kalemi kamera gibi kullanmak; bir çanakkale savaşı günlüğü..
18 mart 1915 deniz savaşı sonrası 25 nisan 1915te başlayan çanakkale kara savaşlarına dair yerli yabancı yazarlar, tarihçiler, araştırmacılar tarafından yazılmış birçok kitap var.
okumuş olduğum bu kitap dışarıdan bakıldığında bunlardan biri gibi görünse de aslında tam olarak böyle değil.
zira 
Kıyamet Koptuğunda adı verilen kitap çanakkale kara savaşında
Kitabı okurkenken sürekli “ 
Erich Scheurmann 1920 de insanlıktan bukadar umudunu kestiyse 2020 de olsa, bir çok konuda ileri gitmişken insanlık konusunda daha daha geriye gittiğimizi görse ne yapardı acaba” diye düşünmekten kendimi alamadım. Her sayfa her satır okadar doğru ve haklıydı ki içim acıdı yazık bize gerçekten ne hale geldik. Hiçbir şeye vaktimiz yok kendi ürettiğimiz makinalardan daha makina olduk, ruhumuzu yitirdik farkında degiliz. Sahi sayfa 88 de dediği gibi; acaba pek düşünmeyen mi aptal, yoksa çok fazla düşünen mi ? Ha tabi bir de caağnım 
Oğuz Atay ‘ın dizeleri aklıma gelmedi desem yalan olur. “İnsanlık albayım insanlık öldü başımız sağ olsun. “
