Karısı Firuzeye yazdığı şiir..
dön kadınım dön...
geri dön ansızın
“sensiz tadı yok ne baharın, ne kışın, ne de yazın
dört mevsim seni bekler...perme-perişan ayvazın
dön kadınım dön...
dön ansızın yeter ki dön...
güneşim ol harında yanayım
depremim ol göçük altında kalayım denizim ol dalganda boğulayım öderim ben ihanetin kefaretini yeter ki gel...kurbanın olayım
bir çığ
1980Kitabı okudu
Mavi Gözlü Hanımefendi
...
Merhaba hanımefendi
Ben kimsesiz şiirlerin sahibi
Yalnız, bir başına yaşayan
Daha üç yaşındayken
Hayatın acımasız yüzüyle tanışmış
Gurbetin, hasret sokağında
Duvarları, savaşın izleriyle
Ekim Ayı Hikaye Etkinliği/ Rüzgar-ı Berceste
Rüzgarı Berceste
Geceydi...Bir sokak...yürüyordu adam...yaşı 30...yolun yarısına 5 kalmıştı.Ama bu umrunda değildi...
Ellinde karanfiler...Mutluluk ruhuna yayılıyordu.Sevdiği kadına ulaşmak için daha çok sıklaştırdı adımlarını...az kaldı...merdivenler..ve kapı...
Tak...tak...
-Kim o?
"Burçinim ben geldim birtanem..."
-Bu ses
Yitirilen...
💙💙💙
Ola ki Yürürüm Bir Başka Aşka
Ya da Yürürüm Mavi Olmayan Bir Gülüşe
Unutma ki Tek Ask Olduğum Sensin
Aşık Olduğum Değil
Karanlıkla Süzülüyor İçime Yıkım
Kadın kendini gösterdi usulcana
Çekingenlik koşulu beyaz usulcana
Gittiler gözleri aşka yaşamaya yangın
Gidip gelenler oldu gitti geldiler.
Kadın saçlarını getirmedi uzakta tuttu
Umutsuzlukla dolu soyunuk uzakta
Düştüler karanlıkta aralık aralık
Düşüp ölenler oldu düştü öldüler.
Kadın gözlerini koydu ortaya
Bir mavi bir gökyüzü aldı çevrelerini
Sevdiler sonsuz bir maviyle alıngan
Sevip yaşayanlar oldu sevdi yaşadılar.
1953
Sayfa 23 - ÜVERCİNKA
Benim evim yollar!
Evini arıyordu kadın
Tenha sokaklardan, izbe caddelerden geçti.
Bacası tüten bir ev gördü, girdi içeri.
Asık suratların gölgeleri dolaşıyordu duvarlarda
Oysa kadın, hasretti mutluluğa.
Burası, dört duvardan başka bir yer değil, dedi kadın.
Düştü yeniden yollara.
Mavi köylerden, ışıklı şehirlerden geçti.
Yemyeşil bir ova gördü, koştu hemen.
Çölde
ve bir gün şunu buldum
aşka benzer neşesi
yalnızdım çok yalnızdım
aşk başka mavi başka
oy farfara farfara
herkes düştü yollara
Sayfa 445 - PDFKitabı okudu
Nevala Kasaba
OTUZÜÇ KURŞUN
1.
Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van'da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Sonun Sonsuzluğu
1
Acı, bir ırmak gibi
Doluyor yüreğime
Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
Beni artık ne çiçekler
Ne çocuklar kurtarır
Ne de o her gün
Yinelenen doğum.
Sayfa 7Kitabı okudu
İçinde kıyametler kopsa da.
Vazgeçme asla umutlarından,
Bil ki çiçek açacak dallarında
Yine her geçen kışın ardından.
Sayfa 27Kitabı okudu
