“—Ne yapıyorsunuz? -diye mırıldandı. Sonya, yüzü bembeyazdı, yüreği sıkışıyordu. -Ne yapıyorsunuz böyle? Benim gibi birinin önünde!..
Raskolnikov hemen kalktı, pencereye doğru yürüdü, yabanıl bir sesle:
—Ben senin önünde değil, insanlığın çektiği acıların önünde eğildim, -dedi.”