Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Uzun zamandır okumayı ertelediğim ve bu yüzden farkında olmadan beklentimi yükselttiğim Yabancı beni hayal kırıklığına uğrattı. Kitap ilk andan itibaren Meursault'un duygudan yoksunluğunu, bomboş bir hayat yaşamasını, hiçbir seçimin kendisi için bir şey ferkettirmemesini, bu yüzden seçimlerden ibaret olan yaşamın anlamsızlığını günlük hayattan
1/10 puan verdi
Albert Camus'un dili ve anlatımı hakkında bir şey söylemem ayıp olur sanırım. Nobel Edebiyat Ödülü ( En Genç Ödül ) sahibi bir yazar. Fakat kitap sürükleyici değil ..
Son zamanlarda birçok #bookstagram hesabında görüp merak ettiğim,kız kardeşimde olduğunu görünce de fırsatı kaçırmayıp okumak istediğim bir kitap #yabancı.Ama itiraf etmeliyim tam bir zaman kaybı oldu benim için.Kitabın ilk başları çok sıkıcıydı.Bir youtuber var "şimdi şunu yapıyorum,şimdi bunu yapıyorum"diyerek video çeken,bana onu hatırlattı.Kitabın kahramanı işlediği bir cinayet yüzünden hapse atılır,yaşadığı olaylarda "normal"insanlardan beklenen tepkileri vermediği için suçlu bulunur ve idama mahkum edilir.1957 yılında nobel ödülü almış.Dönemi için bu ödülü haketmiş olabilir elbette.Ama dediğim gibi ben çok beğenmedim yada edebiyattan anlamıyorum bilemiyorum.Bana göre bir kitap sırf nobel ödüllü diye ya da dünyaca ünlü bir yazar tarafından yazılmış diye okunmamalı.Okunuyorsa da en azından merak uyandırıcı,sürükleyici olmalı.Okuyanı kitabın içine çekmeli.Bu kitap hiçbirini yaşatamadı bana.
99 syf.
10/10 puan verdi
Düşüş, Albert Camus’un 1956 yılında kaleminden çıkan ve 1 yıl sonra Nobel ödülü kazanmasında oldukça etkili olan ustalık dönemi eseri. Benim de yazarla tanışmam bu kitapla oldu. Kitap bir roman olmaktan ziyade monolog tarzında kaleme alınmış. Ayrıca kapsamlı bir inceleme yapabilmek için yazarın temsil ettiği absürtlük akımı konusunda da detaylı
Camus'nun tarzını bilenler bilir, bu tarz yazdığı eserlerde yarattığı karakteri içe dönük konuşturarak aslında önemli derecede felsefe yapar ve bunu okuyucuyu sıkmadan yaparak müthiş bir iş yapar. Ününü daha çok 1942'de yazdığı "Yabancı" ile sağlamış olsa da, 14 yıl sonra yazdığı bu eserin "ustalık eseri" olduğunu söyleyebiliriz ki ertesi yıl da Nobel Ödülü alması başarısını gösterir.
'Yabancı' başkaldıran insan Albert Camus'un okduğum ilk kitabı oldu.
'Sanki yaz göklerinde uzayıp giden aşina yollar, insanı uykulara olduğu kadar, hapishanelerede götürebilirmiş gibi.' (!)
'Annem hep insanın tam anlamıyla mutsuz olamayacağını söylerdi. Gökyüzü renklenip de yeni bir gün hücreme sızdığı zaman, ona hak veriyordum.'
'Fakat herkes bilir ki hayat; yaşanmak zahmetine değmeyen bir şeydir.'
1957 yılında Nobel edebiyat ödülünü almış bu eser... Belki durgun bir insanla başlayan ilginç bir giriş, stabil devam ve acaba ne olacak (?) bir insan sırf sustu diye, sırf başka türlü anlaşılmak-görülmek istedi diye ölecek mi yani merakını uyandıran bir son... Belki de bize susmamızın bizi ölüme bile götürebileceğini anlatıyor. Sessiz sessiz susmayın diye bağırıyor. Belki de bunca sese söze uğraşa değer mi bu dünya diyor. Neresinden bakarsan onu anlarsın. Önemli olan senin bakışın...
