Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor .
Olmamasına razıyım.Oluyormuş gibi olmasın yeter .
Sürekli değişen,hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri.
Okur Takip Önerileri
Yok etmek sadece zorbaların ve cahillerin işidir. Bir insan zekasıyla yenemeyeceğini anladığı anda ya şiddete başvurur ya paranın gücüne. Birisi sizinle aynı fikirde değil diye onu yok edemezsiniz. Medeni ve erdem sahibi insanlar böyle yapmaz.
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
“İnsan insana nasıl hükmeder Winston?”
Winston biraz düşünüp “Acı çektirerek.”dedi
İn o bisikletten düşeceksin !
O ise daha hızlı sürmeye başladı. Avlu kapısına yöneldi, sokağa çıktı. Ben de koştum peşinden. Ama o sokağa çıkar çıkmaz hızını iyice arttırdı. Bisikletiyle uçuyordu sanki ve az sonra gerçekten uçtu: Bisiklet bir yana, o bir yana düştü. Koştum, tutup kaldırdım ve azarlamaya başladım: -Kendini öldürmek mi istiyorsun sen! Nedir bu yaptığın? Artık bisiklete binmek yok sana!
-Artık hiç düşmem büyükanne, diye cevap verdi.Düşmek nasıl oluyor anlamak istedim.Şimdiye kadar hiç düşmedim de ..
‘’Bir şeyi aşırı istemek iyi değildi .Sırf bu yüzden bir şeyin olacağı varsa bile olmazdı.İnsanın isteği dozunda olmalıydı.’’
“Bir ümidim yok. Bu sondu.
Artık hiçbir şeyin değişmesine imkan yok ,
Lüzum da yok ...
Demek böyle olması icap ediyormuş .
Yalnız söyleyebilsem...
Bir kişiye olsa içimdekileri dökebilsem...
Bunu sahiden istesem bile
artık böyle bi insan bulmana imkan yok...
Bende arayacak hal kalmadı...
Kalsada aramam...”
Rüzgara kapılıp giden bir bulutu nasıl tutacağımı öğret bana.
Her şeyden önce ayağını bastığı yere bakması gerekirken bulutlara niçin bakacaktı...orada ne görecekti kii
“Kendimi o küçücük olasılıkların ve umutların içinde kaybettim...”
“Çünkü yeryüzünde hiçbir şey kuytulardaki bir çocuğun fark edilmeyen sevgisiyle karşılaştırılamaz; çünkü bu sevgi, yetişkin bir kadının tutkulu ve bilinçaltında hep talep eden aşkının hiçbir zaman olamayacağı kadar umarsız, kendini karşısındakine hizmet etmeye adayan, boyun eğen, hep pusuda yatan ve tutkuyla yoğrulmuş bir sevgidir. Sadece yalnızlık çeken çocuklar tutkularını bütünüyle, dağılmaksızın koruyabilirler, ötekiler, duygularını başkalarıyla beraberlik atmosferinde gevezeliklerle harcarlar, yakınlıklarla köreltirler.“
“Ve bildiğiniz gibi ,sevgili,kendisini tutkuyla seveni hoyratça iter çoğu zaman .”
“ve ben size onun sözlerini tekrarlamak isterim,zira söyledikleri akılda tutmaya değer.’Ey İnsan ,eğer insan bedeninin yapısı ve işleyişi sana bir mucize gibi geliyorsa ,o zaman unutma ki ,beden bu yapıda barınan ruhun yanında bir hiçtir .Çünkü ruh nasıl olursa olsun,Tanrı’nın eseridir. Bırak onun yarattığı bedende dilediği gibi barınsın,senin öfkenin ve kötülüğünün bir hayatı yok etmesine izin verme .Çünkü hayatın değerini bilmeyen ,ona sahip olmayı hak etmez .”