"O kadar duyarsızlaşmışım ki. Üzülmeye çalışıyorum ama hiçbir şey hissetmiyorum."
Sayfa 163Kitabı okudu
.
Karanlık intikam isteyen bir bakıştan sızar;
her şeyi siyaha boyar. Kapıları kapatarak kurtulamazsın..
.
Karanlığın aydınlık yüzü...
...
İnsanoğlunun ateşi, yaşam gereçlerini ve dili kendine mal etmesinden önce, ay insanların değişmez dostuydu. Gökten tutulan bir fener gibi karanlık dünyayı zamanı gelince aydınlatıyor, insanların korkusunu yatıştırıyordu. Büyüyüp küçülmesi, insanların zaman kavramını daha iyi anlamalarını sağlamıştı.
Ayın bu karşılıksız merhametine yönelik minnettarlık duygusu, çoğu yerden karanlığın kovulduğu bugün bile insanoğlunun genlerine güçlü bir şekilde kazınmış haldeydi. Ortak, sıcak bir bellek olarak.
...
Belki artık Gölgeler değil, ayın iki yüzüdü onlar. Biri karanlık, diğeri de parlak yüzü.
Sayfa 47Kitabı okudu
Emire Nişli
SMYRNA AMAZON KRALİÇESİ (İZMİR)
Ah! İzmir'im, canım İzmir'im, SMYRNA ...20 yıl kavuşma hasretiyle yandığım özel şehrim benim. Denizine, kıyısına, kokusuna, insanına, taşına, toprağına. Allah'ım her şeyine yandığım şehrim.
Şimdi nefes alabildiğim ve ruhumu yeniden besleyebildiğim aşık olduğum aşkım SMYRNA.
Bu mu tesellin?
“Ay’ın karanlık yüzü” yoktur deyip onu
daha da dibe götürüyor ve ekliyor: “Aslına bakarsanız tamamı karanlıktır.”*
Sayfa 71
'' Kendini rahat hissettiğin hızda sür arabayı. ''
'' Ben genelde yüz yirmiyle kullanırım. ''
Burada gömülüdür. i.resimyukle.xyz/7cfPay.jpg işte tam burada. Şair 
Ahmed Arif 'in oğlu Filinta Arif'in yaptığı bu mezarda. Akdeniz'in oğlu gemisine binip sonsuz bir diyara yelken açmış ve keşke mezardan çıkartıp ona bir sürü şiir yazdırtabilsem diyen bir ben bırakmıştır geride.
Sevgili Ahmet Erhan 'daşım
'' Bir şeyler olabilir veya olmayabilir ama işi şansa bırakamam. ''
...kaybettiğimiz her şeyin birikeceği ayın karanlık yüzü; her hareketimizde, her sözümüzde dolaşan hareketli bir gölgeden fazlası değildir ve ölüler üzerinde tökezlediğimiz için kelimelerimizde de tökezlememize yol açar.
Ruhunu kurtarmak için elinden geleni yapmış.
'' Deli mi? ''
Seni soluğumun ipliğiyle bağlamaya korkuyorum daha,
seni düşlerin mavi bayraklarına bürümeye,
karanlık şatomun sisten kapılarında
beni bulasın diye meşaleler yakmaya korkuyorum...
Seni ışıldayan günlerden çözmeye korkuyorum daha,
ayın korkunç yüzü üstünde
gümüş gümüş köpürürken yüreğim,
seni güneş ırmağının altın çağlayanından
çözmeye korkuyorum!
Yukarı çevir gözlerini, bana bakma!
Bayraklar iniyor, meşaleler tükenmiş,
ay yörüngesini çiziyor,
gelip bana sarılmanın zamanı işte, ey kutsal çılgınlık!
Sayfa 18Kitabı okudu