Önce bu ödülü bu kitap niye haketmiş ki derken, yorumlarken bile düşündüren farklı bakış açıları sunan her yana çekilebilmeyi başaracak kadar gizemi barındırarak, fark yaratmış oldugunu kanıtlıyor gibi... Hatta okumaktan ziyade kitap üzerine düşünürken daha çok keyif alınabilecek bir kitap. ( Sanırım en büyük başarısı bu.) Tabi bunlar benim yorumum... Hadi bir de siz okuyun.
335 syf.
10/10 puan verdi
Nikos Kazancakis...Yunan Edebiyatı'nın usta yazarı,hukuk doktoru,siyasetçi...Nobel Ödülüne aday gösterilmiş,ama ödülü bir puan farkla Albert Camus' a kaptırmış olan medine fukarası...Albert Camus tabi ayıp olmasın diye o benden daha çok hak etti filan demiş ama bilemedim içinden ne geçirdi kimbilir :D Tabi şaka bir yana da Albert Camus'un böyle
Nobel Edebiyat Ödülü kazanmış olması beklentimi artırmıştı. Bundan bağımsız bir şekilde değerlendirildiğinde güzel bir anlatım ve hikayeye sahip. Kitabın beni etkileyemeyişini uzun aralıklarla okumama bağlıyorum. Belki bir oturuşta okusam etkilenebilirdim. Asıl kurgu ve sürükleyecilik kitabın ikinci yarısından itibaren başlıyor.
Tamamen ticari bir kurnazlık! Camus'un kendi kendine tuttuğu notların ticari amaçlarla pazarlanması ve felsefeden rant elde edilmesi konusunda ibretlik eserdir! Camus'un karaladığı günlükler bile edebi derinlik taşımaktadır elbette ancak bu kitapta yazılanlar Camus'un yolculukları boyunca kendi kendine karaladığı yazilardir! Kitabın kapağına nobel ödülü koymak da ayrı kurnazliktir! Koyu bir Camus hayranı olarak tavsiye etmem!!!!
Kitap gerçekten de Nobel Edebiyat Ödülü'nü hak ediyor!
Kitabın ismi olarak Yabancı ,insanlara yabancı olan birisini anlatıyor bizi ,bu oyle bi yabancılık ki annesinin ölümüne olağan bir durummus gibi yaklaşıyor.
Toplumsal normlara uymayan,kalıplaşmış kuralları göz ardı eden "yabancı"yi bize olağanüstü bir şekilde anlatmış yazar.
Karakter kendisine ve dünyaya o kadar uzak ki...
Annesi ölüyor, ertesi gun gidip bi kadınla komedi filmi izleyip ,yatiyor.
Sonrasında da katil olup yargılanıyor. Ama bana gore karakterin asıl yabancı olmasının vurgulandığı yer mahkeme kısmı. Çünkü bu kisimda annesine hic uzulmeyisi,tuhaf davranışları ve toplumdan uzak olması mahkemede kendisinin aleyhinde sonuçlar doğuruyor.
Kitapta biraz Anayurt Oteli'bi hatırladım.
Son söz olarak;toplumdan uzaklaşmış ,kendi kabuğuna çekilmiş bir insanı bu kadar guzel betimleyen baska bir kitap okumadım diyebilirim
Okunması gereken bir kitap.
