"Adı, Tahtakale imiş. Manzara, mevsimden dolayı, biraz değişmiş. Çilekler gitmiş, dağ armutları, elmalar, kestaneler gelmiş. İplere dizilip satılan ve kehribar tesbihlere benzeyen alıçlar. 'Melki' dedikleri kanlıca mantarı. Tanpınar'ın yazdığı gibi, başka bir dünyanın, zamanın içindeyiz. Böyle iyi. " 
İbrahim Tenekeci
Ben bu kitabın muazzam satırlarının tanıtımına bir dergide rast gelmiştim. İyiki de denk gelmişim.
Tanıtım da şöyle yazıyordu "Masalsı bir gezi kitabı" kendi kendime demiştim ki bir gezi kitabı nasıl masalsı olabilir ? Sanki çokta gezi kitabı okumuşum gibi. Bu kitap benim ilk gezi kitabım oluyor.
Kitap nasıl mı masalsı üstüne bir de nasıl şiirsel olabiliyor üstelik hiç masaldan ve şiirden bahsetmemesine rağmen inanın benim de aklım almadı, akıl alır gibi değil ama yine de öyle.
Doğanın zaten kendisi bir masal ve şiir ama yazarın da yeteneği su götürmez bir gerçek.
Yazar doğanın güzelliklerini, gerçeklerini, biz insanlara tenkitlerini ve kendi hikayelerini o kadar özenerek yazmış ki masal gibi bir kitap çıkmış işte ortaya yukarıdaki alıntı mesela benim için gerçek bir şiir.
O satırlarla birlikte ben daha önce hiç gitmediğim bir yere gittim, gördüm, hissettim.
Yazar bir dağda mı, ormanda mı, bir köy meydanın da bir elma bahçesinde, bir mağarada yeni bu su tadımı mı yapıyor? Bende ordaydım ve bende sanki o suyu içiyordum.
Bu kitabı özellikle idareciler ve sonrada herkese okumasını tavsiye ediyorum.
Doğaya, hayvana, insana ve insanlığa kıymet verilen ve de merhamet duyulan günler dilerim. İbrahim Tenekeci}
Tekrar Ömer Seyfeddine, Ülkücü Bir Yazarın Romanı'na döndü... 1968 yılında basılan bu otuz yıllık kitabın arka kapağında Ömer Seyfeddin'in askeri üniformalı bir resmi ve resmin al- tında bir paragraflık bir not vardı. Okudu:
"Evet, İtalya Muharebesi, Balkan Muharebesi... Ben Yanya Kalesinde esir oldum. Yunanistanda bir seneden ziyade esirlik... İstanbula gelip kendimi toplamaya başlaya- cağım zaman annemin ölümü... Sonra Cihan Harbi... İşte dört senedir bu felaketli harbin buhranı içindeyiz. Yarım okka ekmek otuz kuruşa satılırken kim edebiyatla uğraşabilir? Ama ben uğraştım."
Sayfa 35 - Çoban
"Tutku" gibi, “üstün coşku" gibi sözcükleri öğreniyoruz ama kitabın sayfalarında kalıyorlar. Kimi kez onları ters-yüz etmeye, arkalarında ne olduğunu çözmeye çalıştığımızda ise anlatılan öyküler bir kadın ya da bir kerhane ya da bir afyon gecesi ya da bir savaş ile ilgili. Korkuyoruz. Tutkudan korkuyoruz, aşırı aşkla, aşırı sevenlerle alay ediyoruz. Yine de korkunç bir duygu özlemi içindeyiz.
Sayfa 177Kitabı okudu
