Müctehid İmam Ebu Amr Abdu’r-Rahman bin Amr el-Evzai’nin İ’tikadi Görüşleri
اعْتِقَادُ أَبِي عَمْرٍو عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَمْرٍو الْأَوْزَاعِيِّ
315 - أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عُثْمَانَ , قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَمْدَانَ , قَالَ: حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ مُوسَى , قَالَ: حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ عَمْرٍو , قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو
İsmail dedi: Ebu Amr eş-Şeyban! şöyle dedi: Mihran vak'ası sene başında, Kadisiyye savaşı ise sene sonunda vuku bulmuştu.
Ebu Ubeyd dedi:
İsmail dedi ki:
Kays Bin Ebi Hazim şölye dedi:
- Rüstem, kadisiyye savaşında onsekiz fil getirmiş idi. Sad Bin Ebi Vakkas ayağındaki bir yaradan dolayı savaşa çıkmamış idi. Buna rağmen müşrikleri hezimete uğrattık.
Sayfa 110
لا اله الله محمد رسول الله أمتي أمتي أمتي:
ESMA-U ASHAB-I
BEDR
01. Seyyidünâ ve Rasûlünâ ve Nebiyyünâ ve Seyyidü'l-enbiyâ-i ve'l-mürselîn Muhammed Mustafâ el-Muhacirî (SallALLAHu teala aleyhi ve sellem)
02. Seyyidünâ Ebû Bekir Sıddıyk el-Muhacirî (r.a.)
03. Seyyidünâ Ömer ibnü'l-Hattab el-Muhacirî (r.a.)
04. Seyyidünâ Osman ibn-i
Anlatıldığına göre Amr bin Ubeyd (R.a) evden sadece şu üç şey için çıkardı: Cemaatle namaz kılmak, hasta ziyareti ve cenaze namazı kılmak için. Şöyle derdi: "İnsanları hırsız ve eşkıya olarak görüyorum."
Sayfa 74Kitabı okudu
Kaderiye Mezhebi (2)
Bundan sonra Mutezile geldi ve bu düşünceye sarıldı. Bu konuda onların lideri Amr bin Ubeyd, Vasıl bin Ata ve diğer Mutezile önde gelenleri idi. Onlar kaderin olmadığı görüşünü mezheplerinin ilkelerinden biri haline getirdiler ve bunu "adl" diye isimlendirdiler. Bunun nedeni onların bakış açısına göre kaza ve kader yalanlanmadıkça Allah'ın adaletinin gerçekleşmeyeceği düşüncesi idi. Onlara göre fiilleri yaratan bizzat kulun kendisidir. İddia ettiklerine göre Allah Teala kulların fiillerini yaratan değildir.
Sayfa 14Kitabı okudu
Abdulaziz bin Muhammed bin Ebi Ubeyd ed-Derâverdi, bize, Yezid bin Abdillah bin el-Had, Muhammed bin İbrahim et-Teymi, Busr bin Said, Amr bin el-Âs'ın mevlası Ebu Kays ve Amr bin el-Âs isnadıyla Rasulullah'ın şöyle buyurduğunu rivayet etti:
Hakim, hüküm verirkem ictihadda bulunur da isabetli hüküm verirse, iki sevap kazanır. Yine hüküm verirken ictihadda bulunur da yanılırsa, bir sevap alır.
- buhari, i'tisam, 21; muslim, akdiye, 15.
İmam Şadiî: İctihad eden kişi yanlış sonuca varsa bile sevap kazanır. Bu durumda bir sevap sözkonusudur. Ancak bu hata affedilmiş hatalardan değildir. Çünkü affedilmiş hatalara sevap verilmez; sadece ceza kaldırılır. Buradaki hata, kişinin ictihad ederek ulaşmaya çalıştığı hakikati bulamamasıdır. Yoksa ictihad yapmakla hatalı davranmış değildir. Eğer hakikati bulsa idi iki ecir alacaktı. Bu sevaplardan biri mükellef olduğu ictihadı yerine getirmesi, diğeri ise doğruya ulaşmasından dolayıdır.
- er-risale
Hak Dostları*54 Ebu Said Harraz Hz.
Bağdât’ın büyük velîlerinden. Dokuzuncu yüzyılda yaşadı. İsmi Ahmed, babasınınki Îsâ’dır. Künyesi Ebû Saîd olup, Harrâz lakabıyla meşhûr olmuştur. Hakîkatten çok bahsettiği için; “Tasavvufun lisanı” ve Kamer-üs-Sôfiyye=Tasavvuf ehlinin ayı diye bilinir. Tasavvufta ona tâbi olanların mensûb olduğu yola Harrâziye denmiştir. Doğum târihi bilinmemektedir. Bağdat’ta doğmuştur. 890 (H. 277) senesinde orada vefât etti. Kabri Bağdât’tadır.
