Düzenin mına koymaya kararlıyım. İktidarda kavşağından sapacağım ecele. Hoşçakalın çocuklar, gözlerinizi özleyeceğim. Kötü Aşk'ı özleyeceğim. Haftasonu birşeyler yapmayı düşünmeyi özleyeceğim. Bir gün yanına uzanıp sana sarılıp uyuklamak üzerine kurduğum monokrasiyi özleyeceğim, pişmanım, ben gidiyorum. Hoşçakal yüreğim.
Sayfa 38Kitabı okudu
Özür dilemenin suçun itirafından öte bir anlamı vardır. Özür dileyen kişi açısından bakıldığında, suçun kabul edilmesi olayın kişinin gerçek kimliğini yansıtmadığı konusunda izleyiciyi ikna ederek, affedilmeye yol açar. Dolayısıyla özür sayesinde kötü ben iyi ben'den ayrılmış olur ve gelecek için daha kabul edilebilir bir davranış vadedilir. Özür dilerken "pişmanım ve affedilmeliyim" diyen insan, daha fazla rehabilitasyona ihtiyacı olmadığını ifade etmiş olmaktadır.
Sayfa 142Kitabı okudu
"giderken kal diyemediğim için pişmanım..."
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgideydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı...
-En çok neyden pişmansın?
-Her şeye çok erken karar vermekten.
-Ne garip, ben de her şeye çok geç karar vermekten pişmanım.
Ne onu tanıdığım için, ne de onu sevdiğim için pişmanım. Öyle güzel gülüşü öyle candan "canım" deyişi vardı ki, sevmesem pişman olabilirdim. Ne yapalım kısmet değilmiş, beraber yaşlanmak da yan yana ölmek de...
İçimden geldiği kadar sevdim ben.
Demek ki yetmemiş. Bahtı açık canı sağ olsun...
Ne zor şeymiş en yakın dostum dediğini kaybetmek.. O anların bir daha yaşanmayacağını, geçmişe hapsolduklarını bilmek.. Avcunda onlardan geriye kalan bir kaç fotoğraf ve eşyadan başka bir şeyin olmaması ve bunlarla yetinmek zorunda kalman... Sözlerin tükendiği ve acının konuştuğu belli anlar vardır, nefes almaya bile halin kalmaz, kalbindeki koca boşlukla kalırsın.
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında,
Yalpare geniş bir anın
Büsbütün dışında.
Ahmet Hamdi Tanpınar
Bunu geçenlerde 
Batuhan 'dan görmüştüm, yaşayacağım hiç aklımda yoktu ki. Bayrama mezar ziyaretine giderken bir sevdiğimi daha kaybedeceğim, iki gün önce suladığım ağacın dibine gömeceğim.. Hayat ne garip, yaşamadan bilemiyorsun ne yaşayacağını. Şimdi tüm anılarım lekelendi, sadece son anlarını hatırlıyorum. O anda hapsolmuş gibiyim. Ne bir ileri akıyor zaman, ne de bir geri gidiyor. Nefessiz o anda hapis ruhum. Başka bir şey yaptığım an vicdanım boğuyor beni. Sıkıştım kaldım. Ne acizmişiz aslında. Kendini aslan sanan fare gibiymişiz da haberimiz yokmuş. Ölüm, hepimizden de büyükmüş, insan karşılaşmadan bilemiyor. Eli kolu bağlanmadan fark etmiyor acizliğini.
Zaman kıymetli arkadaşlar, en kıymetli şey. Bir anın sonrası kesin bile değilken sevdiklerinize sevdiğinizi söyleyin, sarılın, öpün. Dolu dolu sevgimi yaşadığım halde daha fazlasını yapmadığım için deli gibi pişmanım ama artık elden bir şey gelmez.
Hoşçakal birtanem, iyi uykular, ben hiç uyuyamıyorum.
11/04/2024
Münacat
Günahkara da yeten tövbe edeni gören
Senin kapına gelen mahzun olmaz Allah'ım
Haddi aşanı bilen lakin yine affeden
Rahmetine muhtaç ben günahkarım Allah'ım ...
Ümidim olmaz zayi rahmetin bana kafi
Ölüm gelirse ani beni yakma Allah'ım
Anladım dünya fani bir sensin kalan baki
Bu kemter oldu cafi aman eyle Allah'ım
Hevaya olup esir nefsime oldum vezir
Pişmanım ömrüm erir sana geldim Allah'ım
Gafil kaldığım zikir şimdi beni kemirir
Feryadım dile gelir medet medet Allah'ım ...
Kara yüzüm eyle ak kalbimi kılıp berrak
Sadece aşkınla yak gülistanda Allah'ım
Aşkına düşen mutlak olur hevesten ırak
Adını andıkça pak Tahir oldum Allah'ım ...
Uğur Korunmaz, 17 Haziran 2011 günü Bursa 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nde kadın hâkim Serpil Bulanık'ın karşısına çıktı. Uğur Korunmaz savunmasında "Pişmanım. Üzerime atılı suçlamayı kabul ederim. Tahliyemi talep ederim. Hazırlık ifademi tekrar ederim" dedi. Kendi avukatı olmadığı için Bursa Barosu'ndan atanan avukatı ise
Sayfa 121 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
Hazreti Mevlana ne güzel hikâye eder böyle haddini bilmez cüretkâr cahillerin hâllerini...
Efendim hikâye bu ya, bir fare ile bir deve hemhâl olup birlikte yola revan olurlar. Fare bir punduna getirip devenin yularını eline alıp önden kurula kurula giderken deve de tabiatındaki yumuşaklık ve mülayimlik sebebiyle ses etmeden onunla yürümeye başlar.
Sayfa 81
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Onu seviyorum demek gelmiyor içimden,
Aramızda nikahtan başka birşeyimiz kalmadı,
Gençlik günlerimizdeki gibi,
Uykusuz kalmak isterdim yeniden,
Ne ki onun tek derdi anne olabilmek şimdi,
Benim varlığım mutlu etmiyor,
İş işten geçmiş kabullenemiyorum,
Ben aşk derdindeyim, karım çocuk peşinde,
Öyle pişmanım ki onu sevdiğime,
Adını söylemeye dilim varmıyor.
Olmazsan, olamam gibi hissettiriyor…
Sen beni severken görmedim ya…
O kadar pişmanım ki.
Zamanı geriye almayı o kadar istiyorum ki.
O sen ol istiyorum.
Zamanı geriye alamayanların mı bütün suç? Alabilseler neler değişirdi. Annemi öldüren beter yapan o adamı öldürmez miydim ellerimle? Zamanın içinden bulup çıkarmaz mıyım katilmişim gibi bakan annemin gözlerini, gençliğinde kalan küçük oğlunun yüzüne aralanmaz mıydım? Ben ister miydim o adamın yüzüyle dolmayı? İstemez miydim sevmek ne bileyim… Bu halim sevgide cahil oluşumdan. Aşkını göremeyişim kör doğuşumdan. Bana gözlerimi geri veren sendin. İlk sevdiğim sendin ama… Şimdi suç derdimi anlatmayayım diye dilimi çalanların mı, yoksa sevmeyi hiç öğrenememiş olan benim mi?
Pukka YayınlarıKitabı okudu
