"Bazen canın yaşamak istemez .”
Halit Bey vardı. Onu Malazgirt'ten Diyarbakır'a kadar yaya olarak götürdüler ve yolda birçok eziyetler ettiler. Oysa Halit Bey, beş sene cephede Ruslarla çarpıştı. Ermenilerle çarpıştı. Kendi aşiretiyle silahıyla malıyla muhacir oldu.
Sayfa 45 - 40KitapKitabı okudu
Babamla dünyanın en güzel akşamında, dünyanın en güzel evinde, dünyanın en güzel uykusunu uyuyorum. Bir daha öyle bir uyku olmadi hayatımda. Şimdi babam yok ve ben de yetimim.
Sayfa 24
Ben ne annem gibi dindarım, ne babam gibi kainatın, beş duyumla kavradığım şeylerden ibaret olduğuna kaniyim. Öyleyse ben neredeyim? Ne mutlak dindarlığa, ne de mutlak akılcılığa dahil olmak isteyenler için bir başka yaklaşım, yeni bir varoluş şekli yok mu acaba? Bir üçüncü yol mesela? Kim bilir?
"Belki de kötülüğü ağır basan bir vicdan topalıydı babam, hepsi bu."
babam boyle pasta yapmayi nereden ogrendi?
madison bulvarı'nda yorgun argın yürürken zihnim sorularla kaynıyordu: zeus niye bana kışlık palto vermemişti? percy jackson niye şehrin bu kadar dışında yaşıyordu? yolda yürüyenler niye bana bakıp duruyordu?
Sayfa 26 - apollonKitabı okudu
„O haziran sabahı günün ilk ışıklarıyla çığlık atarak uyandım. Kalbim göğüs kafesimde gümbür gümbür atıyor, ruhum kafesinden kaçmaya çalışan bir kuş gibi çırpmıyordu. Babam telaşla odama geldi, beni kollarıyla sararak sakinleştirmeye çalıştı.
"Yüzünü anımsayamıyorum. Annemin yüzünü anımsayamıyorum," diye mırıldandım, nefesim kesilmişti.“
Sinemadan çıkıp eve dönerken, karanlık yollarından geçiyorum. İçimde tuhaf bir kıpırtı. Âşık olduğum kız geliyorum aklıma. Sonra annem, babam, abilerim... Aynadaki yüzüm ve değişen gövdem . Hiç bilmediğim şeyler var bu dünyada ve sanırım hayat ,hiç de kolayca anlaşılabilir bir şey değil. Bana ne oluyor böyle? Büyümek ne zor şeymiş...
Sayfa 35 - İletişim YayıncılıkKitabı okudu
Ben bu hadisenin ne önündeyim ne de arkasındayım bizzat içindeyim.
Sayfa 40 - 40KitapKitabı okudu
"Henüz on yaşında, yetmişinde işerken deliği tutturamayan bir ihtiyarın çaresizliği vardı içimde"
Babam benim boynumu büktüğümü gördü,
o da boynunu büktü. O da beni anladı.
Dedi ki:
Umudunu kesme .
Bir ağaç kurumamışsa,
bu mevsim değilse öteki mevsim çiçek açar.
Bu mevsim değilse, öteki mevsim meyve verir.
Yeter ki ağaç kurumasın.
Sayfa 84Kitabı okudu