Zamânında yaşayan evliyânın imâmı sayılan Ebû Saîd-i Harrâz hazretleri; Zünnûn-i Mısrî, Sırrî-i Sekatî, Cüneyd-i Bağdâdî, Nebâcî, Ebû Ubeyd Busrî gibi büyük velîlerin sohbetinde bulunup tasavvuf yolunda yetişti. Bişr-i Hafî, Ebû Hamza Horasânî ve Yûsuf bin Hüseyin gibi zâtlarla da arkadaşlık yaptı. Amr bin Osman Mekkî, Ebû Bekir Kettânî gibi kimseler de onun sohbetlerinde yetiştiler.
Tasavvuf yolunda yüksek dereceye kavuşmuş bir velî olan Ebû Saîd-i Harrâz, verâ yâni haram ve şüphelilerden sakınmak ve riyâzette yâni nefsin isteklerini yapmamakta gâyet ileriydi. Allahü teâlânın rızâsını kazanmak için çok çalışırdı. “Allahü tealâya yönelen ve O’ndan başka her şeyi unutan bir kula, sen neredensin, murâdın nedir diye sorulsa, şüphe yok ki, Allah der ve bundan daha güzel vereceği hiçbir cevap yoktur.” buyururdu.
Ebû Saîd-i Harrâz hazretleri Allahü teâlânın ismini çok anar, O’nun rızâsına kavuşmak için çok zikretmek gerektiğini bildirirdi. Bu hususta; “Kulun bu yolda gıdâsı, Allahü teâlânın zikri, yatağı da toprak olmadıkça şeref sâhibi olamaz.” buyururdu.
muhammed'in evlendiği kadınlar;
1) Huveylid bin Esed bin Abdul'Uzza'nın kızı Hatice;
2) Ebu Bekir'in kızıı Ayşe;
3) Zam'a bin Kays bin Abdi.şems bin Abdi Vedd el Vudd bin Nasır'ın · kızıSevde;
4) Ömer bin Hattab'ın kızı HAFZA;
5) Ebu Umeyye bin Mugire'nin kızı ümmi Seleme;
6) Haris bin Ebu Zirar'ın kızı CUVEYRE;
7) Ümmi Habibe;
8) Cahs bin Ribab'ın kızı Zeyneb·
9) Ubeyd bin Ka'b'ın kızı Safiye;
10) Haris bin Hüz'un kızı Meymune;
11) Rifaa'nın kızı Neşat;
12) Amr'in kızı Şenba;
13) Cabir in kızı Gaziyye;
14) Numan bin Esved'in kızı Esma;
15) Beni Kuray za'dan Zeyd'in kızı Reyhane;
16) Kıbt kavminden Marya (cariye ola rak kullanmıştır, İbrahim adındaki oğlu bu kadından olmuştur) ;
17) Huzeyme kızı Zeyneb;
18) Dihye bin Halife Kelbi'niri kız kardeşi Şe rafi;
19) Zayba'nın kızı Aliye;
20) Kays bin Ma'di Ker'b'in kızı Kutay Ze; 21) Şurayh'ın kızı Fatıma;·
22) Huzeyl bin Hubeyre'nin kızı Hav l.e; 23) Hazrec'in kızı Leyla;
24) Yezid'in kızı Umre.
MUHAMEDİN EŞLERİYMİŞ..
1) Huveylid bin Esed bin Abdul'uzza'nın kızı Hatice
2) Ebu Bekir'in kızı Ayşe
3) Zam'a bin Kays bin Abdişems bin Abdi Vedd el Vudd bin Nasır'ın kızı Sevde
4) Ömer bin Hattab'ın kızı Hafsa
5) Ebu Ümeyye bin Mugire'nin kızı Ümmü Seleme
6) Haris bin Ebu Zirâr'ın kızı Cüveyriye
7) Ümmü Habibe
8) Cahs bin Ribab'ın kızı Zeynep
9) Ubeyd bin Ka'b'ın kızı Safiye
10) Haris bin Huz'un kızı Meymune
11) Rifaa'nın kızı Neşat
12) Amr'ın kızı Şenba
13) Cabrin'in kızı Gaziyye
14) Numan bin Esved'in kızı Esma
15) Beni Kurayza'dan Zeyd'in kızı Reyhane
16) Kıbt kavminden Mariya (cariye olarak kullanılmıştır. İbrahim adındaki oğlu bu kadından olmuştur.)
