Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Betül Deniz
Betül Deniz
@betulbdeniz
77 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
İklimler kelimesinin bu kitaba ne kadar uygun bir isim olduğunu kitabı bitirdiğimde fark ettim. Duygu durumlarını anlatabilecek, aşkın merhalelerine kelime karşılığı olabilecek; yazı kışa, güzü bahara çevirebilecek aşkın türlü duygu geçişlerine ışık olabilecek muhteşem bir isim.
Kitap iki bölümden oluşuyor, ilk bölümde ana karakter Philippe'nin dışa dönük, ele avuca sığmayan, özgüveni yüksek, ilgi seven Odile'ye aşkını okuyoruz. Bu aşk içerisinde saplantılı bir sevgi ve bu durumun kendi içinde ıstıraba dönüşmesi mevsimden mevsime taşıyor sanki duyguları.
İkinci bölüm, Odile ile taban tabana zıt, içe dönük, özgüvensiz Isabelle ile olan evliliklerinde, Philippe'ye karşı fedakar, karşılıksız aşkını ve evliliklerini devam ettirebilmek için kadının verdiği tüm tavizleri konu ediyor. Aslında, Philippe'nin Odile'yi sevme üslubunun ona uygun olmadığını, Isabelle ile olan evliliğinde Isabelle'nın kendisini sevme üslubu ile fark ediyor, bir nevi yüzleşme yaşıyor.
Duygu okumalarını, aşkı okumayı seviyorsanız kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
915.jpg){kind=small}
Kitap, üniversitede eğitimci olan David'in gücünü kullanarak, yapmaması gereken bir şey yapması ile başlıyor. Öğrencisini birlikte olmaya zorluyor, kız öğrenci hocasına hayır diyemiyor, kızı ilişki için zorluyor, bir nevi kendisini baskı altına alarak özgürlüğüne tecavüz ediyor. Kitaptaki ilk "utanç" bu durumla başlıyor.
Güney Afrika'daki değişimi, ırk ayrımcılığı, beyazların siyahlara sığınıp onlara razı olması ve toplumun gerçekliği az karakter sayısı ile anlatılıyor.
Coetzee, bir kitapta türlü utançları getiriyor karşımıza; ırk çatışmalarının utancı, bir adamın cinsel dürtülerinin utancı, tecavüzün utancı ve tüm bunların yanında bir de köpeklere uygulanan eziyetlerin utancı. Yazar, direkt bir anlatımla toplumun gerçeklikleriyle sarsıyor okuru.
Gasp, tecavüz yerine kullanılan bir metafor, tecavüz kelimesinin bu kadar anlamını yitirdiği, gasbın daha çok cezai yaptırım aldığı bu dönemde, kadınların yaşama hakkını, özgürlüğünü gasp etmenin anlatılması çokça düşündürdü.
Tecavüz durumunun kendi kızının başına geldiğinde kızının yanında oluyor, kendisinin yarattığı benzer durumun aksine farklı tarafta yer alıyor.
Yazarın karakter seçimi ve karakterleri anlatış biçimi çok etkileyici. Petrus, Güney Afrika karşılığı gibi en etkileyici karakter oldu benim için.
Yıllar önce kötü bir çeviri ile okuma şansı yakaladığım bu kitabı yıllar sonra tekrar elime aldığımda aynı duygularla yeniden buluştum.
Kentte yaşayan, soylu bir ailede eğitimini hukuk alanında tamamlamış Werther, din, toplum, birey - toplum ilişkisi ile ilgili yaşadığı dünyayı sorgulayan, kendini topluma ait hissetmeyen, doğa aşığı, melankolik, duygularıyla yaşayan bir karakter. Kitaptaki tüm olayları Werther'in arkadaşı Wilhelm'e yazdığı mektuplardan öğreniyoruz.
Bir kasabaya yerleşip, bir baloda hayallerinin ötesindeki Charlotte ile tanışıp, bir arkadaşlık kuruyorlar.
Bundan sonrasında imkansız aşk, sevmenin dayanılmaz ıstırabı, başkası ile nişanlı birini sevmenin yanlış olduğunu bile bile sevmekten vazgeçememek, kendine acı çektirmek gibi tüm duyguları mektuplarında iç dünyasını açarak dile getiriyor. Werther bu aşkın imkansız olduğunu bildiği halde, Charlotte'u sevmenin güzel olduğunu, aşkı içinde yaşatmanın büyüsünü hep kalbinde taşıyor. En sonunda kalbinde taşıdığı bu acı, ona fazla gelerek hazin sonunu getiriyor.
