareketleri ve düşünceleri de halkta aynı etkiyi yaratıyor ki halk tarafından özümsenemiyor ve yabancı kalıyor, tam olarak "Yaban" doğuyor.
Kitapta dönemin köy halkının medeniyetten, merkezi fikir ve anlayışlardan uzaklığı kalması ön planda. Bu geri kalmışlığı da aydın kesime bağlamaktadır. Ele aldığı köylüler üzerinden, zamanında milli mücadelenin ruhuna inanmayan insanları anlatmak istemiştir. Yani kitabi okurken şöyle köylüleri omuzlarından tutup silkeleme isteği geldi bana. Yahu savaş var savaş insan bunu hiç mi piskolojik olarak hissetmez hiç mi kaygılanmaz. Bir söz vardır; "Eser dış dünyayı çok iyi yansımışsa başarılıdır." diye. Velhasıl kelam başarılı bir eser olmuş
Arkasında gördüğüm Cemil Meriç ve Ali Fuad Başgil isimlerine güvenerek aldığım kitap.
* Cemil Meriç'in "Disiplin içinde çalışmayı bu kitaptan öğrendim." dediği. Ali Fuad Başgil'in, " Gençlerle Başbaşa" adlı eserinde bu kitabı 18-20 yaşlarında olmayışını bir kayıp olarak gördüğünü anlattığı çalışmadır bu kitap.
Eğitimci yazarı tarafından iradenin terbiyesi üzerine düşülen bir kitap. İrade üzerinde etkili olan negatif faktörler ayrıntılı bir şekilde anlatılmıştır. Bunlarla mücadele içindeyken, takınılması gereken net ve kesin tavırları güçlendirmek için gerekli tüm etkenlerden de bahsedilmiş. Kişi kendini kontrol etmedikçe başarıya da uzak kalacaktır ve ancak çalışmanın verdiği mutluluğa ulaşınca tembellikten kaçış başlar, demek istemiştir çoğunlukla. Özellikle kitabi okumasını istediğim bi arkadaş var inşallah denk gelirde okur.
Kitapta tek akıl erdiremediğim yer evlenme üzerine verilen öğütler. Asıl anlatılmak isteneni anladım ama anlatım dili beni biraz şaşırttı açıkçası, detaylandırmalıyım.
Söyler misiniz, her öyküyü ille de bitirmek mi gerek?
Elbette Hayir!
Herkes sizin gibi son yazmada usta değil. Bırakalım da bazıları sonsuz olsun...
Bazı öykülerde birden çok anlatıcı olmasına rağmen, gayet sade işlenmiş. Özellikle -bazılarında fazlasıyla kaçırarak- her sonda afallamak güzeldi galiba. O nasıl kurgudur be!
Kitabı bir günde bitirmek ayıp olur diye, sindire sindire okudum yoksa çok akıcı. Özelikle 'Merdiven' öyküsünü okumalısınız.
Uzun bir süre sonra-kalbim mi taşlaştı, nedir?- beni çok duygulandıran bir kitap.
Beyaz adamın yok etmeye çalıştığı kızılderililerin üyesi küçük ağacın, büyükbabası ve büyükannesi ile geçen kısa yaşamı var hikâyede.
Kitapta; akademik değil de, ahlâkî eğitimin ön plânda tutulmasının bahsi var. Harika bir kitap. Verilen değer eğitimleri her yaşa ve kitleye hitap ediyor, çünkü ahlak evrensel ve süreklidir-umarım-.
Ingilizce baş belası bir dil... Aslında baş belası olan ingizce değil ama ne olduğunu ben de bilmiyorum, İngilizce değil o kesin.
Her neyse, kitap bitmek bilmedi. En kısa zamanda Türkçesini alıp okuyacağım, yarın uygun mesela.
Ingilizceyi de bırakıyorum
Akademi, bir ülkenin hiç kuşkusuz en önemli alanıdır. Akademisyenler bu ülkenin aydınlık yüzüdür. Derdi, ilim irfan olanlar tabii... Herkes öğreten konumumda olamaz, olmaması gerekir. Ahlaki değerleri olan, öğretmekten haz alanlar ve tabii ki doğduğu toprakları sevenler. Işte Petrov, Raçinski'yi böyle aktarmış
Matematikçi Raçinski, doğduğu köye dönüp oradaki çocukları keşfedebilmek için görev yaptığı üniversiteden beklenmedik bir anda ayrılır. Fakat köy oldukça sefil bir durumdadır çünkü köy halkının tamamı alkol bağımlısıdır ve bunu çocuklarına da içermektedirler, dönemin Rusya köylerinden ve alkolün zararlarından bahseden -kitaba göre geniş- bir bölüm de vardır. Ve zorluklarla bu çalışmalarının meyvesini, alanlarının en iyisi olacak bilim ve sanat insanları yetiştirerek alır.
