Sevgi, güzel bir kokunun adı mıydı? Sevgiliye dair bir koku, sevgiliden beklenen bir koku... Hani seher vakti saba rüzgârı eserken dimağı doldurması için içe çekilen o bahar kokusu gibi! Hani sevgilinin bulunduğu tarafa yönelip başını kaldırarak derin bir nefes alır gibi! Sevgilinin kendine özgü bir kokusu vardır ya hani! Hiç unutulmayan ve başka bir kokuyla karıştırılmayan bir koku! Bazen bir saç telinden, bazen bizzat sevgili elinden gelip gönülleri sarhoş eder hani! Yalnızca burna değil, kalbe de giren bir kokudur ya o! Şah'ın Taçlı'yı hiç anlamadığını düşündüm bir an. Bu kadar ayrıntıya önem veren bir güzelliği ayrıntıya boğmadığı için, bunca zarif bir kalbi zarafetle sarmadığı için onu anlamadığını düşündüm.
Sayfa 252
Gariptir, ikimiz de o gittiğinden beri kimseye aşık olmadık. Galiba en çok da bu, bizi birbirimizin vazgeçilmezi yaptı. “Demek gitsek de kalsak da aşk yok, hemşirem” diye yazmıştı bir mektubunda. Güldürmüştü beni. Demek aşk gidilen ya da kalıp beklenen bir şey değildi. “Aşk yolda olmaktır” demişti Meral Hoca. Belki böyle bir şeyi kastetmişti. Bilmem. İnsan bu bazen ne yapsa günün sonunda kendiyle kalıyor.
Demek aşk gidilen ya da kalıp beklenen bir şey değildi. “Aşk yolda olmaktır” demişti Meral Hoca.
Sayfa 90 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
HALEPÇE
Newroz’a günler kala
Nerde kaldı o kızıl güneş
Nerde kaldı beklenen bahar
Nerde o bahsedilen kardeşlik
Hepsi yalan
Ey Kürt halkı
Halepçe Halepçe olalı
Sen görmedin böyle acı
Alev alaz yanarken tenin
Paramparça olurken yaşamın
Bedeninden etler dökülürken
Ah bu ne zulüm
Benzeri ne olmuş ne de duyulmuş
Görülmemiş bir vahşet
Tüm güzelliklerin ince ince gönüllerimize yağdığı, bir bahar mevsimiydi beklenen..
[ Güven Taşdemir ]
Beklenen
Yine satırlara döküyorum bilinmezliğini,
Sinemden çıkan ve yüzüme vuran bir tebessüm beliriyor,
Gözlerimi kaldırıyorum ve uzaklara bakıyorum,
Bir mavilik görüyorum bir de sensizlik,
Bak işitiyor musun?
Hayallerim fısıldıyor yine bana,
Çok cılız, çok sade ama anlaşılır bir tonda,
Beklediğin yolda, kapıda bekle ve anlatacağın onsuzlukları ve hüzünleri...
Bekle... Az daha sık dişini...
Duyuyor musun?
Ayrıca şunu ekliyor, ektiğin çicekleri emekle sulamaya devam et...
Beklediğin yolda... Beklediğim yolda...
O gelince bahar gelecek, o gelince... gülün filizlenecek...
Gülücükler verecek, yeni umutlar, yeni hayatlar...
Birlikte nice satırlar yazacaksınız,
Gülün beyaz tonuna...
En umut dolu yarınlarına... Yarınlarınıza...
Beklemek güzel şey, hiç bilmediğini, kokusunu duymadığını, gözlerini görmediğini...
Alper Ak
24.11.23
Gözlerinin derininde duran ışık... Alnındaki aydınlık... Gözlerinin akında duran kırmızılık... O olmalıydı. İsmi göklerde Ahmed, yerde Mahmud, dillerde Faraklit olan... Tevrata, Zebura, İncile dizili izler. Zerdüştün bin yıllık ateşini söndüren müjde o muydu? Kisra'nın on dört burcunu birden çatlatan, Kabe'deki putları yerle bir eden sır... Save'yi yok eden aydınlık? Ebva'da can veren Anne'ye son anında şiirler okutan? O muydu karşısında nurdan bir ışık seli gibi duran? Çağların yüreğinde saklı duran hazine, kendinden haberdar mıydı? Yıllar yılı hep beklenen ama ulaşılmayan... Bahar içinde baharlar, huzur içinde hazlar solukluyor Hatice.
Sayfa 20 - 21
Demek aşk gidilen ya da kalıp beklenen bir şey değildi. “Aşk yolda olmaktır” demişti Meral Hoca.
İNSANLAR içinde insanlardan bir insan ol.
Kendin ol.
Ve öyle kal.
Selamı alınan ol.
Merhabası beklenen ol.
Sohbeti, muhabbeti dinlenen ol.
Yokluğu fark edilen ol.
Varlığı huzur veren ol.
Dokunuşu şifa veren ol.
Geçişi yolu bahar gibi mis kokularla bezeyen ol.
İçi dışı bir olanlardan ol.
Gizli ikinci ajandası olmayanlardan ol.
Önden de bakılsa ardından da bakılsa aynı görünen insanlardan ol.
İnananlardan, inandıklarını idrake getirenlerden, her an dengede kalıp ifrat ve tefrite kaymayanlardan ol.
Adil ol.
Müşfik ol.
Mükrim ol.
Muhsin ol.
Varlığın künhüne vakıf olanlardan ol.
Hakikatın sırrına erenlerden ol.
İmamı Ali Hazretleri böyle buyurmuş:
"Kün indennase ferden minennas"
Yani “İnsanlar içinde insanlardan bir insan ol...”