Okur Takip Önerileri
19. yy Fransa'sının ahlak anlayışını gözler önüne seren kitapta, o dönemin hayat kadınları ile zaman geçirmenin, onlar arasından metres seçmenin, birlikte eğlenmenin olağan karşılandığı, ancak aynı kadınla evlilik düşüncesi kabul edilemez ilan edilip halkın ahlak bekçiliğine soyunduğunun izlerini kitabın her merhalesinden yavaş yavaş topluyorsunuz.
Bu kadınlar toplum tarafından dışlanırken aynı toplum bu kadına ait eşyaların satışa çıktığında yağmalamaktan geri durmayan kendi içinde çelişen bir ahlak göstergesine sahip.
Bir solukta okunan, aşkı, imkansız aşkı, vazgeçmeyi, vazgeçmemeyi, aşkın gel git hallerini okuyacağınız, hissedebileceğiniz, kalbin seçimine mantığın karışamayacağını bir kez daha idrak edebileceğiniz güzel bir aşk romanı.
Genç bir teğmen ile sakat bir kızın arasında "merhamet" ve "acıma" duygusunun yol açtığı çıkmazları anlatıyor. Bu kadar merhamet etmenin, halden anlamanın, "diğerkam" olmanın insan üzerindeki etkisini yazarın sakin anlatımı ile sarsıcı bir biçimde okuyoruz. Genç teğmenin acıma duygusunun benliğini ele geçirerek düşüncelerine, hayatına sınır koyamaması, hayır diyememesi, başkalarının düşünceleriyle yol alması gibi karşılaştığı birçok durumda "ben olsam ne yapardım?" sorusuna cevap arıyorsunuz. Karakterlerin ruhsal durumları, psikolojik tahlilleri yazarın bir karakteri oluşturmada ne kadar usta olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyor.
Son cümlesi benim için berceste mısra niteliğinde:
"İnsanın vicdanı hatırladığı müddetçe, hiçbir hata unutulmuş değildir."
Tolstoy'un okuduğum ikinci kitabı olan Kreutzer Sonat'ta yazar kadın - erkek ilişkilerini, evliliği, kadına ve erkeğe düşen rolleri hakkındaki düşüncelerini bir yolcu treninde sohbetler eşliğinde okuyucuya sunuyor. Dili bakımından akıcı, hızlı okunsa da; anlattıkları bakımından beni hayal kırıklığına uğrattı.
İlişkilerde daha çok kadını doyumsuz bulmak, günah keçisi ilan etmek gibi direkt anlatımlar varken erkekler hakkında dolaylı anlatımlar vardı. Bana daha çok gözlem ve tespit yapmaktan ziyade suçlu aramak gibi bir anlatım yolu tercih etmiş gibi geldi.
Gorki'nin bu eseri kendi hayatını yazdığı üçlemeden sonuncusu. Okuma aşkıyla yanarak üniversite eğitimi için Kazan'a gelir ama umduğu gibi okuyamaz. Çünkü hayat üniversitesiyle karşılaşarak hayattan alabileceği bütün dersleri almış, hayat okulunda yaşamla iç içe geçmiş, görmüş, geçirmiş, öğrenmiş ve mezun olmuştur. Bu üçlemeyi kısa zamanda, üç kitabı peş peşe okudum. Bundan sonra okuyacağım Gorki kitaplarına bu yolculuk sonunda hazır olduğumu düşünüyorum.
Gorki'nin otobiyografik üçlemesinin ikinci kitabında, 10 -15 yaşları arasındaki hayat yolculuğu, hayat mücadelesi, küçük yaşta işçi sınıfına dahil olması, 19.yy'da Rusya'nın dine bakış açısı, inanç gibi pek çok konu işlenmiş. Bugün Gorki'nin işçi sınıfı hakkında düşünceleri ve bakış açısını aslında yaşadığı bu dönemlerde edindiği tecrübelerle kazandığını düşündüm.
Gorki'nin otobiyografik üçlemesinin ilk kitabı. Bu kitabı elime aldığımda bir fotoğraf albümüne bakar gibi, anları "anı" yapan birçok yaşanmışlığı gözümün önüne getirdi satırlar, kalbimi acıttı. Gorki'nin çocukluğunda yaşadığı kayıplar, yoksulluk, şiddet gibi bir çocuğun tanık olmaması gereken ne varsa Gorki'nin içinde bulunduğu gerçeklikleri okuyorsunuz, okurken dramatize edilmiş hiçbir şey yok. Hatta o kadar olağan anlatılmış ki, tramvatik birçok konu sadece birkaç cümle ile geçiştirilmiş. Gorki'nin belli bir yaştan sonra bu hikayeyi kaleme almak için çocukluğuyla yüzleşmesi düşüncesi bile beni sarstı.
Kitapta beni gülümseten ve Gorki'nin çocukluğundaki büyük kahramanı olarak nitelendirebileceğim anneannesi ile diyalogları, anneannesinin hikayeleri ve Gorki'yi teskin edişleri.
