Pervaneye kişilik isnad edip, ihtiyâri ile kendini yaktığını ima eden şu başlık;
"Pervane Niye Kendini Yakar", bir edebî metne
ait değil. Pervanenin malum yanışını, ışık kaynağı ile görüş açısı arasındaki açılar bakımından izah eden bilimsel bir makalenin
başlığı.' Özetlemek gerekirse, henüz yapay ışık kaynaklarının bilinmediği milyonlarca yıl önceki bir başlangıçta ay ışığına yönelerek yönünü bulmaya alışmış olan pervane, süreç içinde zuhur eden yapay ışık kaynaklarına yönelmeye başlıyor. Ve bu kaynağa bakışında teta açısı doksan dereceden büyükse pervane kaynaktan uzaklaşıyor. Eğer teta doksan dereceye eşitse ışık etrafinda bir
çember çizdikten sonra geçiyor ve gidiyor. Ama eğer ışık kaynağına teta açısı doksan dereceden küçük bir görüş açısıyla bakıyorsa
pervane, helezonlar çizerek ona yaklaşmaya başlıyor ve sonundaateşe düşerek yanıyor.
Böyle diyor fizikçi.
Gül ile bülbülün muaşakasında da botanikçi, bir sebep-sonuç buluyor ve bülbülün gül fidanı üzerindeki konaklamasının ilişkisi
beslenme gayeli olduğunu ifade ediyordu.
Edebiyatçınin yorumundan ne kadar farklı.
Fizikçi pervaneyi teta açısıyla, botanikçi bülbülü beslenme ihtiyacıyla izah ede dursun, şair koskoca bir aşk fark ediyor bu ilişki etrafında.
Sayfa 136 - Timaş Yayınları, 22. Baskı, Ekim 2015