Tabii ki ideal öğretmen olmak, illa bir köyden bilim adamı çıkartmak değildir. Raçinski'nin idealis tarafı; toplumda ayrımcılık yapmamasıdır, öğretme stilidir. Öğrencilerine bir kaşif gözü ile bakmaya çalışıyor, onlardaki ışığı günyüzüne çıkarmaya çalışıyor.
Mai bir gecede başlayıp siyah geceye koşan hayallerin, nasıl yıkıldığından bahseden bir eser...
Çok fazla bilmediğim ve artık kullanılmayan sözcükler vardı. Kitabı alacaksınız bu cildi tavsiye ediyorum çünkü parentez içinde açıklamaları da verilmiş.
Servet-i Fünun döneminin en önemli yazarlarından, Halid Ziya'nın en önemli eseridir -kendisi öyle demiştir- Eser, büyük hayaller kuran Ahmet Cemil'in hayal kırıklıklarına, yaslarına ev sahipliği yapıyor. Kitaba başlamadan önce bir iki ön okuma yaptım ve şöyleydi; " ......boş hayaller peşinde koşan Ahmet Cemil..." Ahmet Cemil esrinin güzel olduğunu ve onu bitirirse; Lamia ile evlenip babasının ölümünden sonra,zorluklar yaşayan aile bireylerine, rahat bir yaşam sunmayı umut etti. Boş hayaller kurmadı. Ve o başına gelen musibetleri de küçük yaştan itibaren gösterdiği bu mucadeleyi de bu umutları sayasinde sıralayabildi. Kaybettiği yerlerde, onun bir suçu yoktu.
Öğretici metinlerin ön planda olduğu bir kitap. 4 maymun türünü ele alıp insan ile arasındaki benzerlikleri ele almış sevgili yazar. Açıkçası büyüleyici bir kitap değil yani okurken aklıma ' acaba ' diye bir şey takılmadı. Ama okunabilir, evrime ilgi duyanların okuyabileceği bir kitap.
Maymunları da tanımış olmak güzel:)
17 yaşında başlamış bir aşk bütün hayatına tesir edecek ve gün gelecek, yaşamın sonunu bile getirecek.
Oğul baba ilişkisine bir türlü odaklanamadım, benimde aklım hep kırmızı saçlı kadında kaldı. Daha önce duyduğum -kitabı yere göğe sığdıramayan- yorumlardan dolayı daha farklı bir şey beklemiştim. Ama beklediğimden çok farklı ve güzel bir hikaye. Giriş kisminda hikayenin icine girmekte biraz zorlandım. Ama hikaye çok başarılı bir şekilde iç içe geçen bölümlerden oluşuyor. Keşke daha önce okumuş olsaydım.
Kişisel gelişim kitapları her yazardan olunmamalı diye düşünüyorum ama bir yandan da, söylenenlerin aşağı yukarı aynı şeyler olacağını de biliyorum. Kitap kısa ve öz bir planda gelişip, sonlanmış. Aradığımı bulamadığım bir kitap ama kitap güzel işlenmiş ve örnekler akıcı bir dille verilmiş.
Motivasyon ve hayat planlaması hakkında tereddüt yaşayanlar için yeterli olabilecek seviyede.
Ben bu kitabi doğru analiz edecek seviyede olduğumu düşünmüyorum. Şahane bir eser.
Bakalım ben ne zaman, dönüp bana bakan Alaaddin'le göz göze gelebileceğim.
En sevdigim sahaf dükkanına en son gidişimde, sakarlığımdan bütün rafları yerlere serip üstüne uzun uzun kitap incelemeye dalmamdan sonra, dükkân sahibinin; "artık çık şuradan" diye bakışlarına aldırmadığımı anlayinca bana hediye ettiği kitaplardan biri:) -sevgiler-
İman aynasında, Asiye ve Meryem'i; inkâr aynasında; Lut Peygamberin karısı ve Nuh Peygamberin karısı' ndan yola çıkılarak çok güzel bir konuya değinilmiş. İstedim ki yazar, iyice dallandırıp budaklasaydı konuyu biraz üstün körü anlatılmış. Kitap okunası ve akıcı bir üslupla yazılmış, bir çırpıda bitirilebilir. Ayetlerle konu desteklemesi de güzeldi. Kitap beni etkiledi çünkü Lut Kavminin sonunu getiren hadiselerle baş başayız. Ne yapmalı?
İnsan ürküyor, korkuyor.
