Kitabın bir bölümünde şöyle bir alıntı vardı:
"Sevgili okurlarım, sihirbazlığa inanır mısınız bilmem. Örneğin eski Doğu romanlarındaki uçan halılara inanır mısınız? Elbette inanmassınız ama bir an için inançsızlığınızı bir kenara bırakıp bu kelimenin sizi İngiltere'nin ıslak, soğuk, kasvetli havasından alıp uzayda binlerce kilometre uzaklığa, belki de başka bir gezegene taşımasına izin verin. Benimle birlikte Kahire'de, Shepheards Otel'inin terasında oturduğunuzu hayal edin. Gökyüzü pırıl pırıl ve porselen mavisi renginde."
Bu duyguları yaşayıp, bir kaç gecemi Antik Mısır'ın mistik ve egzotik dünyasında geçirebilmek için seçmiştim bu kitabı. Bu konuda eksik bir araştırma yapmışım maalesef, çünkü kitap hem günümüz Mısır'ında geçiyor, hem de eski Mısır'a bağlanan bir tarafı yok. İşin bu yönünden hayal kırıklığı yaşadım. Yalnız kitabın olay örgüsü telafi etti bunu. Güzel bir dedektiflik hikayesi okumuş oldum. Pek adı sanı duyulan, tutulan, bilinen bir kitap olmasa bile bence gayet başarılıydı.
Hikayenin ana temasında söylediği gibi, olanlar firavunun laneti mi? Yoksa normali bir cinayet mi? Fantastik bir dünya ile gerçek dünya arasındaki mesafeyi öylesine ince bir çizgide ilerletmiş ki yazar, olayın nereye gittiğini kestirmek çok zor oluyor. Bu da hikayenin elden bırakmadan okunulmasına sebeb. Bu konuda da çok başarılı. Vakti olan insan 390 sayfa gibi uzun bir roman olsa bile, daha kısa bir sürede okur bu yüzden. Ayrıca romandan çok biyografi kitabı gibi gerçekçi bir yazım tarzı var, okuduğum en enteresan kitaptı bu şekil de bir kaç yönüyle.