17) Huzeyme kızı Zeynep
18) Dihye bin Halife Kelbi'nin kız kardeşi Şerafi
19) Zayba'nın kızı Aliye
20) Kays bin Ma'di Ker'b'in kızı Kutayle
21) Şurayh'ın kızı Fatima
22) Huzeyl bin Hubeyre'nin kızı Havle
23) Hazrec'in kızı Leyla
24) Yezid'in kızı Umre
HZ.Muhammed'in karıları sıralı tam liste
1) Huveylid bin Esed bin Abdul'Uzza'nın kızı Hatice;
2) Ebu Bekir'in kızıı Ayşe;
3) Zam'a bin Kays bin Abdi.şems bin Abdi Vedd el Vudd bin Nasır'ın · kızıSevde;
4) Ömer bin Hattab'ın kızı HAFZA;
5) Ebu Umeyye bin Mugire'nin kızı ümmi Seleme;
6) Haris bin Ebu Zirar'ın kızı CUVEYRE;
7) Ümmi Habibe;
8) Cahs bin Ribab'ın kızı Zeyneb·
9) Ubeyd bin Ka'b'ın kızı Safiye;
10) Haris bin Hüz'un kızı Meymune;
11) Rifaa'nın kızı Neşat;
12) Amr'in kızı Şenba;
13) Cabir in kızı Gaziyye;
14) Numan bin Esved'in kızı Esma;
15) Beni Kuray za'dan Zeyd'in kızı Reyhane;
16) Kıbt kavminden Marya (cariye ola rak kullanmıştır, İbrahim adındaki oğlu bu kadından olmuştur) ;
17) Huzeyme kızı Zeyneb;
18) Dihye bin Halife Kelbi'niri kız kardeşi Şe rafi;
19) Zayba'nın kızı Aliye;
20) Kays bin Ma'di Ker'b'in kızı Kutay Ze; 21) Şurayh'ın kızı Fatıma;·
22) Huzeyl bin Hubeyre'nin kızı Hav l.e; 23) Hazrec'in kızı Leyla;
24) Yezid'in kızı Umre.
Bedir Gazvesi Ramazân’ın 17. Gününde Vuku Bulmuştur
İki ordunun buluşup da hakla bâtılın birbirinden ayrıldığı, furkan niteliğini hâiz olan Bedir Gazvesi de Ramazân-ı Şerîf ayının on yedinci gününde gerçekleşmiştir. Abdullah ibnü Mes‘ûd, Ali ibnü Ebî Tâlib, Hasen ibnü Ali, Urve ibnü Zübeyr, Ebû Bekir ibni Abdirrahmân, Âmir ibnü Rabî‘a, Zeyd ibnü Erkam, Zeyd ibnü Sâbit ve Amr ibnü
Muhammed'in karıları sıralı tam liste
1) Huveylid bin Esed bin Abdul'uzza'nın kızı Hatice
2) Ebu Bekir'in kızı Ayşe
3) Zam'a bin Kays bin Abdişems bin Abdi Vedd el Vudd bin Nasır'ın kızı Sevde
4) Ömer bin Hattab'ın kızı Hafsa
5) Ebu Ümeyye bin Mugire'nin kızı Ümmü Seleme
6) Haris bin Ebu Zirâr'ın kızı Cüveyriye
7) Ümmü Habibe
8) Cahs bin Ribab'ın kızı Zeynep
9) Ubeyd bin Ka'b'ın kızı Safiye
10) Haris bin Huz'un kızı Meymune
11) Rifaa'nın kızı Neşat
12) Amr'ın kızı Şenba
13) Cabrin'in kızı Gaziyye
14) Numan bin Esved'in kızı Esma
15) Beni Kurayza'dan Zeyd'in kızı Reyhane
16) Kıbt kavminden Mariya (cariye olarak kullanılmıştır. İbrahim adındaki oğlu bu kadından olmuştur.)
17) Huzeyme kızı Zeynep
18) Dihye bin Halife Kelbi'nin kız kardeşi Şerafi
19) Zayba'nın kızı Aliye
20) Kays bin Ma'di Ker'b'in kızı Kutayle
21) Şurayh'ın kızı Fatima
22) Huzeyl bin Hubeyre'nin kızı Havle
23) Hazrec'in kızı Leyla
24) Yezid'in kızı Umre
Sayfa 436 - Kaynak YayıncılıkKitabı okudu
mutezileye mutezile denmesinin sebebi
Hasan el-Basri'nin, Basra camisinde ders verdiği sırada bir adam gelir ve büyük günah işleyenin bazıları tarafından kafir olarak vasıflandırıldığı, günahın imana zarar vermeyeceğini iddia eden bazıları tarafından ise tekfir edilmeyip mümin sayıldığını söyler ve bu mesele hakkında kendisinin hangi görüşte olduğunu sorar. Hasan el-Basri vereceği cevabı zihninde tasarlarken öğrencilerinden Vasil bin Atâ ortaya atılır ve büyük günah işleyen kimsenin ne mümin ne de kafir olacağını, bilakis ikisi arasında bir yerde, yani fasihlik noktasında bulunacağını söyler. Halbuki Hasan el-Basri, büyük günah işleyenin münafık olduğu kanaatindeydi. İşte bu hadiseden sonra Vâsil bin Atâ, Hasan el-Basrî'nin ilim meclisinden ayrılır, bir rivayete göre de hocası tarafından dersten uzaklaştırılır ve arkadaşı Amr bin Ubeyd(öl.761) ile birlikte caminin başka bir köşesine çekilerek kendisi yeni bir ilim meclisi oluşturup görüşlerini anlatmaya başlar. Bunun üzerine Hasan el-Basrî, "Kadi'tezele anna Vâsil" (Vâsil bizden ayrıldı) der. Böylece Vâsil'in önderliğini yaptığı bu gruba Mu'tezile adı verilir.
Sayfa 214 - ilgi kültürü sanat yayınları, 52. dipnotta geçiyor. Mutezile adının seçilmesine dair farklı rivayet ve görüşler de var.
