ama ben olağan koşullarda var olmadım
dölyatağının kapılarından geçmedim bu dünyaya
doğuşum, dehşetli bir çabalamaydı
korkunç bir savaş
adsız bir günah.
Göğsümüzün arılığında bir çaba dalgalanmakta,
Kendini daha yüce, daha temiz bir bilinmeyene
Şükran borcuyla gönüllü adamak yolunda,
Çözerek ebediyen adsız olanın bilmecesini; biz buna
İnançlı olmak diyoruz! –işte böylesine kutsanmış bir yüceliğe
Katıldığımı hissediyorum, o sevilenin önünde durduğumda.
Sayfa 47Kitabı okuyor
İnsan ayağının basmadığı kutup bölgelerinde, hiçbir insanın dayanamayacağı kanı donduran soğuklarda, feci sahnelere tanık olmuştu bu kuşlar. Korkunç fırtınaların baş döndürücü çevrintisinden yarı körleşmiş gözlerle, buzdağlarının çatırdayarak parçalanışını, Aurora'nın¹ öldürücü ışınları altında kar tepeciklerinin kayıp gözden kayboluşunu seyretmişlerdi. Bu adsız kuşlar, insanoğlunun hiçbir zaman göremeyeceği şeyleri görmüş oldukları halde, suskun suskun duruyorlardı. Tüm yolculara özgü anlatma hırsından eser yoktu onlarda.
¹. Roma mitolojisinde Şafak Tanrıçası.
Sayfa 339 - Amaç Temel Yayınları, 1987. Çeviri:Suna GülerKitabı okudu
~
Medeniyetin bizi içine sığdırdığı toplumsal kalıpların esas benliklerimizle olan benzerliği gezegenlerle onların haritaları arasındakı benzerlikden pek farklı değil.
~
Kendi varlığının tohumunu bilinmezlik toprağına göm yani adsız sansız ol. Çünkü toprağa karışıp kaybolmayan tohum yeşerse de fayda vermez...
"Biz doğruyu bahçede bulduk
adsız bir çiçeğin utangaç bakışında
ve ölümsüzlüğü bitimsiz bir anda,
iki güneşin birbirine dalıp baktığı.."
İnsan, ardında tek bir iz bile, bir kağıt parçasına karalanmış tek bir adsız sözcük bile bırakamadıktan sonra, geleceğe nasıl seslenebilirdi?
Rüzgar bile ona değerken saygılı bir tavır alırdı sanki...
"İnsanın beyninin ve kalbinin kurdudur keşke. Diline her geldikçe beynini kemirir durur."
Sayfa 283Kitabı okudu
"İnsanın verdiği karardan dolayı pişmanlık yaşaması, başkalarının kendi adına verdiği kararın muhasebesini yapmasından çok daha ağır olmalı."
Sayfa 281Kitabı okudu
uşak ve evin bireyi karışımı adsız, çift kimlikli bir canlıydı, hem içlerindeydi hem değildi, masaya ihtiyaca göre konulup kaldırılan manolya gibi bir süs eşyasıydı.
Sayfa 5Kitabı okuyor
Mağaradan çık ve akan zamanın rüzgâr gibi acelesine katıl. Yeniden adlar takın. Mağaranın içinde her şey anlık ve adsız. Mağaranın içinde korku var, ama korku bir korunma duygusuyla mükemmelen dengelenmiş.
Sayfa 137 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Yazmak iyidir,yazmak şifadır ✓
İnsan, ardında tek bir iz bile, bir kâğıt parçasına karalanmış tek bir adsız sözcük bile bırakamadıktan sonra, geleceğe nasıl seslenebilirdi?
Suskun
Sus, kimseler duymasın.
Duymasın ölürüm ha.
Aydım yarı gecede
Yeşil bir yağmur sonra...
Yağıyor yeşil.
En uzak, o adsız ve kimselersiz,
O yitik yıldızda duyuyor musun?
Türkiye İş Bankası
“Birinin, birilerinin, belki de herkesin haksızlığına uğramış gibi, adsız bir küskünlük vardı içimde.”
