Yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğiniz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı. Düşüp düşüp kalkma sanatı...
Sayfa 108 - Hep KitapKitabı okudu
Ölüm : Tm.
"Yaşamak ne kadar güzel. Benden uzak dur ölüm!"
Sayfa 195 - Ocak 1999 - 55.BasımKitabı okudu
Düşe kalka :)
Yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğiniz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı. Düşüp düşüp kalkma sanatı.
Sayfa 109 - Hep Kitap
...zaten böyle adi bir dünyada yaşamak istemiyorum.
Sayfa 12 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Titreme be kardeşim, titreyerek yaşanmaz
Nefes alıp vermenin adı yaşamak olmaz
Sayfa 107Kitabı okudu
Yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğiniz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı. Düşüp düşüp kalkma sanatı.
Sayfa 109 - Hep Kitap 13.BaskıKitabı okudu
Sonun Sonsuzluğu
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
Sayfa 7Kitabı okudu
Şafak Türküsü
1
beni burada arama anne
kapıda adımı sorma
saçlarına yıldız düşmüş
koparma anne
ağlama
kaç zamandır yüzüm tıraşlı
gözlerim şafak bekledim
Güzel bir çay tadında tünaydın o zaman:)
Demliği fincana doğru eğdi. "Koyu çay rengi"; başka adı olamazdı bu rengin. Üzerine sıcak su ilave etti. İncecik limon dilimlerinden birini usulca fincana bıraktı. Renk, koku, sıcaklık; ilk yudumda tamamdı. Latif bir esinti ruhuna değdi, yumdu gözlerini, yaşamak çok güzeldi.
Sayfa 246
Dem bu Demdir Dem bu Demdir Dem bu Dem. Şiiri yorumda
*****
"Dem bu demdir"i yaşamak demektir ki, bunun adı da: "El tutmak"tır.
El tutmak, ândaki: "Ben sizin Rabb'iniz değil miyim" sorusuna "Evet" cevabını vermek demektir.
*****
Sayfa 84 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Bilmiyorum Ne Kadar Tanırsın Kadınları?
Onların yüzünde gördüğün her tebessümü mutluluktan, her göz yaşının umutsuzluktan ve her suskunluğunun haksızlıktan olmadığını ne kadar bilirsin? Bazen mecburiyet bu hallerinin adı, bazen sevgi. Bazen bir şeylerin günün birinde düzeleceğine dair olan inançları ayakta tutar onları, bazen ise inatları. Hepsi için değil sözüm elbet. Sözüm, eksilse de sevdiklerinin bir gülümsemesiyle kendini tamamlayan, zorluklar karşısında yılmayan yıkılmayan kadınlara. Tabi ki sonsuz değildir yüzlerine vuran ışıkları ve dillerinden düşmeyen sabırları. Çoğu insan, "Sen güçlüsün," deseler de, onlar da etten ve kemikten yaratılmışlardır. Gün gelir, uzun ince yollara takılır bakışları. Kaybettim demezler asla. Denedim derler. Yüreklerine bir düğüm atarlar ve geldikleri gibi sessizce giderler. Yani böyle bir kadın tanımadan, tanıdım diyemezsin kadınları... Duyacaksın, "Bir inattır yaşamak," dercesine, gelmişe ve geçmişe gönderdikleri o şen kahkahaları.
O içinde zamanın, ben dışındayım. O açan kapıyı, ben çalanım.
Karşı konamayacak kadar gerçek bu gördüğüm.
Belki iyi geliriz birbirimize, yaralarımızı sağaltırız.
Belki de mutsuzluğu paylaşırız, herkes mutlu olmak zorunda değil ya?
....
Yaşamak, denemek demek değil mi?
Sayfa 264
