_Yas, sevilen bir şeyin kaybına verilen hüzünlü bir tepkidir. Melankoli’de de aynı hüzün vardır ama yastan farkı, nesnenin kaybı içselleştirilerek egonun kendisinin kaybına neden olur. Bu yüzden yasta dünya boş görünür; melankolide ise egonun kendisi. Melankolide nesnenin kaybıyla egonun kaybı aynı şey haline gelir. Özsaygıdaki tahribat yasta
197 syf.
·
Puan vermedi
Goncourt Edebiyat Ödülü Fransa'nın en prestijli edebiyat ödüllerinden birisidir ve bu ödül bir yazara sadece bir kez verilir. Tek bir istisnası vardır bu kuralın: Romain Gary. Edebiyat eleştirmenlerince kendini tekrar ettiği ve artık modasının geçtiği gibi ithamlarda bulunulmasının üzerine, Emile Ajar takma adıyla romanlar yazmaya başlamıştır. Bu romanlardan birisi olan 395.jpg)
Onca Yoksulluk Varken ile Goncourt ödülünü Emile Ajar ismiyle, ikinci kez alabilmeyi başarmıştır. Oldukça muzip ve sıradışı bir hayata sahip olan Gary'nin hayatını okumak eserden çok daha fazla şey kapabilmemize vesile olacaktır.
Fransa banliyölerinde, annesini babasını bilmeden büyüyen bir hayat kadını çocuğuyla, bu çocuk gibi birçok hayat kadını çocuğuna bakmayı meslek haline getirmiş eski bir hayat kadının farklı dinamiklerle gelişen dostluğunu görmekteyiz. Bir çocuk üzerinden ben diliyle yazılan eser, bir çocuğun gözünden dünyayı görebilmemizi sağlıyor. Yazar karakterin içerisine nerdeyse hiç girmeyip karakteri muhteşem bir gerçeklikle bize gösteriyor. Irk , kültür ve yaş farklılıklarına rağmen insan olmanın sevincini ve birlikte yaşamanın güzelliğini veren kitap birçok açıdan da düşündürücü. Döneme muhteşem bir ayna tutan bu eser arkaplanda, ikinci dünya savaşının etkileri, Fransa'daki çeşitli kültürler arasındaki çatışmaları, hayat kadınlarının ve trans hayat kadınlarının yaşamı, doktorlara ve tıbba yaklaşım gibi birçok alana eğiliyor. Eserde en çok hoşuma gidense Gary'nin mizahı üslubuydu. Okurken birçok yerde gülümseyeceğiniz ancak sonunda da oldukça hüzünleneceğiniz bu eseri mutlaka okumalısınız.
395.jpg){kind=small}
Kedilerin Alışkanlıkları
Ardımda kırık bir ayna
Üvey anneleri hayatımın.
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu..
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı.
Hüzün neydi sanki o zaman
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma.
Ölüm neydi sanki o zaman
Bir önseziden başka.
Evden kaçabilirsin çocuk,
ama kaderden asla!
Babam
Çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan
Kader neydi sanki o zaman,
Masada açık unutulmuş
Turuncu kulaklı bir makastan başka.
Bir ağaca bakıyorum şimdi
Başladığı yerde bitiyor dünya
Alışıyor dil şimdi
Azı dişinin bıraktığı boşluğa.
Bastırıldı nihayet hayatın kadife kalesinde çıkan isyan.
Sayfa 57Kitabı okudu
Ardımda kırık bir ayna
Üvey anneleri hayatımın.
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu..
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı.
Hüzün neydi sanki o zaman
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma.
Ölüm neydi sanki o zaman
Bir önseziden başka.
Evden kaçabilirsin çocuk,
Ama kaderden asla!
Sayfa 5 - Didem MadakKitabı okudu
VE ÇOCUĞUN UYANIŞI
BÖYLE BAŞLADI
Gül kokuları çocukların kaburga kırıklarından geliyor
Acıyı ve insanlığı çocuklar
Böyle dayanılmaz kıldılar ve yeni suları
Onların bilgileri getirdi
Elleri önlerine bağlı - duruşları
Omuzlarından göğüslerine doğru kıvrık ve yumulu
Yaşarlar ebedi göz ve ölümsüzlük aşısı yapan kitabı
Ki şimendifer
Nasıl peşinden koşturursa katarları yolcu
Sayfa 77Kitabı okudu
Tarihten Bugüne Çocuk İlmihallleri
Dünyayı algılama biçimi değişse de hakikate ayna tutan şeyler, her devirde birer mihenk taşı olarak kalmaya devam eder. İlmihal, bu mihenk taşının elle tutulur bir yanıdır. İslam ruhuyla beslenip şekillenen karakterler demlenir, hâl ile kendini gösterir. Ahlâk ve âdâb, eserlerle kodlanır, nakış nakış bezenir, çiçek çiçek görülür her hâl ve ahvâlde.
Sayfa 62 - Mümine Ferhan İbiloğluKitabı okuyacak
Ardımda kırık bir ayna
Üvey anneleri hayatımın.
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu...
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı. Hüzün neydi sanki o zaman
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma.
Ölüm neydi sanki o zaman
Bir önseziden başka.
Evden kaçabilirsin çocuk, ama kaderden asla!
Babam
Çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan
Kader neydi sanki o zaman,
Masada açık unutulmuş
Turuncu kulaklı bir makastan başka.
Bir ağaca bakıyorum şimdi
Başladığı yerde bitiyor dünya
Alışıyor dil şimdi
Azı dişinin bıraktığı boşluğa.
Bastırıldı nihayet hayatın kadife kalesinde çıkan isyan.
Sayfa 57Kitabı okudu
EN ESKI YAZILARIM 2.
Korku. Kor dediğin ateşin alevli közü.
Ku… dediğin belki kul belki kuş belki kum.
Korda yanan kul,
Kordan kaçıp uzaklara uçan kuş,