Tanzimat Dönemi'nin öncülerinden olan Ahmet Mithat Efendi, romanını 1881 yılında "ahlaksız kadın" konusunu ele alarak halka ithafen yazmıştır.Kitapta halka verilmek istenen asıl mesaj;hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı,bilmeden yorumlamadan önce düşünmemiz gerektiğini,her insanın bir olmadığıdır...Bu kurgu Ahmet ve Hulusi Efendi'nin yağmurlu aksam tiyatrodan sonra kalacak yer aramaya başlamalarıyla başlıyor...
Henüz on yedi yaşında genelev çalışanı olan Küçük Kalyopi'yle yolları kesişiyor Ahmet Efendi'nin...Bilinmelidir ki,Ahmet Efendi gibi merhametli, düşünceli,iyi insanlar milyonda bir ihtimal de olsa vardır.Ne her genelev çalışanı Kalyopi gibidir ne de her oraya gelen Ahmet Mithat kadar iyi bir insandır...İyi okumalar dilerim:)