İYİ GECELER :)
Zamanın birinde bir memlekette, ağzından küfür eksik olmayan bir adam yaşarmış. Nerde hoşuna gitmeyen bir durum görse basarmış küfrü. Memleketin en küfürbaz adamı olarak nam salmış tabi. Herif bu kötü namından rahatsızlık duymaya başlamış; fakat küfretme alışkanlığından da bir türlü vazgeçemiyormuş. Gitmiş bir tekkeye. Şeyh efendiden derdine
Sayfa 172 - Hah ha, hah ha :DKitabı okudu
Bugün okuduğum muhteşem bir alıntı. Çok çok sevdim o kadar haklı ki
Babaannem ılık bir ikindi üzeri vefat etti. Babam, emin olmak için ağzının önüne ayna tuttu ve sonra hafif bir ses tonuyla, “Vefat etti annem” dedi. “Allah rahmet eylesin.” Çocuk aklımla babamın yaşadığı sükunete bir anlam veremedim. Sonra annemden öğrendim. O gece yorganın altında hıçkıra hıçkıra ağlamış babam.
Tevekkülü, isyan etmemeyi o gün
Feryat, figan, sokak sokak arar dururum. Kaldım evsiz...
Benim bir gece annem öldü. "Evim başıma yıkıldı" deyimi var ya hani, ben onun anlamını o gece anladım, yıkıldı evim barkım. Bir daha hiçbir avize aydınlatmadı o köhne odaları, hiçbir boya beyazlatmaya yetmedi o bomboz duvarları. İnanır mısınız, bilmem. Bir daha hiç yemek kokmadı hiçbir ev. Ne o sabahları evin içine sinen kızartmanın, ne de merdivenleri adımlarken gelen taze fasulyenin kokusu olmadı. Hatta ben bir gün, sırf bir evim olsun diye evlendim de. O yemeklerin kokusu o dört duvarı ev yapar sandım, evet öyle sandım. Ve dahası annemin evlatlarını sevdiği gibi seversem insanları, o merhametle, o sabırla; ben de öyle sevilirim ve bu yoksunluk diner sandım. Ama olmadı ne o yemek kokuları ev yaptı o dört duvarı, ne de herhangi bir merhamete maruz kaldım. Şimdi cebimde bir anahtarlık var, ucundada üç beş anahtar, ve açtığı hiç bir kapı benim evim değil. Baba için evin direği derler ama annede evin çatısıymış meğer. Evi baba ayakta tutuyor olsa da, evi ısıtan, aydınlatan, koruyan çatıymış... Bunu bize öğretmediler.
Gerçekten büyük şair İsmet Özel, adeta sözcüklerle oyun oynuyor. Kelime oyunlarımdan anlayanlar derin hislere ve düşüncelere dalabilir diyor sanki...
Tekrar tekrar okuduğum cümleler vardı. Daha önce Erbain kitabında da rastladığım ve tekrar aynı hisleri yaşatan, beni tekrar aynı noktadan yakalayan cümleler...
"Gözlerim nemli değil
Gözlerim namlu"
Diyor yazar. Uzun uzun düşündüm bu cümleyi, acaba dedim ilk duyduğum gün bana düşündürdükleriyle heba etmişmiyimdir bu cümleyi. Şimdi ne düşündürmüştü bana? Ne anlamıştım bu cümleden?
Bir savunma, bir başkaldırış olmalıydı bu, belki bir tür isyan.
Bir cümlesinde soruyordu İsmet Özel
"Kalbime döneceğim ama hangi yolla?" Bu cümle bana 
İsmail Kara hocamın "Aramakla bulunmaz ama bulanlar arayanlardır." sözünü hatırlattı.
İnsan zaten hep bir arayıştadır. Bu noktada bize yolumuzu bulmak ve kalbimize ulaşmak için kılavuz olacak değerlerimiz ve inancımız devreye girmelidir. Rabbim kalbimizle aramıza mesafe koyacak kadar şuursuz eylemesin inşaAllah diyelim.
Başka bir cümlede ise;
"Öyle yoruldum ki, yoruldum dünyayı tanımaktan" diyerek, dünya hayatına olan bıkkınlığını haykırmış gibi, her şeyin gelip geçici olduğunu gözümüze sokuyor bu cümle...
Cümleler, anlamlar biter mi İsmet Özel' de, bitmez. Velhasılıkelam hayata bir anlam veremeyip, yorulduğunuzu hissettiğinizde İsmet Özel'in gizemli, derin cümleleri dinlenmeniz ve hayatı yorumlamanız için bir durak olabilir. :)
Evrim Hakkındaki Kitapların Kısa Bir Listesi
Evrimağacı sitesinin evrime dair okunmasını tavsiye ettiği kitap listesidir. İhtiyacı olanlar için paylaşayım dedim. İyi okumalar
Evrimin Temelleri ve Genel Evrim ile İlgili Kitaplar
Evrim Kuramı ve Mekanizmaları, Çağrı Mert Bakırcı, Kor Kitap (Evrime sağlam bir giriş yapmak ve/veya aklınızdaki hatalı bilgilerden arınmak için bu kitapla