Umran Nazifle yaptığı bir konuşmada Sabahattin Ali hikaye anlayışı ile hikâyelerinin yapısı üstüne ufak bazı açıklamalarda bulunur: "Hikâye yazmak hayli güç bir iştir. Güçlüğü nisbetinde nankördür. Şiir insanda yarattığı lirik heyecanın derecesi kadar uzun ömürlü olur, fakat epik eserin hayatı yarattığı insanların hakiki bilgisine, canlılığa
Taciz ve tecavüzle mahvolan hayatlar ve SUSKUNLUĞUMUZ!!!
Güldünya töre cinayetlerinin sembol ismi oldu. (2004)
Töre cinayetiydi ama aslında bir ensest cinayetiydi de. Türkiye'de töre ve tecavüz cinayetlerinde sembol isim oldu Güldünya; kitaplara, şarkılara, tezlere konu edildi. İnsan Hakları 2007 raporunda aile içi şiddetin örneği olarak gösterildi. Sanatçı Aylin Aslim, "Güldünya"
"... biz de Çanakkale ateşinden geçerek yeniden uyanıp milletleşmeye başladık. Dirildik. Bu milletleşme emperyalizme karşı bir uyanış ve tepki olduğu için ırka dayalı değildi. Yurt içi bir kenetlenme, dayanışma, bilinçlenme olarak belirdi. Soya dayanmayan, özü yurtseverlik olan bu birleştirici, kucaklayıcı, insanca anlayış Cumhuriyet döneminde netleşti. Atatürk milliyetçiliği diye anıyoruz. Bu anlayışa karşı çıkanlar var. Yurtseverliğe kimler, neden karşı çıkar? Takdir sizlerin."
Sayfa 636Kitabı okudu
Tam insan bilgilenme ve bilinçlenme yoluyla aydınlanmanın ışığından geçmiş, aydınlanmanın verileriyle donanmıştır. Soran, sorgulayan aydınlığı arayan bir kişiliği vardır. Bu tür kişilik kumaşının dokunduğu tezgah da eleştirel okumadır.
“Özgürlükler verilmez alınır” tarih boyu kullandığımız önemli bir slogan. Ama örneğin köleler hiçbir zaman kendi kavgaları, çabalan ile özgürlüklerini almadılar. Gerek Amerika’da, gerekse Avrupa’da köleler, ekonomiler serbest işgücü dolaşımını gerektirdiğinden azat edildiler. En azından ikibin yıllık bir geçmişi olan kölelik, ikibin yıllık öfke, nefret ve bilinçlenme sonucu değil; kölelere ihtiyaç kalmadığından, kapitalizm başka nitelikte bir emek gücü gerektirdiğinden ortadan kalktı.
...belirtmek gerekir ki, devlet tarafından desteklenen ideoloji Panislamizm ve Osmanlıcılıktı; genelde belirtildiği gibi Türk milliyetçiliği değildi. İttihadçı çevrelerde artan bir milliyetçi bilinçlenme vardı ve bu, bir Rusya Türkü olan Yusuf Akçura’nın çevresinde toplanmış Türk Yurdu grubunda kendini ifade ediyordu. Ancak bu grup düşüncelerini çok açık ifade edebilse ve özellikle basında sesi çok duyulsa da, hükümet politikasında, özellikle de dış politikada hükümet ideolojisi üzerinde etkisizdi. Bunun sebebi sadece kısmen pragmatikti ve daha çok hem yönetici seçkin sınıfın hem de seferberlikte olan genel halk kitlelerinin bilinç düzeyiyle ilgiliydi. İmparatorluktaki halkın büyük kısmı Müslüman’dı ve henüz simgeleri olmayan milliyetçilik yerine dinî dayanışma isteğinden daha kolay etkileniyorlardı. Halifelik ve saltanatı kuşaklardır birleştirmiş olan Osmanlı Hanedanı’nın sahip olduğu karizma da dinî çağrıları kolaylaştırıyordu. Ayrıca, İslami dayanışma çağrısının sadece Arap taşrası ve Kuzey Afrika’da değil, aynı zamanda İttihadçılar ve Almanlar’ın düşmanlarına karşı ayaklanmalar çıkmasını umdukları İran, Afganistan ve Hindistan’da da etkili olması beklenmekteydi.
Bir kadın oyuncu olarak, fiziksel güzellikten daha çok beyin güzelliğinin önemli olduğunun bilincindeydim. Bu bilinçlenme, bu farkındalığım kendimi eğitmemde, insan olma çabalarımda da yararlı oldu.
“Özgürlükler verilmez alınır” tarih boyu kullandığımız
önemli bir slogan. Ama örneğin köleler hiçbir zaman kendi
kavgaları, çabaları ile özgürlüklerini almadılar.
Gerek Amerika’da, gerekse Avrupa’da köleler, ekonomiler serbest işgücü dolaşımını gerektirdiğinden azat edildiler.
En azından ikibin yıllık bir geçmişi olan kölelik, ikibin yıllık öfke, nefret ve bilinçlenme sonucu değil; kölelere ihtiyaç kalmadığından, kapitalizm başka nitelikte bir emek gücü gerektirdiğinden ortadan kalktı.