Hayatın Şiirleri
Hayallerimi hayat yıkar
Ama ben hayatta hayallerimin yeniden kurarım
Bitmez tükenmez bir döngüdür gider
Ve bir bir geçer
Geçmesini istemediklerim
Sahip oldukların hak etmediklerinin olabilir
Hak ettiklerine her zaman sahip olamayabilir insan
Hayallerin gerçeğe dönüşmese de şükret
Ya gerçeklerin hayale dönüşseydi?
Sayfa 171Kitabı okuyor
Ben de dayandım zaten; bekledim, her geçen günü sayarak bekledim… İleride daha binlercesi olduğu halde, günleri teker teker, zevkle sayıyor, her geçeni uğurlayıp gömüyor, ertesi günün gelmesiyle bin değil de, dokuz yüz doksan dokuz gün kaldığı için seviniyordum.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Hem de bu konuda hüküm vermek pek bana düşmez. Kanımca, artık yazdıklarıma son verebilirim. Zaten anılarımın daha derinlerine daldıkça, bazen fena halde can sıkıntısı duyuyorum. Bundan başka, her şeyi tam olarak hatırlayacağımdan da emin değilim. Son yıllarım belleğimden silinmiş gibi. Bazı olayları bütünüyle unuttuğumdan da hiç kuşkum yok.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Edmond de Rothschild
"Ben sizin yardımınıza, yoksulluğunuzdan ya da çektiğiniz acılardan ötürü koşmadım... Bunu yapmamın sebebi, size baktığımda İsrail'i diriltecek insanları görmemdir ve o ideal hepimizin yüreğindeki kutsal tutkudur. Atalarımızın vatanı, yuvamız İsrail'e dönüş."
Sayfa 63 - Destek YayınlarıKitabı okuyor
YETER SÖZ MİLLETİNDİR DİYEREK HER MAHALLEDE BİR MİLYONER ÜRETEN İHANETİ BİRAZ ANLATMAK İSTİYORUM
Türk insanlık devrimi tamamlanmadan ve insanlık devrimini koruyacak bilinçte bir toplum yetiştirmeden apar topar çok partili dinci ve kinci ideolojileri yaymanın amacı neydi?
Yakın tarih bilinci olmayan toplumların uzak tarih bilinci gelişmez.
Antoine de Saint-Exupéry şöyle yazmıştı: “Sevmek birbirine bakmak değil, birlikte aynı yöne bakmaktır.”
Sayfa 104Kitabı okuyor
Zannediyor musun ki ben de sana
Şimdiki kadar kıymet vereceğim?
Bunca yalnızlıklar, bunca yokluklar benim işim değil
Bu çirkinliği ben yaratmadım
Ne de bu kahpe güzellikleri
Bende sevmediğin ne varsa senden türedi
Şu karanlık bakışlar
Şu ellerimin pisliği
Şu dudaklarımdan çıkan iğrenç sözler
Besbelli senin eserin
Ne buldumsa sende buldum kötülükten yana
Ne öğrendimse senden öğrendim
Seni sevdikten sonra başladım yaşamaya
Sayfa 36
Gazze’de dostum Ebu Asım’dan kızları ile ilgili dinlediklerimi hatırladıkça da içimi bir sızı kaplıyor.
Dostum Ebu Asım kızları ile ilgili şunları anlatmıştı:
“İki kızım var. Biri yedi, diğeri de dokuz yaşında. Savaşın ilk günleriydi. İsrail uçakları gece vakti Gazze’yi bombalarken kızlarım da kendi aralarında konuşuyorlardı.
Ben de kızlarımın konuşmalarına kulak misafiri oldum. Dokuz yaşındaki kızım yatmadan önce yedi yaşındaki kardeşine şunları söylüyordu: Birazdan bizim evimize de bomba atabilirler. Evimize bomba atarlarsa ya şehid olup cennete gideriz, ya da yaralanırız. Şehit olursak sorun yok. Fakat yaralanırsak komşularımız sedyelerle bizi hastaneye taşıyacaklar. Yatmadan önce vücudumuzu iyi kapatacak elbiseler giyelim de hastaneye giderken erkekler vücudumuzu görmesinler.”
Gördüm vefat var bir evde,
Ağlıyorlar dört bir yerde,
Göz yaşları dönmüş sele,
Sanki gidişi nereye?
Öleceğim bir gün ben de,
Ağlamayın hiçbir yerde!
Düğünümdür! Düğünümdür!
Sevgili’ye dönüşümdür.
