Suç ve Ceza'yı okuduğum şu günlerde Dostoyevski gibi bir ruhsal inceleme ustasına, betimleme sanatçısına kim kafa tutabilir dediğim sırada işe gidip gelirken araya sıkıştırdığım Satranç eseri resmen soruma meydan okuyarak fazlasıyla hakkından gelmeyi de başardı. Stefan Zweig gibi ender insanlar ancak ender eserler çıkarabilir. Hayatı çalkantılı geçen ve harika eserler bırakan bir çok yazar vardır elbet. Ama insanın damarlarına kadar işleyen psiko-analizler yaparak yaşamış olduğu hayatı, okuyucuyu da başkarakter belleyip karşısına da kendini başka bir karakterle getiren biri olsa olsa efsanevi bir kahraman olurdu. Işte efsane kahraman Stefan Zweig ve hayatıyla dehası sözcüklerinde saklı mükemmel eseri Satranç. Aklın akıldan üstün olduğunu hepimize bir kez daha ama bu sefer hayatın getirdiği acı tecrübeler ve tarihi gercekliklerle anlatarak dönemin koşullarını anlamamız için bizi adeta o zamana tam olarak o ana götürmeyi başaran nadide , harikulâde bir Başyapıt. Tekrar tekrar okunsa asla bırakılmayacak bir şaheser daha üretildiğinden Zweig'e ne kadar hayranlık duysak da az gelir, vız gelir. Ve son olarak; hayatına yaşadığı acılar sebebiyle erken son veren bu narin yürek ve keskin zekâ küpü şu sözü doğrulamıştır: Dünya hassas kalpliler için cehennemdir. Edebiyat dünyasının ender üstatlarından Zweig'ı saygıyla anıyorum...
