Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Ortaokulda düzgün olarak okumaya başladım. Tercihlerim genelde Aptullah Ziya Kozanoğlu, Yavuz Bahadıroğlu gibi yazarlar oldu. Lise yıllarımda Atsız, Işınsu ve Mehmet Niyazı okumaya başladım.
Artık Milliyetçi ideolojiye sahip bir birey olarak etrafımdan aldığım telkinler ile ideolojik kitaplar ve dünya klasiklerine yöneldim. Ta ki son birkaç yıla kadar. Son bir kaç yıldır Türk Edebiyatında bulunan yeni tatları keşfetmeye başladım. Safiye Erol Samiha Ayverdi Mustafa Çiftçi derken Mustafa Kutlu ile de tanışmış oldum.
Kitap konusunda seçimlerine güvendiğim bir arkadaşımın basit bir cümlesiyle merak ederek kitabı temin ettim. Gerçekten çok beğendim birkaç gün kitap elimden düşmedi.
Yazar akıcı, güzel betimlemeler ile benim yaşadığım dünyayı anlatıyor. Belki dünyanın en iyi yabancı yazarını okursunuz ama anlattığı ortam sizin yaşadığınız yer olmadığından bir yerler eksik kalır. Burada ise her şey yerli yerinde.
Kitap, iç kavgalar ile dolu. Bu kavgaların kahramanları günümüz Türkiye'sinde çok karşılaşılacak insan motifleri. Yazar arada kendi fikri gereği küçük makalecikler de yerleştirmiş.
Hikaye akıcı üslup güzel. Tavsiye ederim.
Türkiyede ve Türklerin diğer yaşadığı sınırlar içindeki efsaneler, hikayeler kitaplaştırılmış. Özellikle şekilli kayalar üzerinde çalışılınmış. Çok değişik "taş kesilme" motifleri barındıran hikayeler var. Bilgilendirici ve okuması zevkli bir kitap.
Bunun yanında anlatım dilini pek beğenmedim. Yazım hataları da çoktu.
En sevdiğim mevsimdir kış. Ve yağan kar benim de ruhumda masalsı bir tat bırakır. Her kar yağdığında büyülenir, izlemeye doyamam. Kar yağan kenti masalsı bir şehre benzetirim. Kar, Orhan Pamuk ile tanıştığım ilk roman oldu. Ve kitabı bitirdiğimde bana "iyi ki" dedirtti. Her sayfası dolu dolu olan, çok akıcı, Türkiye'nin gerçeklerine eleştirel değil, objektif yaklaşılmış derin bir roman. Yazar siyasi motifleri işlerken hayatın gerçekleriyle öyle güzel harmanlamış ki bu siyasi detaylar rahatsız edici değil, aksine anlamaya ve empati kurmaya, düşünmeye yönelik. Bunların yanında kitapta altını çizdiğim yığınla cümleler oldu. Ve çok beğendiğim üzerinde durup düşündüğüm, hafızama kazınacak cümleler de oldu. Kars'ın dokusu öyle güzel betimlenmiş ki insan da Kars'a gitme, Kars'ı tanıma isteği uyandırıyor. Türk edebiyatının okunulası, tavsiye edilesi çok hoş bir romanı Kar. Okuyun.
Kitabı bitirir bitirmez yorumumu yazmalıydım. Çünkü kendimi daha fazla tutamayacağımı biliyordum. Hani şu hepimizin severek okuduğu Taht Oyunları ve Yüzüklerin Efendisi serisi var ya, işte alın o iki seriyi üzerine de Türk mitolojisini ekleyin, işte karşınızda Mu Kıtası!
Okurken kitaptaki her bir ayrıntı, her bir şehir, heykel, karakter gözümde
Hikayenin yaşadığım yer olan Çorum ve Boğazkale/Hattuşa'da geçiyor olması nedeniyle ikinci kez elime aldığım kitabı bu kez bitirdim. Biraz Türk Şaman motifleri, biraz Hititler ve Hattuşa hakkında bilgiler ve bol miktarda yazarın dünya görüşünün empoze edildiği kitap, güzel bir hikaye ile anlatılmaya çalışılmış. Sevgili yazarımız kitabı kendi dünya görüşlerini anlatmak için değilde, hikayeyi geliştirmek için kullansa imiş daha sürükleyici ve kaliteli bir roman ortaya çıkacakmış. Kitabın sonlarına doğru hikayeyi tamamlayabilmek için olsa gerek, bunu birazcık başarmış ve kitap sürükleyici bir hal almış.
