Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
194 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir Kahve Koyun Kendinize
Sabahları benim kadar seven şair Şükrü Erbaş'ın, kapağı mint yeşili, içi derya deniz, kıymetli 4 kitabının derlendiği Bütün Şiirler-1 ile günlerimi insanlıkla doldurdum da geldim. İnsan olmayı hissettiren ve hissedenler var olsun.
Kitabın ilk sayfasına kime ait olduğunu bilmediğim bir sözü not düştüm: ''Merhamet acımak değil, acıtmamaktır.''
Gülün Adı
Kitabın genel havasında Ortaçağ skolastik düşünce hakim. Ve Hiristayanlık dinine has motifler çok yoğun bir şekilde kitapta yer ediniyor Hatta okurken başlarda kitabı bırakıp, motifleri anlamak için önce İncil'i okumak gerek diye düşünmüştüm. Tabi çevirmenin hakkını yemiyelim, ilerleyen sayfalarda bu motiflerin çevirisini gayet
544 syf.
10/10 puan verdi
İNSAN RUHU NE ANLAŞILMAZ BİR MUAMMA!
Bonjour, Reşat Nuri Güntekin beyciğim. Beni ''Acımak'' kitabından hatırlarsınız. Sizinle tanışma keyfine orada erişmiş idim. Şimdi ise Atatürk'ün okuduğu bilhassa en sevdiği kitap ile karşıma çıkıyorsunuz ve iddianızı daha ilk sayfalardan ileri sürüyorsunuz. Evet sayın Güntekin bu kitapla da beni müthiş
Acımak nedir bilmeyen yazar :)
Daha kitabın ortalarındayken 10 puan vermeye karar vermiştim. Sonlara yaklaştığımda daha üzerini veremeyecektim elbette. Yıldızlı 10 yıldızlı!
Kesinlikle hikayesini anlatıp tadını bozmak istemediğim bir kitap. Bu yüzden biraz yüzeysel bahsetmeye çalışacağım.
Tek kusuru acıma duygusunu kaybetmek olan Zehra Öğretmenin hikayesi bu. Ona bu duyguyu kaybettiren babasının yaşattıkları. Ama babasının ona söylecekleri var. Babasına hak verecek misiniz? Herkes kendi açısından mı yaşamış hayatını? Tahminimce okuyan erkekler kendini babanın; kadınlar ise Zehra'nın yerine koyup öyle düşünecek. Dağılmış bu ailenin yaşadıkları sizi derinden sarsacak. Duygu yoğunluğu çok üst düzeyde. Çok gerçekçi bir anlatım var, yaşayan kişi anlatsa belki de bu etkiyi uyandıramazdı bende.
Yazar duygularımıza acımamış. Son sayfalarını okumaya cesaret bulamadım. "Yapma artık yapma." deyip -ciddi ciddi- biraz ara verdim. Belki de devam etmeden önce gidip sevdiklerime sarılmalıyım.
Beni bu güzel kitapla tanıştıranlara teşekkür eder okumayanları bu kitapla tanıştırmak isterim. Diğer önerilerimi unutun, bu kitapla tanışmanızı daha fazla ertelemeyin!
Bu eseri Dostoyevski okusa, Reşat Nuri Güntekin'e talebe olurdu...
Bu esere 10 puan verdikten sonra diğer puanladığım bütün eserleri bir puan düşürmeyi düşündüm. Zira bu eserin 10 puan aldığı kütüphanede diğer bütün eserler, türü ne olursa olsun en fazla 9 puan alabilirler...
...
Ben bu kadar hayatı tanıyan, bu kadar ruhları çözümleyebilen ve dahi bu kadar derinden hissettirebilen bir ikinci kitap daha okumadım. Alalade bir teşvik ile temin edip okuduğum bir eserden bu derece etkilenmek aklımın ucundan bile geçmezdi. Bırakın hayatımın bundan sonrasını belirleyeceğini, Türk edebiyatında böyle bir eserin yaratılabileceğine ihtimal dahi vermezdim. Ancak bu eser, bütün tahminlerimin ne kadar nakıs olduğunu en yüksek kelamdan nutketti.
Bu eser, kesinlikle ülke sınırlarını aşmalı. Bütün ülkenin edebiyat severleri olarak var gücümüzle bu eseri bütün bir dünyaya okutmalıyız. Zira şu eseri okuyup da ondan nasiplenmeyecek bir dimağ yoktur bana göre yeryüzünde. Öyle ki mübalağa ettiğimi düşünmenizden çekinmesen "Reşat Nuri'nin bu eserini okumuş olsa Dostoyevski dahi önünü iliklerdi" derdim. Ama eseri okumadan bu meramımı anlamınızı beklemem evvela size haksızlık etmek olur.
Lütfen bu eseri okuyunuz ve okutturunuz efenim. Benim okuma hayatımın zirvesi oldu.
Hiçbir Şey Göründüğü Gibi Değildir!
Günlük yaşamımızda kaçımız olayları ve insanları anlamaya çalışırken önyargılarımızı ve şartlanmışlıklarımızı bir kenara koyarak değerlendirme yapabiliyoruz? Kaçımız kitle iletişim araçları ve sosyal medyanın bilgi kirliliğinin etkisini en aza indirerek olayların içyüzüne ve insanların gerçek niyetlerine objektif bir gözle bakabiliyoruz? Kaçımız