Özümden Sözüme
Hey okumadan geçme...!
:)
Özümden Sözüme
Şimdi şöyle söyleyim arkadaşlar okuduğum bu kitap bir deneme kitabıdır . Daha önce okuduğum deneme kitapları neydi ?diye soruyorum kendime . Sanırım o yazarlar kitaplarıyla bizi denediler yada denemişler diyesim geliyor .
Ahhh !
Böyle bir eser okumadım ben . Yani şimdi
Çok yoruldum. Her şeyden. Kalbimin ağrısından, beynimi kemiren düşüncelerden, uyuyamadığım için şişen gözlerimden, saç diplerimden ayak tırnağıma kadar yorgunluğumu hissediyorum. Artık dayanmak istemiyorum, en kötüsü de ne biliyor musun? Bu yorgun kalbimin nedenini bilmiyorum. Kalbim neden bu kadar acıyor? İnanın ki nedenini bilmiyorum. Sanki biri sarılsa "geçecek" dese yemin ederim ki inanacağım...
Sarıldığında tüm yaralarım geçecek sanki. Ama olmuyor kimse hiçbir şey sormuyor. Ben geçmişe aitken kimse benimle hayata aynı pencereden bakmıyor. Belki de kimsenin umurunda değilim. Kim bilir belki bir gün beni de düşünen olur...
Bu not kendime:
Güzel kalplim, hayal dünyası uçsuz bucaksız garibim. İnsanlara hak ettiğinden fazla değer vermekten vazgeç, hiç kimse vazgeçilmez değildir. Anla artık! Lütfen anla artık. Geleceğin yanlış insanlardan daha değerli.
Herkese söylediğin şu cümleleri kendine de söyle:
"Mutlu olduğun için değil, mutlu olmayı hak ettiğin için yüzünden tebessümünü eksik etme."
Hep insanlar ne der diye hayatını devam ettirme, kendi kararların kendi hayallerinin peşinden koşmayı asla bırakma... Kimin ne düşündüğü önemli değil, Rabb'inin senden razı olacağı ve hoşnut kalacağı bir kul ol.
Uçsuz bucaksız hayal dünyamda koşup, gülüp pembe bulutlar üstünde koşan sen. Anlaştık mı? Sana söylediğim tavsiyelere uyacak mısın?
+ İnşaAllah, nasip. 🤲
youtu.be/bQuTbztehhA
Garip..
Gündüzün rengine benzemez gecenin rengi, üşütür ayaz korkutur karanlık, bir gariplik bir hüzün var içimde ya bu şehirde ben fazlayım ya da yanımda biri eksik........
Yazdım ve sildim konuşmak istedim ama sustum ağlamak istedim fakat ağlayamadım gülmek istedim ama olmadı biri beni dinlesin istedim ama hiçbir zaman kendimi tam anlamıyla anlatamadım bir şeyler hep eksik kaldı bir şeyler hep içimde kaldı bir şeyler ne kadar istesemde yolunda gitmedi ve tüm bunlar beni mahvetti...
"Beş duyum yok benim. Biri eksik. Dokunma duyusu. Belki duyu yerinde ama hiçbir canlıya dokunamam."
Suç işleyen biri cezasını çektikten sonra, tekrar suç işleyebiliyorsa, suça olan meyili ortadan kalkmıyorsa, kısacası ıslah olmuyorsa, eksik olan bir şeyler var demektir.
Alacağınız olsun. Bu dünyaya bir daha gelişimde, ikinci Gelişimde bütün borçlarımı ödeyeceğim. Bugün için üzülerek belirtmek zorundayım ki beş yıllık plân tam bir fiyaskoyla sonuçlanmıştır . Gerçekleştirmemi istediğiniz bütün hayaller, ikinci bir çağrıya kadar ertelenmiştir. Herkes işinin gücünün başına dönsün. Benim birinci gelişimle yarım kalan aşklarını yaşasın. Yarım kalan yaşantılarını, eskisinden daha çok beğensin. Benim gibi biri, bir daha girmesin küçük yaşantılarına: kapıları daha iyi kapansın. Herkes ne istediğini daha iyi bilsin: ne istediğini bilmemek yüzünden bir daha bana kimse başvurmasın. Evde yokum. Kendilerinden ümidi kestikleri için, hiç olmazsa beni yaşatmaya çalışmak gibi, ‘Dur canım üzülme, ben seni hayal edemeyeceğin derinliklere ve yüksekliklere taşırım,' gibi bir incelik göstermesinler bir daha. Beni bu kadar düşündükleri için eksik olmasınlar. Fakat boş yere zahmet etmesinler. Boş yere değerli hayatlarını benim gibi bir solucan için harcamasınlar. Boş yere, psikobilmemne yönlerimi araştırmak için deneme tahtası yapmasınlar beni. Ne dediniz? Gene de seviyorlar mıymış beni? İşte beni bu incelikler öldürüyor.
Sayfa 455Kitabı okudu