Böyle bir kitabı aldığım için çok pişmanım. Aşk acısı çektiğini düşündüğüm bir arkadaşım tarafından zorla alınmıştır. Ki, bu kitap bir buhran geçirecek kadar kötü psikolojide bile yazarı haklı çıkarmaz. Ilk bilmem kaç sayfa boyunca devam eden, piskolojinizi alt üst edecek cümleleri okurken hepsine "Ayyy" diyerek göz devirdim.
Tabii ki herkes her şeyi iyi yapacak diye bir şey yok. Önemli olan iyiyi, kötüden ayırd etmek. Ben 30 sayfa dayandım. Okumanıza gerek olmayan bir kitap -bence- Tabii son söz sizin.
Çocuk eğitiminde anne babaların karşılaştığı sorunları ele alan ve bu sorunlar için çözümler sunan bir Haluk Yavuzer kitabı. Bebeklik dönemi, ergenlik dönemi; okul başarısı, arkadaş kurabilme becerisi ve karşılaşacak psikolojik davranışların çözümleri gibi pek çok konuya değinilmişti. En önemlisi de çocukluktan itibaren, çocuğunuzun hayatına gerek verdiğiniz ilgi sevgi ile gerekse anne babalığı beceremeyip sevgisiz ve şiddet dolu bir ortamda yetiştirdiğiniz çocuğun hayatına nasıl yön verdiğinizi görebiliyorsunuz.
Kitabi ikinci okuyuşum gayet güzel.
Çocuklarımızı sevelim, sevgi veremeyeceğimiz çocuklar getirmeyelim dünyaya**
Ilk defa bir 4A sınıfında okuduğum ve çok beğendiğim için tekrar başladığım kitap.
İleride (öğrenci yaş gurubumu kestiremiyorum ama) uygun kitleyi bulursam önereceğim kitap. 4, 5, 6 ve 7. sınıf öğrencileri için gayet uygun. Aktarılmaya çalışılan mesaj çok hoş bir dille, okuyucuyu sıkmadan anlatılmış. Ana fikire bakılınca bence yetişkinler de okuyabilir.
Ben şişkoların tarafını tutuyorum bu arada;))
Hikaye 16 yaşındaki Deborah' ın intahar teşebbüsünden sonra ailenin, onu akıl hastanesine yatırması ile başlıyor. - Kitabı okurken baba karakreri ile kavga etmemek için çabaladım- Deborah şizofreni tanısı olan bir hasta, oysa ki kafasındaki karmaşayı susturamamış bununla beraber duyuracak kimseyi de bulamamasimdan doğan ataklari var.
Akıl hastanesinden çıktıktan sonra verdiği çabalarının sonuçsuz olduğunu anlıyor. Diğer insanların çok rahat yapabildiği şeyler için verdiği mücadeleyi kimsenin gösterememesi nedeniyle, sonunda başladığı yere geri dönen bir sonla bitiyor hikaye.
Dip not; Hiç kimseyi ve hiçbir şeyi uzaktan gözünüzde büyütmeyin. Hayır bir şey değil de, kendi kendimizi hayal kırıklığına uğratıyoruz.
5 yıldır okunmak için can attığım bik kitaptı. Konu gerçekten çok güzel ama başlıkla ilgisinin daha güçlü kurulmasını beklerdim.
KITABI OKUYUN:)
Başkalarını gerçekten sevmek için önce kendimi sevmeliyim, ama bencilce değil, zaten bencil insan kendi dahil, kimseyi sevemez.
Sevme Sanatı Erich Fromm'un, bir eylem olarak ele aldığı ve bu sanatın uygulanmasında gösterilen hataların, eksiklerin işlendiği bir kitap. Kitabın başlarında anne sevgisine ve aile kavramına değinir. Kitapta Sevgi
-Spoiler içermez-
Bir çırpıda bitecek dokunaklı bir klasik. Roman mahkûmun ağzından kaleme alınmıştır. Hugo'nun gençlik(26) yıllarında yazdığı, bence en iyi kitabı. Kitabın önsözü aslında bu dünya klasiğinin anlatmak istediği şeyi açık açık gösteriyor. Gerçek bir olaydan esinlenerek yazılmış bir kitap. Kitabın en haklı cümlesi de şudur bence; 'Öç almak insana özgüdür, cezalandırmak da Tanrı'ya.' Ne kadar da gerçek!
Okurken aynı zamanda yaşıyorsunuz. Adam öldürmekten yargılanan mahkuma; altı hafta sonra gerçekleşecek idam cezası veriliyor. Idam gerçeğini her geçen gün kabullenen ve akabinde geride bırakacaklarına daha çok üzülen bir adam... Anladım ki vazgeçmek zorunda olmaktır en büyük ceza. Yoksa giyotinde duyacağın birkaç saniyelik aci değil. Ölmek gerçeği! Kızını, gençliğini bırakmak düşüncesi daha fena mahkûm için.
