Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Ama yine de, yine de babam her zaman babamdı gözümde. Bugün kim bilir nasıl! Çocuklar ne bilir ki! Bunları kimse çekmedi! Bir çocuk bunları anlar mı bugün?
Yeni seçimlerin galibi CHP olmuştu. Sürgün edilen, istifaya zorlanan memurların yerine, kendi kadrolarının yetiştirildiği bir dönemden geçiyordu, memleket. Sol baskı yoğundu, yeni Emniyet teşkilatı katıydı. Gün olmuyordu ki işkence görenlerin, öldürülenlerin haberi gelmesin: "Askıya alınmış duydun mu?" "Ahmet'e elektrik vermişler, çocuk sahibi olamayacakmış." "Bir işçi arkadaş ayağından vurulmuş, bu işin sonu kötü." Devamını, Haluk Kırcı'nın kitabından aktarıyorum: "Başkanım, böyle gitmez! Adamlar okullarda hem saldırıyor, hem de şikayetçi olup milleti tutuklatıyorlar. Kısa bir zaman içinde elliden fazla arkadaşımız tutuklanarak cezaevine kondu."
Sayfa 143Kitabı okudu
Reklam
Bu nasıl bir betimleme owhckşhçğaifğn
Babam çok saygın biriydi. Ama tuvaletini yaparken fukaralara benzerdi. Odada, yatağın yanındaki lazımlığa yapmayı sevmez; çiftlik hayvanları gibi doğada, açık havada yapmayı severdi. Her gün karanlık çökerken, kurbağaların vıraklaması gibi geğirir, odadan dışarı çıkar, yavaşça köyün girişindeki helaya doğru yürürdü.
— Hürriyet... dedi . Hürriyetten daha önemlisi nedir, bilir misin? — Nedir? — İrade, hürriyetten de değerlidir, çünkü onunla kudret sahibi olabilirsin. İstemeyi bildikten sonra hür olursun, emredersin... Babam her şeyden önce ve her şeyden çok yaşamak istiyordu; yaşıyordu da...
Büyürken, çocuk sahibi olacağıma ihtimal vermiyordum. İlginç bir hayat istiyordum. Bağımsız olmak ve eşit bir ilişkim olsun isti­yordum, İngilizce gramer okuluna giden ve ikinci dalga feminizm­ den faydalanan bir kıza uyan isteklerdi bunlar. Annelik sıkıcı, zora­ ki, evcimen ve yetişkin sohbetlerinden uzak görünüyordu. Çok se­vilen bir çocuğun tüm hoşnutluğuyla annemi seviyordum ama aynı şekilde kendime çok yakın olarak tanımladığım babama olan itaa­ tinden hoşlanmıyordum. Babam da ben de küçük çocukları sevmez­ dik; bazı insanların yalnızca kibarlık gereği bir bebeği öpüp kokla­madıklarını fark ettiğimde yirmilerimdeydim.
Sayfa 34 - Mundi yayınları subat 2023Kitabı okudu
Reklam
- .... Varsın bana deli desinler, ama gerçeği söylüyorum. Babam ve kardeşim orada hayvan leşi gibi çürüyor. Ateşler yakın, çukurlar kazın ve silahları gömüp yok edin. Kışlaları yıkın ve insanların üstünden cinnetin şatafatlı giysisini çekip atın. Dayanacak güç kalmadı... İnsanlar ölüyor...
Babam öldü. Onu, bir oğlun babasını sevdiği gibi seviyorum ve ölümüne hâlâ alışamadım.Ölümüyle yüzleşmeyi geciktiriyorum.
Ey efendi! Oğlumuz seviyor, aşk hastasıdır, cevabında bulundu. Zavallı babam sordu: - Muhterem efendim, kimi seviyor? Bilge: Hiç kimseyi. İşte aşkın en tehlikeli şekli budur.
Sayfa 154Kitabı okudu
1.000 öğeden 981 ile 990 arasındakiler gösteriliyor.