“Ne acı! Tarihte de, hikayelerde de gerçek aşkıkların işi rast gitmiyor. Aşıkların ya kanları uymuyor...ya da yaşları... Ya da çevreleri uymaz...”
Üretilmiş acı harika bir uyuşturucudur, yaşamın kendisinden kaçınmak için kültürün de pekiştirdiği güçlü bir araç. Bir insanın yaşadığı gerçek acı, gerçek anlamda paylaşılamayacak kadar derinlerde yaşanan tanımlanması daha zor bir duygudur; üretilmiş acı ise seyirciler ve dinleyiciler hoşlanır. Seyircisi olmayan oyuncu olamayacağına göre, böyle bir durum, bir kez daha kurbanın seyirci mi oyuncu mu olduğu sorusunu çağrıştırır.
"...gerçek hayat da zordu, ıstıraplıydı...biri göğsünden kalbini çekiyormuşçasına acı çekiyordu..."
Sayfa 117 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
"Her şeyin özü boşluktur. Fani olan şeyleri ebedi kılma arzumuz yüzünden acı çekiyoruz. Kuşlar ötüyor; Her şey geçici. Gerçek değil hiçbiri. Geride bırakmayacağımız ne bir insan var aslında ne de bir mekan. Her şeyin kesin ve net olmasına duyduğumuz saplantıdan dolayı zihinsel bir köleliğe itiliyoruz."
Sayfa 260 - ZeplinKitabı okudu
Bazen sonu acı verdiği için bile mutluluğa sadık kalmaz bellek. Gerçek mutluluğun yalnızca sonsuza kadar sürmesi beklendiği için mi? Bilincine ve farkına varılmamış bile olsa, ancak daima acı vermiş bir şeyin acıyla sona erebileceğine inanıldığı için mi? Ama bilincine ve farkına varılmamış acı nedir ki?
Sayfa 34 - İletişim Yayınları
"Acı gerçek şudur ki, aile genellikle hayallerin öldürüldüğü yerdir."