Anlatıcı kâğıdı önüne, kalemi eline almış ve betimlemiş. Cümlelerce, paragraflarca, sayfalarca betimlemesini sürdürmüş ve kitabını sonlandırmış. Her bir betimlemenin olduğu cümlelerin içindeki kelimeler de ayrı ayrı konuşmuş. Anlatıcı her gördüğünü, her duyduğunu, her düşündüğünü betimlerken de bir arayışın içinde, kitap zaten bir arayışın kitabı
Cahit Sıtkı, Türk Edebiyatında ölümün ve hüznün şairidir.Bazı şairler vardır,yalnızlardır paylaşılmaz,ölümün en melankolik halini yaşatırlar bize işte Cahit Sıtkı,onlardan biridir.Bir kapıyı açmak kadar kolaydır ölüm.Oysa bizim "Alıştığımız bir şeydi yaşamak!" Ve zamanla yaşamımızın sınırlı oluşundandı o hiç bitmeyen sancı.
Cahit insanoğlundan beklediği her şeyi,şiirlerden de beklemiştir. "Yaş Otuz Beş yolun yarısı eder,Dante gibi ortasındayız ömrün, son mısralardan Uyudun,uyanamadın olacak." der.Ölümün her anını hissederek yaşatır bize, "Kapımı çalıp durma ölüm, Açmam; Ben ölecek adam değilim" der.Kapıdan beklediği ölüm 46 yaşında pencereden gelir ve onu alıp götürür.
Her şiirlerinde kendi hayal dünyası hissederiz. Uykusuz geceler eşliğinde aynalar her yerde, Hatıralar; cama vurmayın,baştan kurmayın, sönüp veya dönüp durmayın hatıralar.. Gece bir sebep değil belki bir neticedir..
"Aklım fikrim o güzelde" der bize saplantı şiiriyle Desem Ki.. şiiriyle sanki daha güzel aşk anlatılamaz gibi.. Abbas ile Al getir sevgiliyi Beşiktaş'tan, yaşamak istiyorum gençliği yeni baştan der..
Genel olarak şiirlerinde masal motifleri,vatan ve millet sevgisi geçer.Memleketim isterim der cahit,
"Atatürk'üm ben ölecek adam değildim der.";Atatürk için..
Yaşadığı dönemi pek çok şiirinde de çok güzel yansıtmıştır..
Ölüm, onu erken alsa da iyi ki var olmuş, güzel insan.
Kadının sadakatsizliği üzerine yazılmış, mükemmellikleri ya da en iyi oldukları konusunda konsensüse varılmış üç roman vardır.
1) 1856’da yayınlanmış Gustav Flaubert’in Madam Bovary’si.
2) 1877’de yayınlanmış Lev Tolstoy’un Anna Karenina’sı
3) 1916’da yayınlanmış John Galsworthy’nin The Forsyte Saga’sı*.
Böyle bir tanıtım yapıp şereflerine
Puslu Sözlük
İhsan Oktay Onar'ın bu muhteşem kitabında tek eksik olan bir sözlük. Bu kitap kelime dağarcığınızı geliştiriyor...
İhsan bey'in bu kadar kelimeyi nasıl öğrendiğini merak ediyorum doğrusu. Bir elimde kitap, Bir elimde tablet. Tableti sözlük olarak kullanıyorum. Şu an itibari ile 10 sayfalık bir sözlüğüm oldu. Bu sebeple bu kitabı bitirmek öyle
İlk kitapta anlatılan hikayenin diğer kısmı, Birinci kitapta olduğu gibi iyi bir Osmanlı ev ve şehir hayatı betimlemesinin yanında, günümüz İstanbul'unun da güzel bir hikayeleşmesi.
Ayrıca güzel Türk insanlarının motifleri de hikayeyi bir ayrı güzelleştirmiş.
