Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Seni düşlerime aldım, Uykusuz kaldım. Seni uykularıma aldım, Düşsüz kaldım. Başıma aldım, sensiz; Gönlüme aldım, başsız, Sensiz, yollarda pulsuz, Pullarda mektupsuz kaldım. Sana adlar aradım.. Ardında adsız kaldım.
Kaldım
Erdal .. Mamak Askeri Cezaevi'nde idam hükümlüsü bir gencin, Erdal Eren'in son fotoğraflarını çekmiştim yıllar önce. Yarım saat kadar yanında kalıp, koşullar elverdiğince konuşup, yaklaşık 2 'makara' fotoğraflayıp ayrılmıştım oradan. Deklanşöre son defa basıp, parmaklıklar arasından 'sessiz sitemsiz' bakışını dondurduğum o günün gece yarısında
Reklam
"Sızlar bir yerlerim, Adsız ve kayıp. Sızlar; Usul usul, Dargın..."
Her seven adsız bir kahramandır ve insan sevebildiği kadar insandır.
Emel Mathlouthi - Naci En Palestina: youtu.be/VTskSD7_rRg adsız yerlerden geldim toprağım yok anavatanım belirsiz ateşler yakıyorum parmaklarımla ve sana şarkılar söylüyorum kalbimle yürek telim gönül yakıyor Filistin'de doğdum yerim yok, toprağım yok, yurdum yok böyledir, bizim kadınlarımız acınla şarkını söylediğinde seni darmadağın eder...
Ben birinin hiçbir şeyiyim, en çok da bu koyuyor. Ortak tek bir fotoğrafımız bile yok. Bugünlerde ben adsız bir özlemim, Yağmur yemiş bir deniz gibiyim.
Reklam
250 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabı açtığımda Yakup Kadriye açık bir mektup buluyorsunuz Halide Edip den. Kitabın Ödünç alınan adından ötürü. Zarafet ve incelikle döşenmiş satırlar, kelimeler kaplamakta mektubu. Bu kitabı ve bu mektubu için yazarımızı hem kutlamak hem teşekkür etmek geldi yüreğimden. Umarım duygularım ruhlarına ulaşmıştır... Ben Halil, Kendince
Ateşten Gömlek
Ateşten GömlekHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 201923,4bin okunma
Kopacaksın adsız ve ruhsuz kalabalıktan... Ufuksuz iştahlarıyla yavan ve kendini beğenmiş insanlardan uzaklaş... Yalnızlık mana dünyası fatihlerinin ortak kaderi... Başkaları ne düşünür aldırma... Tanrı ne düşünüyor ona bak...
Ekilen burukluk tohumlarını bertaraf etmek için uğraşırken ''üzgünsün '' denilmiyor mu ? Ne kadar pasif aynı zamanda agresif bir soru..Bu hayatta bağlantı kurulmasından gurur duyduğum dostlarım; İnadına insan Renksiz, Kimliksiz, Adsız, Ünvansız, Sadece insan...
272 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
"İsimsiz Tablo" ( orjinal adıyla "Adsız Tablo" ) yazarın en sevdiğim kitaplarındandır. Bu zamana kadar polisiye yazan yazarlar arasında beni en çok korkutan ( o kadar korkarım ki, sabaha kadar gözümü kırpmam, sabah olunca da okula gitmek istemem :) ) yazardır Elhan Elatlı. İsimsiz Tablo yine hemen hemen yazarın her kitabında olduğu gibi Kanbay Kasımlı`nın olaylara dahil olmasıyla başlıyor. Bir apartmanda tanınmış, genç, evli ressam evinde öldürülüyor. Bu olayda her kes suçlu gibi görünse de tabii ki tek katil var. Peki o katil kim ve ressamdan ne istemiş olabilir? Olayın tabloyla ne ilgisi var ? Olaylar o kadar sistemli cereyan etmiş ki kitapta, okurken katil demediğim karekter kalmamıştır sanırım. Yazar yine olayları ilmek atar gibi sık sık bir birine dokumuş ve açması için beyinlerimize sunmuş gibi. O kadar olaydan sonra sonunu ( katilin kimliğini, cinayet sebebini ) bir sayfada özetlemesi en sinir olduğum noktadır :)). Velhasıl, Kanbay Kasımlı yine iş başında ve onun zekasından ne kurtulmuş ki bu olayda kurtulsun. :)
Adsız Tablo
Adsız TabloElxan Elatlı · Elgün · 2013547 okunma
Reklam
Adsız sansız düşünmelerdir benim düşünmelerim. Daha çok renge benzerler. İç karartıcılarla iç açıcılar yan yanadır. Bazı bir kanarya sarısıdır geliverirdi. İçim hızlanır uçardım oradan oraya. İyiye benzettiğim her şeyin bana da olması için çok dua ettim, çok istedim.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.