Kitabi okurken kayıtsız kalamayacağınız başka bir olgu da şu; Grev Meydanında -mahkumların giyotinle idam edildiği meydan- şahane şahane sevinç çığlıkları ile o anı bekleyen insanoğlu gerçeği. Kendilerini bir kez giyotinin altında düşünen var mı acaba? Düşünseler yine de böyle karşılarlar mı, karşılar mıyız bu olayı?
Orhan Veli ve iki arkadaşı daha Varlık dergisinde yayınladıkları şiirleri ile ölçüsüz, hecesiz şiire adım atmışlardır. Kitapta şairin yaşarken yayınlamadığı şiirleri de mevcut. Hatta diş fırçasına sardığı kâğıttaki şiirleri bile rahat bırakmamış kitaba koymuşlar. Bence iyi de yapmışlar. Garip isimli makalesi de kitapta yer alıyor.
Kitaptaki çoğu şeyin altını çizmem benim değil, sevgili şairin suçudur. Ee soru soruyor cevap vermemek de ayıp olur tabii:)
"Ölüm Allah'ın emri,
Ayrılık olmasaydi"
Ha bu arada şair sormuş; Evet " Sannattan bahsetmek de, sanatla uğraşmak gibi kaçınılmaz, şifa bulunamaz bir hastalıktır. Tanımaya çalıştığım bir şair dostumdan -umarım- biliyorum. Öyle işte şiir güzel, Orhan Veli güzel, insan güzel.
Ey öğretmenler nesiller tabii ki de sizin eseriniz.
Kelebeğin Rüyası, oğretmenlik hatıraları yarışmasında Türkiye genelinde dereceye giren eserlerden oluşturulmuştur.
Kitap bitmesin, hikayesini anlatan hiç kimse susmasın isteyen bendim ve sonunda ne var acaba diyip, bir çırpıda okuyan da bendim. Her biri bir hayattan kopan hikayelerle oluşturulmuş etkili bir kitap. Mutlaka her öğretmen adayının ve sevdalarının okuması gereken bir eser.
Ah ben de artik biliyorum, koklayacağım her gül kanatacak yüreğimi ve bile bile ben de çileye talip oluyorum. Her an daha çok içime işleyen bu oğretmenlik sevdasına değeceğini biliyorum. Yavrularım-doğmuşsanız- ben size gelmek için can atıyorum. Siz de beni ilk andan itibaren bağrınıza basın emiii...
Kitaptan çekip çıkardığım imalı cümlelerden, itina ile şu anlamı çıkardım; olmayacak duaya bundan sonra amin derim. Konu ister yavrucaklarım olsun isterse de....
Genc Werther'in Acıları
Ah Werher olmadı en son yaptığın, yani ben bekliyordum ama yine de senin ölmen mecraya yakışmadı!
Belki de okuduklarımdan, romantizm akımından etkilenmiş kitapların en iyisiydi. Ya da kitabı okurken ki ruh halimin buna katkısı vardır. Bazı kitaplar gibi bununda okunması gereken özel bir zamanı olduğunu söylemeliyim. Akşam uykuya dalmak için alınan başucu kitaplarından asla değil, aşk acınız varsa okuyun. Aklı başında bol acılı bir insana kolay kolay yol göstermez! - zamanında neden yasaklandığını anladim ben, okurken- o yüzden korkmayın:)
Werter çok sevdiğinden öldü diyemem. Kendisinin takıntılı olduğunu düşünüyorum. Ee araya serpiştirilmiş mazoşistlik de var gibi. Elbette nişanlı bir kadının takıntılı biri için düzenini mahvetmesi gerektiğine katilmiyorum. Ama burada suçlulardan biri de o. Yazıda spoiler var ama inşallah öncesinde kitabı okudunuz:)
Masumiyet Müzesi
Orhan Pamuk'un daha önca yarim biraktigim kitapları gibi değildi. Bir ask romanı ama bildiğimiz tek düzelttikten uzakta. Kitabı okurken en merak ettigim şey tek taraflı mıydı bu aşk? Aslinda cevabını net bulamadım belki de kitabin en çekici tarafı budur. Kemal hayatına yazik etti diyemiyorum o tutkularını seçti, en güzeli, hem kendisi de kitabin sonuna mutlu bir hayatı olduğunu söylemiş zaten. Ilk fırsatta müzeye gitmek için bekliyorum.
