Denizaltı reaktör kazaları arasında iki kaza öne çıkıyor. 4 Temmuz 1961 tarihinde Sovyet balistik füze denizaltısı K-19'da reaktörün soğutma sisteminde ciddi bir kaçak meydana gelerek soğutucu pompaların tamamen arızalanmasına neden oldu. Reaksiyonu nötrleştirmek için çekirdeğe kontrol çubukları sokulmuş olsa da bozunma ısısı ( enerji kaybederken ısı oluşturan radyoaktif izotopların bozunma süreci - Dünya'nın çekirdeğindeki ısıya önemli katkıda bulunan şeyin aynısı ) içerdeki sıcaklığı 800°C'ye kadar yükseltti. İnşaat sırasında, bir kaynakçı soğutucu borulardan birinin üzerine lehim parçası düşürerek mikroskobik bir çatlağa neden olmuştu. Bir eğitim çalışması sırasında, bu çatlak basınç altında patlayarak açıldı. Kaptan Nikolai Zateyev, havalandırma vanalarından birini kesip bunun üstüne su borusu kaynaklayarak reaktör için geçici bir soğutma sistemi yapmaktan başka seçeneği olmadığını fark etti. Mürettebattan Alexander Fateyev daha sonra, "Bir Çernobil yaşamış olabilirdik, sadece 30 yıl öncesinde" diye anlatacaktı. Bu acil durum çözümü işe yaradı; ancak borular üzerinde çalışmak üzere reaktör kompartımanına giren altı cesur adam haftalar içinde radyasyon zehirlenmesinden dolayı hayatlarını kaybettiler.
Sayfa 30
Apo'ya Operasyon
Bu tarihten sonra Apo'yu öldürme plan ve faaliyetlerinin ba-şında Eymür yer alıyor, her ne hikmetse plan son anda MİT'ten birilerinin (!) Apo'ya haber vermesi sonucu neticesiz kalıyordu.
Bunlardan birini, Gazeteci Necdet Pekmezci "Yeşil” adlı kitabının 59. sayfasında şöyle yazıyordu:
"Abdullah Öcalan, siyasi yatırım
*
Yol varsa yürünecek, yoksa açılacak.
Hiç birini başarmadıysak eğer, yol olunacak.
*
Ama az önce söz ettiklerimize dönersek, anlamış olanların
genellikle hayatta başarısızlığa uğramış kişiler olduğunu kabul etmek gerek. Başka bir vaka hatırlıyorum, Doğu Avrupa ülkelerinin birinde çok zengin olmuş birini. Her şeyini kaybedince, bir tavanarasın-da yaşamaya başlamıştı. Bir keresinde bana olağanüstü bir şey söyledi: "Komünist rejim elimdeki her şeyi aldı, ama ona minnettarım, çünkü her şeyi kaybederken Tanrı'yı buldum." Manevi ilerleme için başarısızlığın neden elzem olduğunu görüyorsunuz. Başarısızlık çok önemli ve verimli bir felsefi tecrübedir.
Diyarbakır Keçi Burcu Hikayesi ve Manzarası
Çok eski zamanlardı. Mezopotamya ovasında yaratıcının en sevdiği şehirde günler çabuk geçiyordu. Surlara taş ören duvar isçileri sık sık ara veriyor, Dicle ovasından getirttikleri karpuzları iştahla yiyerek serinlemeye çalışıyordu...
Bir telaş vardı şehirde. Halk, henüz bir savaştan çıkmıştı ve şehir uzun bir zamandan sonra Mecusilerin elinden
