Pardon bayım, siz bu aşktan gittiniz diye iflas tabelası mı asacaktık yüreğimize..?
Üzgünüm, hiç bana göre değil sıradanlık.. Vedamın rüzgarı bile çarpmalı gidişine.. Hafifte olsa sarsılmalı bünyen.. Neyi bıraktığını bilmelisin arkanda..
Yapamıyorum.. Öyle kös kös oturup ayrılığa veda buseleri kondurmak hiç bana göre değil.. Ardından bakıp gittiğin yollara özlemler savurmak da..Gittin.. Ve ben de izlememek için kapattım kalbimin pencerelerini.. Artık rahatım, kuş uçmaz kervan geçmez bir yüreği terk ediyorum kendimce..
Hiperaktif bir umudum var içimde çırpınan, kimse kesemez önünü.. Doludizgin emekliyor yokluğunun çevrelediği boşlukta.. Koşmayı da öğrenecek, uçmayı da..Sadece biraz sabır gerek.. O da fazlasıyla mevcut bu ara..
Yeni heyecanlar arıyorum, yalnızlıkta kendimi eğlendirebileceğim.. Oyunlar tek başına oynansa keşke.. Bak yine sana sövmek için bahane buldum kendime.. Neyse..
Taşındı aşk artık.. Bomboş duruyor adresi bellediği yüreğim.. İçinde yalnızlık şiirleri yankılanıyor ve ben aryalar besteliyorum, unutmaya çalıştıkça dilime dolanan hatıralara..Ben de böyle veda ediyorum içimde kalan sen parçacıklarına.. Ne gerek var aşka suni sancılar yaratmaya, ben zaten ikna ettim gidişinin güzelliğine kendimi..
Rahatsız etmiyor beni tek başınalık, şımarıyorum, beklentilerimle geçmiş ihmalkarlıklarımdan utanırcasına..
Tadını çıkarmak gerek kendine sarılmanın..
Huzur tamam, sıra bende..
En şuh vazgeçişimi takındım yüreğime..
Baştan çıkarıyorum ayrılığı..
Şimdi yalnızlıkla sevişme vakti..
Dairesel koridorlarda köşe kapmaca oynuyorum kendimle çırılçıplak,ellerim cebimde..
'Arslan Babam' dedi elindeki Mushaf'ı Arslan Baba'ya uzatarak. 'Bütün bir gece okudum durdum bu Kuran'ı, tek bir cümlesinde aşkı bulamadım. Lakin bu dervişlerin ağzından aşk kelamı hiç düşmüyor. Ben bilmiyorum ki aşk nedir? Madem ki yoktur Kuran'da aşk, madem ki manasını Kuran vermemiştir; söyle Allah hatırı için, nedir bu aşk?'
O an hayreti arşa dayandı Arslan Babanın. Aşkı merak etmiş de Kuran'ı hatmetmişti. Bu ufacık oğlan bunu nasıl akletmişti? Önce aşkı duymuş sonra merakını gönlüne kalbetmişti. Yine de bulamamıştı ya, ona aşkı anlatmanın vakti gelmişti.
' Bak can Ahmedim' dedi ' sen yanlızca Allah'ın kelamı diye Kuran-ı Kerim var sanma. O Allah ki, cihandaki her noktaya kelamını yazmıştır. Aşkı bulamazsın ya hani. Aşkı okumak için gönlüne bakacaksın evlat. Hak Teala aşkı gönül kitabına yazmıştır. Ve gönüller Allah'ındır ' dedi Arslan Baba..
İnanmak
İlk adımınızı inanç ile atın.
Biz insanlar yerinde öylece oturup, hayatın devam etmesini bekleyen canlılar değiliz. İşin aslı hiçbir canlı öyle değil. Ama insanların tek ihtiyacı inanç! İnanmalı, inandırmalı yapacağına.Ve en önemlisi yaptıkça hedefini büyütmeli. Başarıya ilk adımın küçük ve yavaş olduysa diğer adımın küçük ama bu sefer hızlı
Küçük Kara Balık ve Balıkçıl
Kara Balık öğle olana kadar gitti.
Artık dağ ve vadi bitmişti ve ırmak dümdüz bir kırdan geçiyordu.
Sağdan soldan birkaç küçük çay da ırmağa katılmış ve su bir o
kadar çoğalmıştı. Kara Balık suyun çokluğundan zevk alıyordu.
Birden kendine geldi ve suyun dibinin olmadığını gördü.
O yana gitti, bu yana gitti, hiçbir kenara ulaşamadı.
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
İşte o sırada bir tilki çıkıverdi ortaya.
“Günaydın” dedi tilki.
“Günaydın” dedi küçük prens kibarca. Ama etrafına baktığında kimseyi göremedi.
“Buradayım! Elma ağacının altında.”
“Sen kimsin? Çok güzel görünüyorsun.”
“Ben bir tilkiyim.”
“Gel, birlikte oynayalım. Öyle mutsuzum ki” dedi küçük prens.
“Seninle oynayamam” dedi tilki, “ ben
NEDİR İLMİN BAŞI?
Vaktiyle köyün birinde Deli Hüseyin diye anılan bir adam varmış. Yirmi yaşına varan Deli Hüseyin evlenmiş, düğün yapmış. Düğün gecesi, nikâh kıymaya gelen iki hocaefendi bir dînî mesele hakkında güzel bir sohbete başlamışlar. Genç Hüseyin hayran hayran bu mubâhaseyi dinlemiş, o yaşına kadar geçirdiği zamana hayıflanmış, içinde
Hasanboğuldu
-O günden sonra Hasan'ın yüzü gülmemiş, rengi yerine gelmemiş.
Gönlünü bir yerde eğlemez, ağzını açıp dünya kelamı
eylemez olmuş. Pazarlara ayva, nar satmaya gider,
ne alıp ne verdiğini bilmeden geri dönermiş.
En sonunda bir gün dayanamamış;
Edremit pazarı günü, akşam vakti Zeytinli'nin üst başında,
Yüksekoba'ya giden yolun kıyısında
1942Kitabı okuyacak
