Ahlat Ağacı
Ahlat
🔹️Ahlat, Anadolu'nun kalender ağaçlardan biridir. Azla yetinen, bulunduğu yerden şikayet etmeyen, en kurak bölgelerde bile varlığını sürdürebilen ahlat ağacının meyveleri de bir çok canlıya besin kaynağı olur.
🔹️"Ayının bildiği üç türkü var, üçü de ahlat üstüne" özdeyişi, Türkiye'nin hemen her bölgesinde doğal olarak
"Çünkü zeka denen şey iki ucu keskin bir bıçaktır: Ya sizi aya götürür ya da deliliğe sürükler..."
Minik Serçe
Çocuklar ve kuşlar… arkadaştılar, ahbaptılar. Çocuklar, kuşlar gibi özgür, kuşlar kadar şendiler. Kuşlar, çocuklar kadar yaramazdılar. Bir o dala, bir bu dala uçup durmaktaydılar.
Aradan biraz zaman geçti… Çocuklar büyüdüler. Kuş olup uçtular başka şehirlere. Oralarda daha çok büyüdüler. Parkın çocuklarından üçü… Onlar öyle çok özgürleşip, o kadar uzağa uçtular ki… Neredeyse gökyüzüne ulaştılar. Yıldızlar gibi parladılar orada. Kuşlardan “ Minik Serçe” olanı şakır durur oralarda: “ Uçun kuşlar uçun İzmir’e doğru…”
Sayfa 13Kitabı okuyor
Passion başını kaldırarak Mark'ın 12 hatlarını dikkatle inceledi. Ne görüyordu? Mark onun yüz Halesinde açlık ve ihtiras görüyordu. Açlık ve ihtirası başka bir by yumuşatıyordu. Mark bunun ne olduğunu bilmiyordu ama onm boş hayallere kapılmasını da istemiyordu.
Mark onun clinin üzerindeki elini sıkarak avucunu bastırdı. Hurada bulunmamın
Sayfa 39
Motun'un çelik elleriyle kurulan Türk ordusu 2200 yıldır, kanatlanmış atlarıyla doğudan batıya doğru akıp durmuştur. Kaşgarlı'nın "kuş kanatın er atın" (kuş kanadıyla er atıyla) dediği erler bu ordunun erleridir. Yahya Kemal'in "bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik / bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik"
Sayfa 29Kitabı okudu
boğaz’ın lodosu gibi. benim kafamda da üç kapı
var: üçü de sana açılıyor. akdeniz mavisine değil de beyaza
boyuyorum o kapıları senin ıssız odanı düşünerek. senin
resimle çarpıştığın o ıssız beyaz geceler. yağmurla çarpışan kuş
sürüleri yüzünden aklımın bembeyaz kesildiği o yer. bitti
sandığın anda yeniden başlayan o beyaz büyü. gözkapakların
karla örtülü gand’da parkta uyuyor musun? çocuğumuz olursa
portakal sandığında uyur demiştin...
bir vakit bir hikaye vardı,kalbin içinde ki akıl diye hikaye bu ya kalbin içinde akıl olmaz.bazı şeylerin anlamı yoktur kalp buyurur ,hükmü sevene kalır ama orta da bir terazi vardır bu da ailedir ne leyla ve mecnun un hikayesi onlarla ilgisi vardı ne de aslı ve keremin yine olayın kahramanı aileydi .aşk da öyle sen yazdım zannedersin halbuki silginin uçu kanla bağlandığın, mürekebinin maddesi ailendir.sen gecenin karanlığında ki ışık ,seni seven ateş böceği, birbirine karışır renklerden intihar düzenleyip ,ateşinde düğün yaptırır.gündüz olur güneş sanar ki ben aydınlattım dünyayı diye oysa ki biliriz hergün aşıkların ateşinde ki duayı,yanmayı,yeşermeyi .imkansız bile olsa kavuşamamak bile olsa aşkı izlemeyi severim yoksa mecnun kül olmazdı ferhat sonu bile bile uçurumdaki kuş olup uçmazdı.mesele birini sevmek,aşk dediğin nedir ya da aile biri doğururken büyütür biri ölmeyi gülüşünde doğurur hepimiz bir aşkın ailesiyiz.sen yeter ki susma ,yorgun düşünce aşk ihtimalınde boğulur imkansızlıklar. Neek
Ahiret: Ölüm bireyin yaşamına son vermez. Ancak eski Türk yazıtlarında geçen ifadelerden biri olan ve "ölüyor", "yok oluyor" anlamına gelen yokbol, bizleri ahiretin sadece belli insanlar için var olduğunu düşünmeye itiyor. Bu kaybolmanın ne anlama geldiğini daha ayrıntılı irdelemek gerek. Pek dayanağımız yok, ancak bunun bir örtmece olabileceği görüşü ağır basmakta. Bir başka fiil olan yit- "yolunu kaybetmek, kaybolmak" da aynı şekilde beraberinde sorunlar getirmekte, fakat yaşamın devam ettiği şeklinde kolayca yorumlanabilir. Irk Bitig'in bir bölümünde benzer bir anlam taşıyan az- fiilini görmekteyiz. Bu bölümde her üçü de yolunu kaybeden, ancak —>Tengri sayesinde sağ salim birbirine kavuşan bir kuş, bir —>Geyik ve bir insan anlatılmaktadır: Bunun ardında belki de bir diriliş temasım görmek mümkün, ki buna aynı eserde rastlamaktayız. Bu husus bir şaman için şüphe götürmez. Öte yandan Yenisey Yazıtları, ölünün geri dönüşünü bir realite olarak sunmaktadır (geçici bir geri dönüş? Hangi biçimde geri dönüş?).
5.335 sözcük yazdım.5337 oldu. Daha yarısın bile gelmedim. Anlatacaklarım hep önemsiz şeyler. Diğer yazdıklarımı okuyanların bunu da okuyup bu ne şimdi diyeceklerini biliyorum.. Kimsenin dinlemek istemeyeceği şeyler hakkında konuşmak istiyordum . kimsenin bilmesini istemediğim şeyler biliyordum. Hem de fazlasıyla. Hayal filan görmüyorum bazen
Karanlık..
Karanlık ve ben..
Korkuyorum
Karanlık..
Karanlık ve ben..
Bakınıyorum
Ucu yok, sonu yok
