Sokrates sormuş;
-Kimdir insan,insan nedir?
Agoradaki öğrencileri;
-Onu bilmeyecek ne var, iki ayaklı, tüğsüz bir yaratık, demiişler,.
Ertesi gün, pazar yerine tüyleri yolunmuş bir horozla gelen Sokrates, canlı hyayvanı gösterek sorusunu yenilemiş;
-Yani böyle bir şey midir insan dediğiniz?
- Bilgelik nedir bilmiyorum efendim. Ama bildiğim bir şey var. Bu derede amaçsız dolaşıp durmaktan usandım artık! Kendime karşı dürüst olmak istiyorum. İleriki yıllarda bilgisiz bir yaşlı gibi köşeye çekilip boşu boşuna tükenen yıllarım için yakınmak istemiyorum.
Sayfa 10 - ÖzyürekKitabı okudu
Bilgelik nedir bilmiyorum efendim. Ama bildiğim bir şey var. Bu derede amaçsız dolaşıp durmaktan usandım artık! Kendime karşı dürüst olmak istiyorum. İleriki yıllarda bilgisiz bir yaşlı gibi köşeye çekilip boşu boşuna tükenen yıllarım için yakınmak istemiyorum.
Diyojen'e "Sahip olunan şeylerde tezyin ve çirkinleştirme nedir ki?" diye soruldu.
Cevaben Diyojen,
#Tezyin yani güzelleştirme;
-Zihni hikmetle olgun hale getirme,
- Aklı edeble cilalama,
- Şehveti iffetle perdeleme,
-Gazabı yumuşak huyluluğa terk etme,
-İhtirasların önünü kanaatle kesme,
-Cesedi zühd ve takva ile terbiye etme,
#Çirkinleştirme ise;
- Zihnini hikmetten halî kılmak,
-Edebi zayi ederek aklı kirletmek,
- Hevaya uyarak şehveti harekete geçirmek,
- İntikam almak için gazabı tahrik etmek,
- İstekle hırsa yardımcı olmaktır.
Sayfa 51 - İnsan yayınlarıKitabı okudu
Eflatun'a İki Soru
Hiçbir zaman kahkaha ile güldüğü görülmemiş,
toplumun kötülüklerinden ve nahoş hallerinden kaçmayı kendine düstur edinmiş olan Eflâtun'a iki soru sormuşlar.
Birincisi; "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan iki davranışı nedir?”
Eflâtun tek tek sıralamış:
"Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele
ederler. Ne var ki sonra çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama
sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar.
Sonuçta, ne bugünü, ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler...”
Sıra gelmiş ikinci soruya; "Peki sen ne öneriyorsun? ”
Bilge yine sıralamış:
"Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın! Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır. Ve önemli olan; hayatta, en çok şeye sahip olmak
değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır... ”
Sayfa 79 - İnsan yayınlarıKitabı okudu
İlahi kıvılcım...
Gerçekte dış dünya bizim gördüğümüzden ibaret değildir; Şu halde, bu dünyada maddi olan hiç bir şey önemli değildir. O halde nedir önemli olan? her yerde, her zaman ve tüm insanlar için mevcut olandır önemli olan. Yani, ilahi kıvılcım, hayatımızın ruhani esası.
Sayfa 177Kitabı okudu
Günümüzde şiiri, şiirden çok felsefeyi birer ölü sanat haline getiren nedir biliyor musunuz? Hayattan kopmuş olmaları. Eski Yunan'da şairin hayatı bile şiirseldi; filozofun hayatı, felsefesinin hayata geçirilmiş haliydi; böylece hayata karışırlardı, birbirlerini görmezden gelmeleri, felsefe şiiri besledi, şiir felsefeyi anlatırdı, hayranlık verici bir inandırıcılığa ulaşırlardı. Bugün güzelliğin hiçbir etkisi yok; eylem de güzel olup olmamaya aldırmıyor artık; bilgelik ayrı oluşuyor.
Sayfa 108Kitabı okudu
Bilgelik sevgisi
Felsefenin kendisi sanki bu dairedir. Varsayalım ki, kendimizi bu dairenin çemberinden doğrudan kurtaramayız, ancak yine de buna bir göz atabiliriz. Bakışımız hangi yöne yönelmelidir? Yunanca philosophia sözcüğü, bize yönü göstermektedir.
Bilgelik sevgisi
Nedir bu -felsefe sorusuna verilen yanıt, ne zaman felsefi bir yanıttır? Biz ne zaman felsefe yaparız? Belli ki filozoflarla konuşmaya girdiğimiz zaman. Filozofların sözünü ettikleri şeyi onlarla enine boyuna konuşmak, buna dahildir. Hep aynı şey olarak filozofları ilgilendiren şeyi birlikte - enine - boyuna - konuşmak, dialegesthai anlamındaki legein’dir. Diyalog halindeki konuşmadır. Diyalogun zorunlu olarak bir diyalektik olup olmadığı ve ne zaman diyalektik olduğunu, açık bırakıyoruz.
Bilgelik sevgisi
Yeniçağ felsefesinin sona erişini nerede aramak gerekir? Hegel’de mi. yoksa Schelling’in geç dönem felsefesinde mi? Peki durum. Marx’ta ya da Nietzsche’de nedir? Yoksa onlar, Yeniçağ felsefesinin rayını artık terk etmişler midir? Eğer hayır ise. onların yeri nasıl belirlenebilir?