Şiir
Ah Ulan Rıza
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Sonun Sonsuzluğu
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
Sayfa 7Kitabı okudu
Beklenenin Akisi
Müphem bir sabahın gününde
Mavi kapımı çalsan ansızın
Paslanmış yorgun tokmağına
Sihirli elin dokunsa
Ve sonra kapıyı açsam
Nelere bedel olur
Biliyor musun?
İçinde kıyametler kopsa da.
Vazgeçme asla umutlarından,
Bil ki çiçek açacak dallarında
Yine her geçen kışın ardından.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bu sabah gök güzel, mavi, tertemiz;
İçimden geçiyor aydınlık bir iz.
Öyle bir saadet ince belirsiz,
İnandım ki artık ben gülüyorum.
Bu sabah sütünü emdim sevincin;
Düştü kabuk gibi haset, fitne, kin;
Umut kirmeninde eğrilmek için
İpek gibi tel tel sökülüyorum.
Kovdum yüreğimde yatan garibi;
Bu sabah şu ufkun benim sahibi.
Bir ışık içinde akan su gibi
İçimden içime dökülüyorum.
Sayfa 53 - ŞikayetKitabı okudu
Olaki yürürüm bir başka aşka
Ya da yürürüm mavi olmayan bir gülüşe
Unutmaki tek aşk olduğum sensin
Aşık olduğum değil
Karanlıkla süzülüyor içime yıkım
Dur diyorum yıkılıyorum
Uçurumları baş ucuma koyuyorum sonra
p u s u m e t i n l e r i
I.
savurarak
kirpikleri filtresi ıslatılmış ve dişlenmiş
bir kar tortusunun yerleştiği geceden, dışarı bir balkon gibi uzanan iri
gözleriyle yeni ölmüş bir timsahın
henüz buharlaşmamış şaşkınlığına bitişik bir ruha teslim ettik
elbirliğiyle
siyah kuzgunları.
gagalarımızda fosilleşmiş baldır aryaları.
yurdumun dışı: çelik gemici
Sayfa 85 - Sel yayıncılıkKitabı okudu
1.
Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van'da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanın seccade Acem mülküdür
ŞİİR
Kadın kendini gösterdi usulcana
Çekingenlikle koşulu beyaz usulcana
Gittiler gözleri aşka yaşamaya yangın
Gidip gelenler oldu gitti geldiler.
Kadın saçlarını getirmedi uzakta tuttu
Umutsuzlukla dolu soyunuk uzakta
Düştüler karanlıkta aralık aralık
Düşüp ölenler oldu düştü öldüler.
Kadın gözlerini koydu ortaya
Bir mavi bir gökyüzü aldı çevrelerini
Sevdiler sonsuz bir maviyle alıngan
Sevip yaşayanlar oldu sevdi yaşadılar.
1953
Gittiler gözleri aşka yaşamaya yangın
Gidip gelenler oldu gitti geldiler.
Kadın saçlarını getirmedi uzakta tuttu
Umutsuzlukla dolu...
Düştüler karanlıkta aralık aralık
Düşüp ölenler oldu düştü öldüler.
Kadın gözlerini koydu ortaya
Bir mavi bir gökyüzü aldı çevrelerini
Sevdiler sonsuz bir maviyle alıngan
Yapı Kredi Yayınları
Şiir
Kadın saçlarını getirmedi uzakta tuttu
Umutsuzlukla dolu soyunuk uzakta
Düştüler karanlıkta aralık aralık
Düşüp ölenler oldu düştü öldüler.
Kadın gözlerini koydu ortaya
Bir mavi bir gökyüzü aldı çevrelerini
Sevdiler sonsuz bir maviyle alıngan
Sevip yaşayanlar oldu sevdi yaşadılar.
Sayfa 31 - YKY, 1953Kitabı okudu
kendine ait bir oda/ virginia woolf
“…kısa bir süre içinde yok olacak dünyanın güzelliğinin iki sivri ucu vardır, bu uçlardan biri kahkaha, biri ıstıraptır ve bu ikisi kalbi delik deşik ederler.”
“gökyüzünün mavi topraklarında binlerce yıldız yanıp sönüyordu. insan kendini gizemli bir toplumda yalnız hissediyordu. bütün insanlar yatmış uyuyorlardı. -yüzükoyun, yatay,
"Mevsimsizdir şiirler...
Tıpkı aşk gibi, Ne zaman insanın yüreğine düşeceği belli olmaz."
Serpil Özkan~ Bir Mavi Düştü Şiir
Şiir
Yorgun düştü
Kalemim, elim
Hasretini anlatmaktan
Kurudu mürekkebim
Seni anlatmaktan
Islandı kağıdım
Gözlerimden dökülen
Yaşlardan
Uzanıp yüreğine gizlice,
Silsem tüm hüzünlerini
Gülümsetebilsem sessizce,
O yağmur bulutu gözlerini.
Sayfa 16Kitabı okudu