Milli Mücadele döneminde İstanbul'dan ayrılıp Orta Anadolu'da yaşamak zorunda kalan bir aydının gözünden savaşa, aşka, siyasete, köylüye bakışın anlatıldığı bir kitap Yaban. Roman kurgusu içinde tarihi gerçekliğe tanıklık ederken bir yandan da romandaki karakterlerin psikolojik ve sosyolojik tasvirleriyle o dönem insanının ruh halini anlamımıza yardım ediyor. Karaosmanoğlu, romanda köy halkının, aydınları "yaban" olarak nitelendirmesi ve aralarındaki bakış açısı farklılığını, bu farklılığın bir kibre dönüşmeden muazzam bir anlatımla okuyucuya yalın bir dille sunmuş.
Her yaştaki insanın okuyabileceği, "irade" ile "nefis" arasındaki mücadelede nasıl iradenin galip geleceği, içimizdeki tembeli nasıl alt edip harekete geçebileceğimizi, iç disiplinimizi nasıl sağlayabileceğimizi anlatan bir başucu kılavuzu. Bence zaman zaman okunabilecek, insanın kendini eğitmesi için, kendisinde eksik gördüğü yanlarını iyileştirebilmesi için, kendine bir iyilik yapması için önerebileceğim bir rehber.
Genç bir adamla yaşlı bir adamın hayat üzerine sürdürdüğü ikili diyaloglarında, vicdan, merhamet, iyilik gibi mefhumları sorguladığınız, yaşlı adamın insanı makineye benzeterek, içindeki efendiyi memnun etmek için bir başkasına iyilik yapıldığı savı ile size bu kavramları yeniden düşünmeye sevk edecek. İlk basımında yalnızca 250 adet ile belirli bir zümreye sunulan bu kitaba bugün erişebildiğimiz için bence şanslıyız.
Nobel ödüllü İtalyan yazar Luigi Pirandello'nun güçlü mizahının etkilerinin görüldüğü bir solukta okunabilecek bir kitap. Az bilinen kitaplardan olmasına karşın bana okuma serüvenimde haz veren saatler yaşattı. Kitapta kimlik arayışı, hayatta başka bir kimlikle var olma çabası, ölmeden ölmek ve tekrar dirilmek, başka bir kimliğin gölgesine sığınarak hayatta kalmaya gibi insanı sorgulatan birçok merhale söz konusu.
Kitapta, gerçekten sevmenin ne demek olduğu üzerine okuyabileceğiniz; sevgide vermenin almadan üstün olduğu, anne-baba-kardeş-Yaratıcı sevgisinin bizdeki yerleri ayrı ayrı ele alarak incelenmiş. Yazar, sevgi ve saygının bir bütün olduğunu, sorumluluğu saygı olmadan hissedersek o zaman zorbalığa dönüştüğü, ayrıca bir konuda yoğunlaşmayı öğrenmeden sevgiyi öğrenemediğimizi anlatmış. "Eğer yalnız başımıza oturup kitap okuyabiliyorsak, TV seyredebiliyorsak, yani o anda o şeye yoğunlaşabiliyorsak o zaman sevmeyi de öğrenebiliyoruz demektir."diyor.
Kitabın en güzel mesajı, gerçekten sevebilmek için önce kendimizi sevmeyi öğrenmemiz gerektiği, bunun narsistlik olmadığı, kendini sevmeyen birinin başkasını sevemeyeceği.
Hayat hepimizi çocukluk hikayelerimizin dönüştürdüğü yolculuğu yaşamaya muktedir kılıyor, kitaptan çıkardığım en büyük ders bu! Hikaye dediğim aslında, çocukken bilinç dışına ittiğimiz hislerimizin; görmezden geldiğimiz, üzerine düşünmediğimiz, yok saydığımız tüm duyguların bizi bir hortum gibi içine çektiği; ileride ebeveyn olarak bir çocukla başlayan hikayemizde bilinç dışımızdan fısıldayan duygularla, kendi görünmezliklerimizi kendi çocuğumuza yaşatabilir, böylelikle nesiller boyunca duygusal bunalımlarımızı miras olarak aktarabileceğimizden bahsediyor. Özetle, her duygumuzla yüzleşmemiz gerektiğini, anne/babaların çocuk doğduğu andan itibaren onların bir birey olduklarını hatırlamalarını, tüm duyguların hakkını vererek açığa çıkarmamız gerektiğini vurguluyor. Kitap boyunca verdiği örnekler çok etkileyiciydi, çoğu sayfayı tekrar tekrar okudum. Her bireyin kendi çocukluk yolculuğunu anlamlandırması, ebeveynlerin, anne/baba adaylarının okuyup ders çıkarması gerektiği müthiş bir öğreti!
