” Ah, insan böyle gafil olmasa da daima herkese iyilik etse ne kadar kazanacak! ’’
Diyor kitabında 
Muallim Naci
Ömer'in Çocukluğu Muallim Naci'nin çocukluk anılarını anlattığı çok güzel bir kitap. Okumaktan keyif aldığınız anlatımı ve betimlemeleri ile sizi içine çeken bir yapıt.
Kısa sürede okunacak olan bu eseri herkese naçizane tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Arka Kapaktan Alıntı:
Muallim Naci, nam-ı diğer Ömer, sekiz yaşına kadarki çocukluk hatıralarını pek sevimlice, neredeyse o yaşından anlatıyor. Babası, abisi, annesi, kedisi Fındık, Hoca Efendi, mahalledeki komşular. Bir çocuğun çevresindeki herkes var bu anlatıda. Sokakta karşılaştığı köpeğin saldırması üzerine yaşadığı korku, eve alınan oğlakla bahçede geçirdiği keyifli vakitler, oynarken düşüp yaralanması, babasıyla ders çalıştığı saatler, mektepte falakaya yatıran Hoca Efendi'den ve karanlıktan korkusu, bilmediği bir yerde kaybolduğunda duyduğu çaresizlik. Muallim Naci, hepimizin çocukluğundan tanıdığı bu duyguları öyle canlı anlatıyor ki tek başımıza gidemeyeceğimiz bir mazinin içine bizi bırakıveriyor; üstelik eski İstanbul da semtleri ve yaşayışıyla yanımızda olarak.
308 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Daha önce okumuş olanlara bir soru sormak istiyorum:
Selim mi olmak isterdiniz, yoksa Şeref mi?
Ayşe mi olmak istediniz, yoksa Güntülü mü?
Unutmadan teşekkürler 
Türk sen olmasan belki uzun bir süre bu kitabı okumayı erteleyecektim.
Kitap Ayşe Pusat'ın, Yüzbaşı Selim Pusat'a okuduğu bir Uygur masalı ile başlıyor. Masalı özetleyecek
