Nietzsche 1884'te (40 yaşında) Böyle Buyurdu Zerdüşt'ü yazmayı bitirdiğinde arkadaşı Erwin Rohde'ye "Zerdüşt'le Alman dilini tam idrakine kavuşturdum. Luther ve Goethe'nin ardından üçüncü bir adım atılmalıydı – eski dostum söyle bana daha önce gücün, direncin ve ahengin böylesi bir örneği görülmüş müdür?" yazmıştı.
Arkadaşı Paul Lanzky'ye yine 1884'te Zerdüşt'ün "var olmuş tüm zamanların ve insanların arasında en dikkate değer kitap" olduğunu yazmıştı. 21 Mayıs 1884'te –yaşadığı sinir krizinden dört yıl önce– yine "bin yıl boyunca adıma en yüksek adakların adandığı uçlara gitmezsem kendimi hiçbir şey yapmamış sayarım" yazmıştı.
Sayfa 60 - Scala YayıncılıkKitabı okudu
İnsan her adımını mezardan uzaklaştırmak için atar, yine her adımda mezara bir adım daha yaklaşır.
yaşadı, sevdi, öldü bir lahzada
hazdan çığlıklar atarak
yaşamanın ötesinde...
Bu eski Burgoyn şarabı sert
ve buruk lezzetinde
yavaş yavaş ve adım adım
yumuşak bir gece gibi ilerliyor bende.
Sanki ömrümü baştan başa toparlayan
bir rüyanın ortasındayım
Ataullah da bambaşka.
Ataiyyesinde rast geldiğim bir cümleye tutunarak aylar geçirmişim. Bunu sürecin sonunda -şimdi- anladım. Yalnızca düşünce dünyamızı nice menzillere taşımakla kalmıyorlar, bizi olmak istemediğimiz kişiden adım adım kurtarıyorlar.
Kırkı bir kalp onarılmaz,
kişi ne kadar çok geçse desede, o yara geçmez. Ömür boyu seninle kalır. Canını yakar, ama susarsın.
Kırdığın kalp ise sana acı bir tebessüm eder, unutma. Seven sevdiğinin kalbini istemeyerek de olsa kırar. Ama sonrada eskisi gibi olacağını sanma, araya bir duvar diken sensin..
Uyuyamaya çalışmada bunun üzerine, çünkü uyuyunca geçmediğini ikimizde adım gibi biliyoruz.
21/04/24
su
"Kim devlet işlerine el atıp yön vermeye kalkarsa, o günden itibaren kendisi için degil, halk için yaşar ve kamu karlarını düşünür. Çıkartmak ve yürütmekten sorumlu olduğu yasaların
öngördügünden bir karış öteye geçemez. En alt düzeydeki
memurundan en üst düzey devlet görevlisine kadar resmi
kadronun katıksız dürüstlüğünden tamamen mesuldur. Bütün bakışlar ona yönelmiştir; ister sevecen bir yıldız olup kusursuz işleriyle dünyaya saadet ve selamet bahşeder, isterse felaket yüklenmiş tekinsiz bir kuyruklu yıldız gibi dünyaya
çarpıp ortalığı tarumar eyler. Bazı insanlar vardır, yaptıkları hatalar pek umurlarında olmaz, zaten bu hataların etkileri de sadece küçük bir alanda hissedilir. Oysa en tepedeki hükümdar o kadar yüksektedir ki erdem patikası dışına atacağı en küçük adım, sığ misali altına alarak halkının da telef olmasına, ülkenin felakete sürüklenmesine sebep olacaktır.
Sonra egemenlik payesinin yani sıra gelen kimi unsurlar vardır ki bunlar da dogru yoldan çıkmayı âdeta tetikler: Özgür
tutkular, başına buyruk kanlı irade, çanak yalayıcılık, lüks hayat. Dikkat edilmesi gereken kendini işine adamak ve ihtiyatı elden bırakmamaktır, ancak böylelikle hiçbir cazibeye
kapılmadan görevler gereğince ifa edilebilecektir.
Ey üstüme üstüme gelen deniz
Ey cam kırıklarından kader
Yeter*
Yeter artık
Nerdeyse çıldıracağım
Bir yeşil ötesine geldim durdum işte
Merdivenin son basamağındayım
Bir adım daha atsam
Kimseler tutamaz beni
Bir adım daha atsam karanlıktayım
Sayfa 43Kitabı okudu
Sana bir çizgi çektim sanırdım,
Kendimi karalamışım sadece
Şimdi adım okunmaz halde.
Yorgun filan da değilsin, huzursuzsun, bu ayak-kapanlarla dolu dünyada adım atmaya korkuyorsun, o yüzden sürekli iki ayağın birden havada...
Sayfa 49Kitabı okudu
Bugün arkadaşımla ettiğim bir sohbette kendimi koca bir moloz yığının üstündeki patlayan bir kadına benzettiğimi söyledim. Bir moloz yığını var deprem olmuş. Ama nasıl parliyorum. Nasıl iyi görünüyorum nasıl hayata dolu dolu bakıyorum. Lâkin olduğum yer bir facia. Dumanlar var binalar çökmüş.
Yarın iş yerine diye çıkıp - 2 aydır uğramadığım-otogara gideceğim. Ama gitmek için değil dinlenmek için .Sahile gitmek isterdim ama olmuyor. Acaba neden diye soruyorum otogarlar insanı dinledirir mi ?
O son vedayı telafi etmek için mi seviyorum yoksa gidemedigim için mi bu şehirden adım atamadigim için mi ?
Sadece ruh dünyamda kaçak olabiliyorum galiba..
Bir depremin ortasında parlamayı dimdik durmayı yazarlar mı?
Bunun mükâfâtı ne Albayım .
Acı ile sevişmeli miyim
Acı benim sahibim olsun mu ?
