İsim olarak hayatın kafama vura vura, kitaplarımı ilelebet kimseyle paylaşmamam gerektiğini öğretişine benziyor ama içerik olarak bunu çağrıştıracak birşey yok. Tarık Tufan artık, soyadını yazmaya üşenecek kadar samimi gördüğüm bir edebi kişilik ve bu samimiyet sadece kitaplarını okuyarak oluştu. Romanlarındaki o kaymak türkçeyle, hikayelerinin bizdenliğiyle, karakterlerinin merak uyandırıcılığıyla oluştu. Beni onlara verme, ortalama beşer sayfadan oluşan onlarca hikayeyi barındıran bir kitap. Gülmeli, düşünmeli, üzülmeli ve vay anası demeli bir kitap. Vay anasını demişken şunu söylemeden edemeyeceğim; Tarık Tufan’a cinsiyetçi diyen bazı incelemeler okudum. Siz cinsiyetçi görmemişsiniz arkadaşlar. Tam da şu kitapta geçen kadın hikayelerini okumalısınız bence. Cinsiyetçi birinin kötü yola düşen kadın için içi yanmaz mesela. Nasıl bir fanusta yaşıyorsunuz Allah aşkına? Wattpat yazarı falan diyenler var, sen kimsin kardeşim, sen yaz bir de seninkini okuyalım. Kimse kusura bakmasın misler gibi yazar bulmuşum kendime, yedirmem, iki gram inceleme okuma zevkim vardı burnumdan getirdiniz.
Kusura bakmayın da, bu ülkenin aydın diye tabir edilen yazarları daha karşıt, yakın yada uzak bir düşünceye saygıyla yaklaşmayı öğrenememişken, teröristlerin kitaplarını övüp, başarısının devamını dilerken sessiz sessiz oturuyorsunuz. Gerçekten çok sinirleniyorum.
Bence bu adamın her kitabını okuyun arkadaşlar. Ben ilk satın aldıktan üç ay sonra okudum ilk Tarık Tufan kitabımı ve önce o ilk üç ayıma sonra da on beş senelik okur hayatıma acıdım. Canım abim, inşallah teliflerin tavana kadar çıksın, başkaları da çatlasın patlasın.
