Merhaba.
Sanırım ben İlhami Algör hayranıyım. Hani birini çok sevdiğiniz zaman saçmalasa bile "çok tatlı yaa" dersiniz ya, İlhami Algör'ün bazı cümlelerine öyle dediğimi farkettim. Kendisinin, gerçek hayatta kapısını çalabileceğim bir abim olmasını isterdim. Zamansızca gideyim, o konuşsun ben dinleyeyim. Hatta ara sıra varlığımı da unutup kaybolsun cümlelerinde, ben de kayboluşuna şahit olayım isterdim.
İşte Hisli Kirpi kitabı da -diğerleri gibi- kurduğum hayalin fragmanı gibi. Yine bir abimiz var, tam hayalimdeki gibi biri. Dergiye yazılar yazıyor, yazmaya çalışıyor. Hayali karakteri var, bazen onu konuşturuyor ve hatta konuşabiliyor olmasına şaşırıyor. Genelde "Aziz Bura" isimli bir sahil kasabasında, arkadaşının evinde yaşıyor. Ve bunları resim yapar gibi hikayeleştiriyor. İlhami Algör kitaplarıyla ilgili tek sıkıntım çok kısa olmaları. Bir de kendine has bir argosu var normalde ama bu kitabında pek kullanmamış, şaşırttı. Neyse efenim, tanışmadıysanız tanışmanızı öneririm. Şahsına münhasır karakterlerini de kendisini de seversiniz bence.
Kitapla kalın.