Meursault(Anakarakter) toplumun beklentilerine aykırı düşünceleri ve davranışları yani farklı oluşu diğer insanlar tarafından kabul edilemez bir tutumdur. Bu yaşadığı durumun toplumsal anomi olduğunu söyleyebiliriz. Karakterin iç sesi, yaptığı öz eleştri, dış dünyayı gözlemlemesi, yorumlamasıyla birlikte yaşadığı sıkıntılar... Okurken içiniz daralabilir, sıkılabilirsiniz zaten Camus'un vermek istediği duyguda bu aslında. Adam oyle betimlemeler yapmışki (bazıları tasvir ve betimlemeleri abartılı bulabilir) duyguları tamamen hissediyorsunuz, karakterin yanına gidiyor, karakteri yaşıyorsunuz. Kitabın ilk sayfasından itibaren sanki Meursault'un günlüğünü okuyormusunuz gibi hissedeceksiniz. Kitabı okuyun Camus'u araştırın Nobel Edebiyat Ödülü'nü hak eden bir yazar. Meursault'a kendi kişiliğinden cok şey katmış.
Kitap nobel ödülü almış yazılacak çok bir şey yok aslında Albüm Camus aynı 'Veba' kitabında olduğu gibi döktürmüş.akıcı dili sizi alıp götürüyo zaten.albert camus kahramanımızın annesinin ölümünden sonra gösterdiği soğukkanlılığı hayatını kendi istediği şekilde devam ettirmesini ve çevresindekilerin kahramanınızı garisediğini ustalıkla kaleme almış.
SPOİLER:Günün birinde gardiyan bana beş aydır hapiste olduğumu söylediğinde ona inandım ama ne dediğini anlamadım. Bana göre hücrenin içine doğan hep aynı gün, yaptığım iş de hep aynı işti.
Keyifli okumalar
Sevgili yazar,
Bir kentin nabzını bu kadar güzel tutabildiğin bu kitap için; “şapka çıkartılır.” (Grand’ın bu tutkusu muhakkak senin de tutkundur.)
Kitabı okurken gerçekten, böyle bir salgının hapsettiği kentlilerle aynı anda sürgün ve tutsak hayatı yaşayıp yaşamadığını düşündüm. Ve ilginç bir şekilde insanın içini çürütecek bu felaket zamanları içinde ben, bir yandan vebalıların acılarını, henüz vebaya tutulmamışların korkularını iliklerime kadar hissederken; bir yandan kendimi, hayatımı, hislerimi sorguladım ve bana yaşam enerjisi verdi kitabın.
Ayrıca teşekkür etmek istiyorum sana. Kitabı okurken bu anlatıcının kim olduğunu düşündüm durdum ve tahminlerden öte gidemedim. Kim olduğunu söyleyerek beni mutlu ettiniz. :))
(Sanırım okurlar için de bir iki kelam etmezsem incelemem eksik kalır.
Kitap bir anlatıcının güncesinden ibaret. Vebaya yakalanmış bir kentin -evet, veba kişileri değil kenti yakalıyor- olabildiğince tarafsız ve belgelere dayanarak -anlatıcı öyle diyor- verdiği tepkileri, yaşadığı değişimleri anlatıyor, ve size de yaşatıyor. Zaten nobel edebiyat ödülü almış kitap, birileri edebi değerini takdir etmiş zamanında :).
Çevirmen hataları mevcut ama başlarda yoğun gibi gelse de sonraları çok etkilemiyor okuma zevkinizi.
Bir solukta bitecek türden bir kitap değil zira acılar sizi de yoruyor ve ‘içim şişti!’ diyip aralar vererek okumak durumunda kalıyorsunuz.
Yine de tavsiye eder miyim? Pek tabii. Okunması gereken bir kitap. Bende biraz ters etki yapıp yaşam enerjisi verdi ama siz değerli okurlarda nasıl bir etki oluşturacağından emin değilim.
Keyifli okumalar dilerim)
Albert Camus'un Yabancı ve Düşüş eserlerinden sonra en zor eserlerinden biri olarak anılan Veba'yı sona bırakmıştım; ve sonunda tamamladım. Öncelikle şunu belirteyim; kesinlikle çeviride bir sıkıntı var. Diğer yorumlara ve başka sitelere de baktım herkes çeviriden şikayetçi. Kitabı çevirisine rağmen bitirdim. Benim elimde olan Can Yayınları'nın