Gitme Ey Yolcu
Gitme Ey Yolcu
Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım:
Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!
Sonbahar Şarkısı
I
Yakında dalacağız soğuk karanlıklara;
Hoşça kal, gür ışığı kısa yazlarımızın!
Duyarım düşüşünü ölümcül vuruşlarla
Avluların taşında çatırdayan dalların.
Bütün kış benliğime dolacak elbet: öfke,
Hınç, ürperti, dehşet, katı ve güçlü emek,
Ve, güneş gibi, senin kutup cehenneminde,
Kalbim kızarıp donmuş bir taşa
Bir Yudum Kitap
Yüreğinin sesi diye bir hadise vardır. Bu ses çoğu zaman akla ters, ötekilerden farklı konuşur. Ancak insan, hep hatalı seslerin peşinden gitmekle meşhurdur. Mehmet Rauf, "Ah şu insanlar, şu insan kalbi... Yüz bin anlamlı bir bilmece... İçinden çıkmak mümkün değil!" derken tam da bundan bahseder. Yeni bir haftaya başlarken, yüreğinizin sesine daima kulak verin sevgili okur. Var olun.
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
ayet İstanbul Boğazından, son padişahla son şehzadesini alarak uzaklaştı.Hiçbir şey kalmadı geriye.Bir büyük boşluk kaldı geriye.Bir de bütün bunları, bulutların ufuk üzerinde koştuğu güz akşamları, kıyıya iyice yanaşan masal gemilerinin gölgelerine bakarak ve dahi o gölgeleri kendisi gibi görebilecek başkalarının varlığını da vehmederek dalgalara
“Leylâcık,
Bazıları öyledir, okumazlar, ciddî düşünemezler. Gene de aydın olmaktan vazgeçemezler. Hatta aydın kişi oldukları için kendilerinde mutlu bir baht, gizli de olsa, bir müstesnalık bulurlar. Bu, bir toplum derdidir. Ferdi bunlardan ötürü ayıplamak pek doğru ve yerinde olmaz. Bilirsin ki insan, muhitiyle doğru orantılı gelişir,
Dünyanın En Büyük Kralı ve Tahtakurusu
Bir varmış bir yokmuş...
Kiminde az olan, kiminde çokmuş.
Karnı tok olanın gözü aç, gözü aç olanın karnı tokmuş.
Vur vuranın, kır kıranın, Ali kıran baş kesenin çok olduğu bir yerde,
insafın hiç olmadığı bir zamanda bir ülke varmış.
Bu ülkede yaşayanlar yılın bir günü tartılırlar, kim daha ağır gelirse,
o ülkenin kralı olurmuş. O
1.Basım Düşün Yayınevi 1958, Bilgi Yayınevi 1966-1971, Tekin Yayınevi 1974-1976, Karacan Yayınları 1982, Adam Yayınları 1987-1993, Nesin Yayınevi 2004Kitabı okudu
