İlla Sait Faik :)
Sait Faik'in "Hişt" öyküsü vardır.
Burgaz Ada'da geçer hikâye.
Sait Faik durmadan "Hişt" sesi duyar. Nereden geldiğini anlamaz. Sonra "Nereden gelirse gelsin; dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, böcekten, çiçekten... Gelsin de nereden gelirse gelsin! ‘Hişt' sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları...
Sayfa 101
Şimdi Ahmet, .. dünyaya hiçbir şeye sahip olmamanın verdiği büyük haz içinde, dünyayı ve etrafı istediği şekilde görerek ve şu kalabalığın içinde yalnız yüzde beş kişinin alnının teriyle çalıştığını düşünerek mesut; ..
____
Sayfa 79 - Garson
Sinemaya Başarıyla Uyarlanmış Romanlar
1. Ömer Kavur - Anayurt Oteli (Yusuf Atılgan)
2. Ömer Kavur – Yusuf İle Kenan (Onat Kutlar)
3. Ömer Kavur – Göl (Selim İleri)
4. Ömer Kavur – Ah… Güzel İstanbul (Füruzan)
5. Ömer Kavur –Körebe (Barış Pirhasan)
6. Halit Refiğ – Karılar Koğuşu (Kemal Tahir)
7. Metin Erksan – Susuz Yaz (Necati Cumali)
8. Atıf Yılmaz – Selvi Boylum Al Yazmalım (Cengiz Aytmatov)
9. Tunç Başaran – Uçurtmayı Vurmasınlar – (Feride Çiçekoğlu)
10. Halit Refiğ – Gurbet Kuşları (Orhan Kemal)
11. Atıf Yılmaz – Değirmen (Reşat Nuri Güntekin)
12. Zülfü Livaneli – Yer Demir Gök Bakır (Yaşar Kemal)
13. Erden Kıral – Hakkari’de Bir Mevsim (Ferit Edgü)
14. Metin Erksan – Beş Hikâye – Hanende Melek (Sabahattin Ali)
15. Metin Erksan – Beş Hikâye – Sazlık (Kenan Hulusi)
16. Metin Erksan – Beş Hikâye – Bir İntihar (Samet Ağaoğlu)
17. Metin Erksan – Beş Hikâye – Müthiş Bir Tren (Sait Faik Çevirisi)
18. Metin Erksan – Beş Hikâye – Eski Zaman Elbiseleri (Ahmet Hamdi Tanpınar)
19. Yücel Çakmaklı – Küçük Ağa (Tarık Buğra)
Sayfa 317 - Dedalus YayınlarıKitabı okudu
Düşünemiyordu. Yalnız kulakları haddinden fazla yağmuru ve köyün seslerini büyülterek duyuyor, başka bütün hisleri gevşemiş çıkrıklar gibi baş döndürücü bir hızla bir yerinde dönüyorlar ve bu yeri Ahmet bir türlü bulup çıkaramıyordu. Bozukluk kafasında değildi. Köpekler sussa, yağmur bir lahza dinse birçok şeyler düşünebilecekti.
____
Sayfa 64 - Düğün Gecesi
“İnsanlar birbirini burada, Ahmet, Mehmet, Apostol, Yorgi, Avram, Şalom diye çağırmadıkları için kimin Müslüman, kimin Hıristiyan, kimin Yahudi olduğu da pek belli olmaz. Her üç lisanın kolay, bitaraf, zaruri parçalarını ve argosunu öğrenmiş olanlar da çoktur. Bazan bir Sarı Apostol, bir Sulu Avram'a Yahudice sataşır; bazan bir Barbunya Ahmet, Zargana Agop'a Ermenice dert yanardı.”
___
Kalorifer ve BaharKitabı okudu
Sait Faik için
Çünkü sevgi, güzelliğin görünümlerinden sadece biridir. Yeryüzünün bütün güzelliklerini sadece sevgiye sığdırmak haksızlık olur. Bu nedenle olsa gerek inatla “Dünyayı güzellik kurtaracak” der durur.
Sayfa 141Kitabı okudu
"Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. Burada her şey bir insanı sevmekle bitiyor" diyor Sait Faik ve ben her şeyin seni sevdiğimde başlamasını istiyorum.
Sayfa 14Kitabı okudu
Tek ihtiyacım olan şey ; bir deniz kıyısında sabaha kadar oturup , olan biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şeyi aşmış bir insan olarak kalkıp gitmek ..!
Üç Dev
«Edebiyatımızda bir patlama var!..»
«Şiirde biraz...»
«Nâzım'm şiirleri, göçmenliğinde yazdıkları...»
«Ne olursa olsun, Kurtuluş Savaşı Destanı, Hikâye-i Karayılan, İnsan Manzaraları; Türk şiirinin yıldızıdır Nâzım...»
«Hikâyede Sabahattin Ali...»
«Sabahattin Ali mi, Sait Faik mi?»
«Sabahattin Ali elbet!»
«Sait Faik'in de kendine özgü değil mi tadı?»
«Kendine özgü başka!»
«Evet, şiirde Nâzım, hikâyede Sabahattin Ali; peki romanda?»
«Üç Kemaller'den Yaşar Kemal...»
Sait Faik'in Diyeceği var
"Çok düşündüm, neden bunları yazdım, diye. Burada insanın vakti bol oluyor. Sonra anladım ki, hep var olduğunu düşündüğümüz bir okur için yazıyoruz bir hikâyeleri. Orada, bilmediğimiz bir yerde, cumbalı bir evde ya da apartman dairesinde, belki çocukları doyurmuş, çantalarını hazırlamış, yakalarını, önlüklerini takmış, sonra iki gözlerinden öpüp uğurlamış biri için yazıyoruz. Sabahın hayhuyu geçtikten sonra ferahlayacak. Belki de koşarak işe gidecek. İncire ya da tütüne. Yolda, Selçuk vapurunda iskele tarafına, bahar güneşine oturup kitabını açacak. Bizim hikâyemizi okuyacak. Mesut olacak ve huzurla saçlarını geriye atacak. Sonra da çaycı çocuğa gülümseyecek. Ha? Olmaz mı? Belki de biz işte onun için, bizi seven sadece bir okur için yazıyoruz bütün bunları.”
