Mrs. Weasley(...) herkesi şaşırtarak Fred'le George'u yakaladı. Öyle sıkı sıkı sarıldı ki, başları birbirine vurdu.
"Ahh! Anne- bizi boğuyorsun-"
"Gitmeden önce sizi payladım!" dedi Mrs. Weasley, hıçkırarak ağlamaya başlayarak. "Hep bunu düşündüm! Ya Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen sizi yakalasaydı? Ya 'Yeterince S.B.D.'niz yok' lafı size söylediğim son laf olsaydı? Ah, Fred... George..."
Sayfa 137 - undefinedKitabı okudu
Ecem ile serimiz sona eriyor
Bir göz yanılması baktığımızı görememek insanın hayatını mahveder mi? Hele ki vicdan yükü ağırdır. Susturmak istediğin kalbin ise…
Bir yanlış anlamayla başlayan olaylar bizim iki deli fişeğimizi nerdeyse uçurumun kenarına getirdi… ee bizim de yürekler ağzımızda tabi… Ah Cem, Ecem’in yüreğinin kapanmayan yarasısın sen. Bu nasıl bir acı çekiş nasıl
hasremyayınevi
Nergis Han Meseli
Ahh! Ahh! Hüseyn, Hüseyn!
Yedi kat gökler, şayet Rabbü Teâlâ tutmasa, kederlerinden çatlayıp parçalanacaklardı o anda...
O anın içinde paramparça oldu zaman...
Tuzla buz oldu tüm mümkünler aynası...
Melekler ah ü zar ile ağladı...
Denizler, gözyaşından mürekkep...
Dağlar, kederden taş kesildi...
İnlerinde ejderhalar bile hüzünle paralandı...
Kuşların kanatları yandı acıdan...
Denizler âlemi kana boyandı, nehirler matem giysisiyle donandı...
Kâinatın şahı Hüseyn, Sidretü'l Münteha'ya dayandı...
Aşk-ı ilahiye kendini feda eyledi...
Fena âleminden, Beka âlemine geçti...
Sayfa 29 - Timaş Yayınları, 3. Baskı, 2014Kitabı yarım bıraktı
Ah Anna ahh...
"Seni sevdiğim günden beri, içimdeki her şeyin değiştiğini anlasana. Benim için önemli tek şey senin aşkın. Bu aşk bende oldukça kendimi hiçbir şeyin erişemeyeceği yükseklikte görüyorum. Gururlu olduğum için bu durumumla gurur duyuyorum... Evet gururlu..."
Akvaryum yayıneviKitabı okudu
Ahh ah!
Ben herkesle elimden geldiğince derinlemesine konuşmak istiyorum. Açık bir arazide uyuyabilmek, Batı'ya seyehat edebilmek, geceleri özgürce yürüyebilmek istiyorum.
Sayfa 50 - Kırmızı Kedi Yayınevi-5. Baskı
Sahi, ne kadar oldu? Ahh, ah!
Toprağa yalin ayak basmayali ne kadar zaman olduğunu düşünmüştü. O vakit de şimdiki gibi tarif edemediği bir hisle ağlamaya başlamıştı. Tuza batırıp yedikleri otların ekşisini, kazılan toprağın, yumuşak nemli hâlini, kokusunu ve pembe pütürekli yer elmalarının rengini duyuyordu... Sırtında kısacık, soluk bir basma entari, saçları karmakarışık, diz kapakları yara bere içinde, başıboş, yaramaz bir taşra çocuğuydu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ahh Maria!
Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?
Sayfa 159Kitabı okudu
