Ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi..
"Türkiye'de şimdi saat yedidir, memlekette sabah olmuştur. " şu cümleleri kurmadığımız tek bir gün yoktu. Bizim saatimiz hep memleketi gösterirdi..
Sayfa 62Kitabı okudu
Sanırım bencillik/nankörlük ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.
Kaldı ki hayvanlar bile insanlarla beraber yaşamaya razı oldukları andan itibaren ancak iş görmeye yanaştıkları nispette insanların gözüne girebilmişlerdir.
Sayfa 83Kitabı okudu
Manchester By The Sea
Hem kitabını hem filmini sevdiğim Ağır Roman'ın filmindeki o unutulmaz şarkının (Bir Vurgun bu Sevda) başlığında muazzam bir entry durur Ekşi Sözlük'te. Yazar, şöyle yazmıştır;
''Arabeske smokin giydiren şarkı.
Jileti pamuğa sarmış Aysel Gürel, pamuk öpüyor geçtiği her yeri.
Dumanla, harla, ateşle harman.
İçi kan dolu, teni tertemiz.''
Manchester By The Sea benim için pamuğa sarılmış bir jilet. Nasıl hafif hafif dokunuyor ruha, onlar nasıl ince kesikler.... Kan bile çıkmıyor, ama ince ince kesiklere atıyor ruhunuza film. Bir kaybedenin hikayesi büyük büyük repliklere, öyle görkemli sahnelere ihtiyaç duymadan bu kadar güzel anlatılabilirdi ancak. Onun hissi, acısı bu kadar narince geçirilebilirdi izleyiciye.
Hayatla tüm bağını koparmış, yaşama tamamen duyarsızlaşmış bir adam, kaybedilen bir aile ve aslında yarım kalan bir aşk... Ve diğer yandan hayatın tam içinde bir genç, her şeyiyle hayata karışmaya hazır, hayat dolu. Bu karşılaşmadan standart Hollywood filmleri gibi bir mucize, bir dönüşüm bekliyorsun aslında ama film de tıpkı ana karakteri gibi buralara hiç bulaşmadan süzülüp geçiyor aralardan, ana karakterin hayatın içinde süzülüp hayata hiç temas etmemesi gibi tıpkı.
Film bana göre gücünü sessizlikten alıyor. ama tezat gibi dursa da seçilen müzikleri de unutmamak gerek. Tomaso Albinoni'nin Adagio'su eşliğinde izlenen o vurucu sahne, sonra Handel'den Messiah... Ve tabii deniz sesi, kuş sesi.
Son zamanlarda izlediğim en güzel filmlerden biriydi bu film.
"Allah dilerse bütün imkânsızlıkları mümkün kılar."
Serinin ikinci kitabıydı Asude Bahçe .
Hüma'nın yaşadığı onca acıya rağmen evladı için ayakta kalışını, Zeynep'in vesveseleri ve Derviş Dede ile yaptığı o huzurlu sohbetler gönüllere dokundu yine.
Derviş Dede, yine gül şerbetiyle, yaseminli ıhlamur çayıyla ağızlara tat, sohbetiyle gönüllere huzur veriyor Asude Bahçe 'de.
Yola koyulduklarımla yolda bulduklarım ruhuma, yüreğime şifa oldu.
Allah aşkı, tevekkül ve teslimiyet ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.
Yola koyulduğumda bir aciz kul idim.
Görünenin ardını bilmez idim.
Biçare yüreğimi açtım, sana geldim.
Zira vakit teslimiyet vakti.
Ne diyordu arka kapakta
Kapısına kara kış dayanan kederli kalplere, o kalplerin içindeki portakal çiçeklerine sığınmayı fısıldamak için yazıldı Asude Bahçe 
Funda Uçuk Er
"İdrâk ettim ki aslında herkesin cenneti de cehennemi de kışı da yazı da sonsuz baharı da kendi içinde. "
"İnsan nasıl ölmüyor hayretten hayret"
" Neyse ki yola çıkana önce Yaradan, sonra uçan kuş, yerdeki börtü böcek ve hatta rüzgar bile omuz veriyor da insan bazen patikaları sapsa da doğru yolu yeniden bulabiliyor."
