Dervişlerin üçü de okunan beyitleri çok beğenip şiirin tamamını istediler. “Ne olur efendim hepsini okuyun,” dediler. Bunun üzerine, okudu #HacıBayram:
N’oldu bu gönlüm n’oldu bu gönlüm
Derd ü gamınla doldu bu gönlüm
Yandı bu gönlüm yandı bu gönlüm
Yanmada derman buldu bu gönlüm
Gerçeki yandı gerçeğe yandı
Rengine aşkın cümle boyandı
Kendi de buldu kendi de buldu
Matlabını hoş buldu bu gönlüm
El-fakru fahri el-fakru fahrî
Demedi mi âlemlerin fahrî
Fakrını zikret fakrını zikret
Mahvı fenâda buldu bu gönlüm
Sevdâ-yı âzam sevdâ-yı âzam
Bana k’oluptur arş-ı muazzam
Olsa acep mi şimdi bu gönlüm
Bayramî imdi bayramî imdi
Yâr ile bayram eyledi şimdi
Hamd ü senâlar hamd ü senalar
Yâr ile bayram etti bu gönlüm
Efendi olduğu yerde tanınmayan bir dilebci olacaktır...
Sayfa 249Kitabı okudu
"Yalnız telaşa kapılmamalısın, yoksa elin ayağına dolanır, iyice kaybolursun."
Sayfa 116 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
Selahaddin bir gün yorulmuştu ve dinlenmek istiyordu, memlûklerinden (köle) biri yanına geldi ve imzalaması için bir kâğıt uzattı. Sultan, “bitkinim, bir saat sonra gel” dedi. Ama adam ısrar etti. Kâğıdı neredeyse Selahaddin’in gözüne sokarken ona şöyle dedi: “Efendi imzalasın”. Sultan şöyle cevap verdi: “Amma hokkam yanımda değil”. Çadırının girişine oturmuştu ve memlûk içeride bir hokka bulunduğunu fark etti. “İşte hokka çadırın dibinde”, dedi, bunun anlamı, Selahaddin’e, bizzat gidip hokkayı almasını emrettiğiydi, başka bir şey değil. Sultan arkasına döndü, hokkayı gördü ve şöyle dedi: “Hay Allah, doğru”. Bunun üzerine arkaya uzandı, sol koluna yaslandı ve sağ eliyle hokkayı aldı. Sonra kâğıdı imzaladı.
"(...) Başkalarına sorarsanız, okumuş akıllı bir adamım ama emin olun zamanın akışına akıl sır erdiremiyorum. Babamın son fotoğrafına bakıyorum mesela : Otuz beşinde bir adam. Onun kişisel tarihinde o yaştan ötesi yok. Ne yaparsa yapsın benden yedi yaş küçük; zaman aktıkça daha da küçülüyor ama elleri ayakları hiç küçülmüyor. Ve nasıl bakarsam bakayım, o fotoğraftaki adamı hep benden yaşlı biriymiş gibi görüyorum. Yazdığım gibi işte efendim, zaman konusunda aklım çok karışık. Velhasıl hayat beklemiyor, beklemek gibi bir derdi de yok. Biz onu anlayana kadar gelip geçecek" (...)
Sayfa 12 - Yapı Kredi Yayınları, 14. Baskı, Ocak 2021Kitabı okudu
Tiransız bir dünya, sırtlansız bir hayvanat bahçesi kadar sıkıcı olurdu. Ürküntü içinde beklediğimiz efendi de tam bir çürümüşlük meraklısı olacaktır; onun yanında hepimiz leşler gibi görüneceğiz. Gelsin de koklasın bizi, çıkardığımız kokulara bulansın!
